PTSD Κατάθλιψη Άγχος: Μια μελέτη που διεξήχθη από ερευνητές στο Ακαδημαϊκό Κέντρο Ruppin στο Ισραήλ και στο Πανεπιστήμιο Columbia καταγράφει τον ευρύ αντίκτυπο στην ψυχική υγεία των Ισραηλινών, τόσο Εβραίων όσο και Αράβων, με απότομες αυξήσεις στη διαταραχή μετατραυματικού στρες (PTSD), την κατάθλιψη και το άγχος μετά την επίθεση της Χαμάς τον Οκτώβριο. Η μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο Lancet’s EClinicalMedicine στις 5 Ιανουαρίου 2023, βρήκε τον επιπολασμό πιθανής PTSD, κατάθλιψης και άγχους τις εβδομάδες μετά τις κρίσεις (29% για PTSD, 42%-44% για κατάθλιψη και GAD, αντίστοιχα),σχεδόν διπλασιάζοντας τον επιπολασμό που καταγράφηκε δύο μήνες πριν από την επίθεση.
«Οι επιπολασμοί του PTSD, της κατάθλιψης και του άγχους είναι σημαντικά υψηλότεροι από εκείνους που αναφέρθηκαν σε προηγούμενες μελέτες που επικεντρώνονται σε τρομοκρατικά γεγονότα, όπως οι επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου και άλλες επιθέσεις», δήλωσε ο Yossi Levi-Belz, Ph.D., καθηγητήςκλινικής ψυχολογίας και πρόεδρος του Κέντρου Lior Tsfaty για Μελέτες Αυτοκτονίας και Ψυχικού Πόνου στο Ακαδημαϊκό κέντρο Ruppin στο Ισραήλ που ηγήθηκε της μελέτης.Η κλιμάκωση της μακροχρόνιας ισραηλινοπαλαιστινιακής σύγκρουσης ξεκίνησε στις 7 Οκτωβρίου με τις επιθέσεις της Χαμάς εναντίον αμάχων στο Νότιο Ισραήλ, οι οποίες σύμφωνα με Ισραηλινούς αξιωματούχους σκότωσαν περισσότερους από 1.200 ανθρώπους και είχαν ως αποτέλεσμα 240 να συλληφθούν ως όμηροι.Την τρομοκρατική επίθεση ακολούθησε ολοκληρωτικός πόλεμος μεταξύ της μαχητικής παλαιστινιακής ομάδας και των ισραηλινών δυνάμεων, που ακολούθησε πάνω από μια δεκαετία σχετικής ηρεμίας στα σύνορα Γάζας-Ισραήλ.Η μελέτη κοόρτης σε εθνικό επίπεδο, σύμφωνα με τους ερευνητές, αντιμετώπισε τους περιορισμούς της προηγούμενης έρευνας χρησιμοποιώντας προοπτική μελέτη για την αξιολόγηση του αντίκτυπου της επίθεσης.Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν ένα ευρύ φάσμα πιθανών μέτρων έκβασης, συμπεριλαμβανομένων των PTSD, της κατάθλιψης και της γενικευμένης αγχώδους διαταραχής (GAD), αξιολογώντας μια ομάδα Ισραηλινών πολιτών, τόσο Εβραίων όσο και Αράβων, δύο φορές, 6-7 εβδομάδες πριν από την επίθεση και 5-6 εβδομάδες μετά τις επιθέσεις.Από την αρχή της σύγκρουσης 240.000 Ισραηλινοί πολίτες έχουν εκκενώσει τα σπίτια τους και 129 Ισραηλινοί εξακολουθούν να κρατούνται όμηροι.Ο χερσαίος πόλεμος στη Γάζα έχει επίσης βαρύνει τους Παλαιστίνιους.Το υπουργείο Υγείας της Λωρίδας της Γάζας που διοικείται από τη Χαμάς δήλωσε ότι περισσότεροι από 20.000 άνθρωποι έχουν σκοτωθεί στο παλαιστινιακό έδαφος από την αρχή του πολέμου.Πολυάριθμες μελέτες έχουν τεκμηριώσει ότι τραυματικά γεγονότα όπως ο πόλεμος και οι ένοπλες συγκρούσεις μπορούν να προκαλέσουν μια ανησυχητική αύξηση του μετατραυματικού στρες και της κατάθλιψης.Τα συμπτώματα του PTSD ήταν η πιο κοινή επίδραση στην υγεία των επιθέσεων της 11ης Σεπτεμβρίου.Έως και το 20% των ενηλίκων που εκτέθηκαν άμεσα στην καταστροφή ή τραυματίστηκαν στην επίθεση είχαν συμπτώματα PTSD πέντε έως έξι χρόνια μετά την επίθεση. Δέκα χρόνια μετά τις επιθέσεις, το 15% από τους 70.000 εγγεγραμμένους στο Μητρώο Υγείας του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου ανέφερε κατάθλιψη και το 10% ανέφερε τόσο κατάθλιψη όσο και μετατραυματικό στρες PTSD.
Ο συν-συγγραφέας της μελέτης Yuval Neria, Ph.D., καθηγητής κλινικής ιατρικής ψυχολογίας (στην ψυχιατρική και επιδημιολογία) στο Ιατρικό Κέντρο Irving του Πανεπιστημίου Κολούμπια και διευθυντής του προγράμματος Έρευνας και Θεραπείας PTSD στο Ψυχιατρικό Ινστιτούτο της Νέας Υόρκης (NYSPI), δήλωσε. Τα ευρήματα υπογραμμίζουν την κρίσιμη σημασία της διεξαγωγής μιας άμεσης αξιολόγησης όσων εκτίθενται σε σοβαρό τραύμα, λαμβάνοντας υπόψη τις ψυχολογικές δυσκολίες πριν από την επίθεση και τις ψυχιατρικές «διαγνώσεις» μετά από ένα τόσο μεγάλης κλίμακας τραύμα. «Επιπλέον, οι ηγέτες των εθνών και οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής θα πρέπει να εξετάσουν το ενδεχόμενο λήψης μέτρων για την κατανομή όλων των πόρων για τη διευκόλυνση των θεραπειών που βασίζονται σε στοιχεία των πληγέντων αμάχων», πρόσθεσε η Δρ Νέρια. «Οι πρώιμες έως μεσοπρόθεσμες παρεμβάσεις πρέπει να γίνουν προσιτές στους πολίτες στο σύνολό τους, με στόχο την προώθηση της αποτελεσματικότητας του εαυτού και της κοινότητας, της σύνδεσης και της ελπίδας αμέσως μετά τις επιθέσεις και κατά τη διάρκεια μιας μαζικής στρατιωτικής αντιπαράθεσης τόσο για τους Ισραηλινούς όσο και για τους αραβικούς πληθυσμούς».
