Ο χρόνιος πόνος συχνά συνοδεύεται από κατάθλιψη και άγχος. Σε ένα προσκεκλημένο σχόλιο που δημοσιεύτηκε στο JAMA Network Open, ο Kurt Kroenke, M.D., του Ινστιτούτου Regenstrief και της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Ιντιάνα, συζητά τη σχέση μεταξύ του πόνου, του πιο συνηθισμένου συμπτώματος για το οποίο τα άτομα επισκέπτονται έναν γιατρό, και της κατάθλιψης και του άγχους. Υπογραμμίζει τη σημασία του να μην παραμελούνται τα ψυχολογικά συμπτώματα σε ασθενείς που βιώνουν πόνο.
“Ένας από τους λόγους για την αμφίδρομη σύνδεση μεταξύ πόνου και κατάθλιψης, καθώς και του άγχους, είναι η ύπαρξη ενός βρόχου ανάδρασης. Τα άτομα με πόνο δεν κοιμούνται καλά και η κούραση που προκύπτει επηρεάζει τη διάθεσή τους, καθιστώντας τα ευάλωτα στην κατάθλιψη Το να έχετε προβλήματα με την κατάθλιψη ή το άγχος μπορεί να αυξήσει την ευαισθησία στον πόνο». «Επίσης, περιοχές στον εγκέφαλο που επηρεάζουν τον πόνο που βιώνουν οι άνθρωποι συνδέονται με περιοχές που ρυθμίζουν τη διάθεση, συνδέοντας στενά τα σωματικά και ψυχικά συμπτώματα», είπε ο Δρ Kroenke.
Σημειώνοντας ότι η επιτυχής αντιμετώπιση της κατάθλιψης και του άγχους σχετίζεται με τη βελτίωση του πόνου, παρατηρεί ότι η θεραπεία του πόνου μπορεί να μην βελτιώσει την κατάθλιψη και το άγχος στον ίδιο βαθμό, αλλά δεν αναιρεί το όφελος του εντοπισμού και της θεραπείας τόσο των σωματικών όσο και των ψυχολογικών συμπτωμάτων.
«Τα συμπτώματα του σώματος και του νου είναι συχνοί συνταξιδιώτες», είπε ο Δρ Kroenke. «Όμως οι ασθενείς που επισκέπτονται τον γιατρό της πρωτοβάθμιας περίθαλψης για πονοκέφαλο, πόνο στην πλάτη ή στους μύες ή στα πόδια ή στομαχόπονο συχνά παραμελούν να αναφέρουν τα συμπτώματα που συνήθως συνδέονται με την κατάθλιψη και το άγχος που επίσης βιώνουν, όπως κόπωση, έλλειψη κινήτρων, νευρικότητα και κυκλοθυμία. Και. οι γιατροί δεν ρωτούν πάντα για συμπτώματα πέρα από αυτά που έφεραν τον ασθενή στο ιατρείο».
“Αυτά τα συναισθηματικά συμπτώματα που δεν αντιμετωπίζονται ή υποβάλλονται σε θεραπεία, μπορεί να προκαλέσουν μακροχρόνια ταλαιπωρία και μειωμένη ποιότητα ζωής. Εάν οι κλινικοί γιατροί μετρήσουν και παρακολουθήσουν τόσο τα σωματικά όσο και τα ψυχικά συμπτώματα, θα είναι πιο ικανοί και πιθανό να τα αντιμετωπίσουν. Αλλά δεν υπάρχει αρτηριακή πίεση περιχειρίδα, εργαστηριακό τεστ ή ακτινογραφία για συμπτώματα. Δεν έχουμε τρόπο να μετρήσουμε τα συμπτώματα εκτός από αυτά που μας λέει ο ασθενής, ωστόσο ο έλεγχος και η διάγνωση είναι ζωτικής σημασίας για τη βελτίωση των αποτελεσμάτων των ασθενών.”
Ο Δρ. Kroenke είναι ένας από τους πατέρες και ηγέτες του αναπτυσσόμενου τομέα της συμπτωματολογίας και ο δημιουργός πολλών επικυρωμένων και ευρέως χρησιμοποιούμενων κλιμάκων που επιτρέπουν στους κλινικούς ιατρούς να χρησιμοποιούν την ανατροφοδότηση από τους ασθενείς για τη μέτρηση του τύπου και της σοβαρότητας του πόνου (PEG), της κατάθλιψης (PHQ-9 ), άγχος (GAD-7) και άλλα συμπτώματα, συμπεριλαμβανομένης της κόπωσης από τον καρκίνο (FSI-3) και του κινδύνου αυτοκτονίας (P-4). Αυτά τα σύντομα εργαλεία μέτρησης έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από 100 γλώσσες.
Τα συμπτώματα αντιπροσωπεύουν τις μισές επισκέψεις πρωτοβάθμιας φροντίδας εξωτερικών ασθενών. Σε ένα άρθρο ανασκόπησης που δημοσιεύθηκε το 2014, ο Δρ Kroenke και οι συνεργάτες του ανέφεραν ότι ένα στα τρία κοινά συμπτώματα δεν έχει ξεκάθαρη εξήγηση που βασίζεται στην ασθένεια. Αυτό το ποσοστό θεωρείται πλέον ότι είναι περισσότερο από ένα στους δύο, λέει.
Η ανάγκη αντιμετώπισης τόσο των σωματικών όσο και των ψυχολογικών συμπτωμάτων έχει αναγνωριστεί από καιρό, λέει ο Δρ Kroenke, του οποίου τα εργαλεία μέτρησης βοηθούν τους γιατρούς να το κάνουν. Ολοκληρώνει τον σχολιασμό του στο JAMA Network Open με ένα ενδεικτικό απόσπασμα από τον Οβίδιο [γεννημένος το 43 π.Χ.], «Δεν είμαι καλύτερος στο μυαλό παρά στο σώμα· και οι δύο είναι άρρωστοι και υποφέρω διπλό κακό».