Όσο είμαστε μαζί με το ταίρι μας μαθαίνουμε πράγματα για τον άλλο που μάς οδηγούν να τον… ξεφλουδίζουμε σαν το κρεμμύδι και να βλέπουμε σιγά – σιγά όπως ένας ψυχολόγος ότι κάτω από τις αντιστάσεις, δηλαδή τα στερεότυπα, τις τυπικότητες, τις αβροφροσύνες, τους θυμούς, τους φόβους, κρύβεται μια ανάγκη για επικοινωνία, δημιουργία και ορισμό για το ποιοι είμαστε.
Έτσι το κρεμμύδι εκφράζεται και ορίζεται μέσα από τις φλούδες – στρώσεις του και ο άνθρωπος μέσα από τις παρελθοντικές σχέσεις του που του προσδίδουν άλλο ένα ένδυμα, άλλη μια συμπεριφορά. Στην πραγματικότητα η ερωτική σχέση είναι μια in vivo μεταβίβαση που διαρκεί όσο εμείς δεν φοβόμαστε να δούμε τα δικά μας δύσκολα κομμάτια και να αγκαλιάσουμε τα αντίστοιχα του συντρόφου.
Ο καθένας μας μπορεί να έχει κάτι για το οποίο ντρέπεται ή φοβάται να κάνει, να πει ή να είναι και το κρύβει ικανοποιητικά για όσο δεν κουράζεται να το κάνει. Όταν όμως βρισκόμαστε σε σχέση, είναι ουσιαστικό σε κάποιο βαθμό να νιώσουμε την ελευθερία να… ξεκουράσουμε τον εαυτό μας.
Αυτή η αγάπη είναι λίγο διαφορετική από την έννοια του έρωτα που ίσως τοποθετεί τη γύμνια σε μια μονόπλευρα σεξουαλική βάση. Κάποια στιγμή η ντροπή για το γυμνό σώμα μετά το σεξ φεύγει, κάνουμε μαζί μπάνιο, κυκλοφορούμε ημίγυμνοι μεταξύ μας και ίσως αυτό φανεί πως ρίχνει την όρεξη για σεξ. Δεν υπάρχει λόγος να σκεφτούμε κατευθείαν ότι βαρεθήκαμε ή αντίστοιχα την απόρριψη.
Η… εξίσωση της αγάπης
Η σεξουαλικότητα είναι μια τυφλή όρεξη για παιχνίδι που έχει σχέση με την καλή διάθεση, τις εναλλαγές στον τρόπο που αυτή εκτονώνεται και φυσικά στο τι μας ταιριάζει. Είναι ουσιαστικό να νιώθουμε ικανοποιημένοι. Η καθημερινότητα στο σπίτι είναι ίσως τετριμμένο αλλά σημαντικό μέρος της σχέσης όπου μπορεί να νιώσουμε άνετα να είμαστε κάπως πιο ελεύθεροι στις συμπεριφορές μας ως προς τις σωματικές ανάγκες που μπορεί να παρεξηγηθούν ως αντιερωτικές συμπεριφορές αδιαφορίας προς το ταίρι.
Ωστόσο, το θέμα εδώ είναι να νιώσουμε τα όρια του-της συντρόφου και να μην κάνουμε σενάρια και υποθέσεις σαν να ήταν αυτά δεδομένα. Το να ακούμε τον άνθρωπο απέναντί μας είναι σωτήριο για την επικοινωνία, την αρχή πάνω στην οποία βασίζεται η ιδέα και η ποιότητα της σχέσης ευθύς εξ αρχής. Να βάζουμε τα λόγια στο «εδώ και τώρα» και τις αναμνήσεις στο «εκεί και τότε».
Ας αντιμετωπίζουμε το έτερον ήμισυ με καλή προαίρεση. Ο Omraam Mikhaël Aïvanhov έλεγε πως η αγάπη προκαλεί μια εξίσωση μεταξύ των όντων, πως αν κάποιος είναι κακοπροαίρετος και δύσπιστος προκαλεί τα κακά σενάρια που φοβόταν. Το να ακούμε προϋποθέτει να υπολογίζουμε τον άνθρωπο απέναντί μας.