Σεξιστική Γλώσσα Αθλητισμός: Μια πρώτη παγκοσμίως μελέτη διαπίστωσε ότι μια εκπαιδευτική προσέγγιση που χρησιμοποιείται ευρέως από τους αθλητικούς οργανισμούς για να σταματήσουν τις επιβλαβείς ομοφοβικές συμπεριφορές και άλλες μορφές διακρίσεων είναι αναποτελεσματική. Η μελέτη του Πανεπιστημίου Monash, που δημοσιεύθηκε στο Βρετανικό Περιοδικό Αθλητιατρικής (British Journal of Sports Medicine), αξιολόγησε την αποτελεσματικότητα της χρήσης επαγγελματιών αθλητών του ράγκμπι για την εκπαίδευση των νέων σχετικά με τη βλάβη που προκαλεί η συμπεριφορά τους. Η μελέτη διαπίστωσε ότι αυτή η προσέγγιση “go to” για τη μείωση των προκαταλήψεων δεν είχε καμία επίδραση στην ομοφοβική γλώσσα, η οποία συνέχισε να χρησιμοποιείται από το 61% των αθλητών που είχαν λάβει την εκπαίδευση. Ο επικεφαλής συγγραφέας και ερευνητής του Εργαστηρίου Επιστήμης της Συμπεριφοράς του Πανεπιστημίου Monash, Erik Denison, δήλωσε ότι οι εθελοντές προπονητές δεν εφάρμοζαν τις υπάρχουσες πολιτικές για την προστασία των παιδιών από τις επιβλαβείς ομοφοβικές συμπεριφορές και ότι χωρίς την υποστήριξη των προπονητών, τα προγράμματα εκπαίδευσης για τους νεαρούς αθλητές θα αποτύγχαναν.
“Οι αθλητικοί οργανισμοί χρησιμοποιούν συχνά επαγγελματίες αθλητές για να παρέχουν εκπαίδευση στα παιδιά σχετικά με τη βλάβη που προκαλεί η ομοφοβική, σεξιστική ή ρατσιστική γλώσσα. Αυτή είναι η πρώτη μελέτη που εξετάζει αν αυτή η προσέγγιση είναι αποτελεσματική”, δήλωσε ο Δρ Ντένισον. “Δυστυχώς, δεν διαπιστώσαμε καμία αλλαγή στη συχνή χρήση ομοφοβικής γλώσσας από τους έφηβους αθλητές της μελέτης μας”. Προκειμένου να αλλάξουν οι ομοφοβικές συμπεριφορές, η μελέτη συνιστά στους αθλητικούς ηγέτες και τις κυβερνήσεις να διασφαλίσουν ότι οι προπονητές στον παιδικό αθλητισμό εφαρμόζουν πολιτικές που απαγορεύουν τις διακρίσεις και την επιβλαβή συμπεριφορά. “Διαπιστώσαμε ότι οι προπονητές δεν υποστήριζαν την εκπαίδευση που παρείχαν οι επαγγελματίες αθλητές. Οι προπονητές, οι οποίοι είναι εθελοντές, δεν εφάρμοζαν πολιτικές που απαγορεύουν αυτή την πολύ επιβλαβή γλώσσα”, δήλωσε ο Δρ Ντένισον. “Αυτό είναι ανησυχητικό, διότι η συνεχής χρήση ομοφοβικής γλώσσας στον αθλητισμό νέων είναι επιβλαβής για την ψυχική υγεία όλων των παιδιών, ανεξάρτητα από τη σεξουαλικότητά τους”. Η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή έχει επίσης διαπιστώσει ότι η συχνή χρήση ομοφοβικής γλώσσας από συνομηλίκους και προπονητές στον αθλητισμό θέτει τα παιδιά σε υψηλότερο κίνδυνο αυτοκτονίας, αυτοτραυματισμού και σεξουαλικής κακοποίησης. Στην έρευνα, η οποία υποστηρίχτηκε από την αυστραλιανή κυβέρνηση, το Rugby Australia και το Rugby Victoria, συμμετείχαν όλες οι ομάδες της Ένωσης Ράγκμπι (συνολικός πληθυσμός) στη Βικτώρια με παίκτες, ηλικίας 16 έως 20 ετών. Η έρευνα μέτρησε τη συχνότητα της ομοφοβικής γλώσσας που χρησιμοποιούσαν οι παίκτες του ράγκμπι πριν και μετά την παροχή εκπαίδευσης. Η συμπεριφορά των ομάδων που έλαβαν την εκπαίδευση συγκρίθηκε στη συνέχεια με τη συμπεριφορά των ομάδων που δεν έλαβαν την εκπαίδευση. “Η μελέτη προσφέρει τα πιο πρόσφατα στοιχεία που υποστηρίζουν την ανάγκη οι ηγέτες του αθλητισμού να αναλάβουν αποφασιστική δράση για να σταματήσουν τις διακρίσεις στον αθλητισμό, αλλά είναι απίθανο να αναλάβουν αυτή την αποφασιστική δράση χωρίς κυβερνητική παρέμβαση”, δήλωσε ο Δρ Ντένισον.
“Οι μελέτες βρίσκουν σταθερά ότι οι αθλητικοί ηγέτες θεωρούν τον τερματισμό των συμπεριφορών διακρίσεων ως προαιρετικό και ως απόσπαση της προσοχής τους από το να προσφέρουν το άθλημά τους και να κερδίζουν αγώνες”. Ο πρώην αρχηγός των Melbourne Rebels Tom English, ο οποίος ήταν ένας από τους έξι επαγγελματίες παίκτες ράγκμπι που βοήθησαν στην παράδοση και τη συνδιαμόρφωση της εκπαίδευσης, δήλωσε ότι πρέπει να γίνουν περισσότερα για να αλλάξουν οι συμπεριφορές. “Νομίζω ότι έχουμε ακόμη πολλή δουλειά να κάνουμε για να αλλάξουμε αυτή τη γλώσσα και να αλλάξουμε αυτό που τα αγόρια θεωρούν αποδεκτή συμπεριφορά στο ράγκμπι και στον αθλητισμό”, δήλωσε ο English, ο οποίος τώρα παίζει επαγγελματικό ράγκμπι στην Ιαπωνία. “Οι άνθρωποι χρησιμοποιούν αυτή τη γλώσσα για να αποδείξουν ότι είναι σκληροί και “άντρες”. Ανεξάρτητα από τους λόγους, οι παίκτες πρέπει να καταλάβουν ότι αυτή η γλώσσα είναι οδυνηρή, ότι αποτρέπει τους ανθρώπους από το να παίζουν ράγκμπι, αλλά και ότι κάνει τους νέους να προσπαθούν να αυτοτραυματιστούν”. Τα ευρήματα της μελέτης υποστηρίζουν τα συμπεράσματα της ΔΟΕ ότι απαιτούνται πολυδιάστατες στρατηγικές παρέμβασης για να σταματήσουν οι διακρίσεις στον αθλητισμό, οι οποίες θα πρέπει να περιλαμβάνουν την εκπαίδευση που παρέχεται από αξιοσέβαστους συνομηλίκους. Πρόκειται για την πρώτη μελέτη που εξετάζει την αποτελεσματικότητα της εκπαίδευσης σε θέματα “διαφορετικότητας” και “ευαισθησίας” στον αθλητισμό, αλλά τα αποτελέσματα συνάδουν με παρόμοιες μελέτες που έχουν διεξαχθεί σε χώρους εργασίας και σχολεία.
