Ψυχική Υγεία

Ψυχικές διαταραχές: Συνήθεις διαταραχές ψυχικής υγείας μεταξύ του πληθυσμού που έχουν χαμηλό εισόδημα

Ψυχικές διαταραχές: Συνήθεις διαταραχές ψυχικής υγείας μεταξύ του πληθυσμού που έχουν χαμηλό εισόδημα
Ψυχικές διαταραχές: Η πανδημία COVID-19 έχει οδηγήσει σε σημαντική αύξηση του επιπολασμού των ψυχικών διαταραχών παγκοσμίως. 

Your browser does not support the video tag. https://grx-obj.adman.gr/grx/creatives/sanofi/20876/better-understanding-insulin.mp4

Η πανδημία COVID-19 έχει οδηγήσει σε σημαντική αύξηση του επιπολασμού των ψυχικών διαταραχών παγκοσμίως. Σύμφωνα με εκτιμήσεις του ΠΟΥ, παγκοσμίως, 1 στους 8 ανθρώπους (970 εκατομμύρια άτομα) ζούσε με ψυχική διαταραχή το 2019, με τις αγχώδεις και καταθλιπτικές διαταραχές να είναι οι πιο συχνές ψυχικές διαταραχές. Το 2020, ο αριθμός των ατόμων που ζουν με αγχώδεις και καταθλιπτικές διαταραχές αυξήθηκε κατά 26 τοις εκατό και 28 τοις εκατό αντίστοιχα, χάρη στην πανδημία του COVID-19. Υπάρχουν αποτελεσματικές επιλογές πρόληψης και θεραπείας για ψυχικές διαταραχές, αλλά πολλοί ασθενείς δεν έχουν πρόσβαση σε αποτελεσματική περίθαλψη, ειδικά ο πληθυσμός με χαμηλό εισόδημα. Επιπλέον, το στίγμα και οι διακρίσεις που συνδέονται με τις ψυχικές διαταραχές εμποδίζουν πολλούς από το να αναζητήσουν βοήθεια.


Στην Ινδία, υπολογίζεται ότι σχεδόν το 15 τοις εκατό των ενηλίκων (όσοι είναι άνω των 18 ετών) και το 7,3 τοις εκατό των εφήβων (13 17 ετών) πάσχουν από ψυχικές διαταραχές . Τίθεται όμως το ερώτημα πόσοι από αυτούς μπορούν να αντέξουν οικονομικά τις υπηρεσίες ψυχικής υγείας; Τα σχετικά έξοδα είναι υπερβολικά υψηλά (οι ιδιωτικές εταιρείες και οι μεμονωμένοι θεραπευτές συνήθως χρεώνουν περίπου 2.500 Rs. ανά συνεδρία), καθιστώντας δύσκολο για τα άτομα να αντέξουν οικονομικά τους μεμονωμένους θεραπευτές, ειδικά για εκείνους που προέρχονται από νοικοκυριά χαμηλού εισοδήματος. Μια αχτίδα ελπίδας στο σκοτάδι: Το Ίδρυμα Mpower εργάζεται για την αντιμετώπιση της ανισότητας στις υπηρεσίες ψυχικής υγείας στη χώρα παρέχοντας προσιτές υπηρεσίες ψυχικής υγείας σε περιθωριοποιημένες κοινότητες.

Τα ζητήματα ψυχικής υγείας γίνονται όλο και πιο διαδεδομένα στην κοινωνία. Οι κοινωνικές αλλαγές, όπως οι αυξημένοι στρεσογόνοι παράγοντες, η κοινωνική απομόνωση και ο αντίκτυπος της τεχνολογίας, έχουν συμβάλει στην αυξανόμενη επικράτηση των προβλημάτων ψυχικής υγείας.

Ταυτόχρονα, η ζήτηση για υπηρεσίες ψυχικής υγείας έχει επίσης αυξηθεί, με περισσότερα άτομα να αναζητούν βοήθεια και υποστήριξη για διάφορες καταστάσεις ψυχικής υγείας. Παράγοντες που συμβάλλουν σε αυτήν την αυξανόμενη ζήτηση περιλαμβάνουν μεγαλύτερη ευαισθητοποίηση και κατανόηση της ψυχικής υγείας, μειωμένο στίγμα γύρω από την αναζήτηση βοήθειας και αναγνώριση της σημασίας της ψυχικής ευεξίας στη συνολική υγεία. Η ευαισθητοποίηση για την ψυχική υγεία του πληθυσμού με χαμηλό εισόδημα είναι ζωτικής σημασίας για διάφορους λόγους. Πρώτον, άτομα από περιβάλλον χαμηλού εισοδήματος συχνά αντιμετωπίζουν πολλαπλούς στρεσογόνους παράγοντες, όπως οικονομικές δυσκολίες, ανεργία, ανεπαρκή στέγαση και περιορισμένη πρόσβαση στην εκπαίδευση και την υγειονομική περίθαλψη. Αυτές οι προκλήσεις μπορούν να επηρεάσουν σημαντικά την ψυχική τους ευεξία.

Υυπάρχει συχνά έλλειψη ευαισθητοποίησης και κατανόησης των θεμάτων ψυχικής υγείας στις κοινότητες χαμηλού εισοδήματος. Το στίγμα και οι πολιτιστικές πεποιθήσεις γύρω από την ψυχική υγεία μπορούν να αποθαρρύνουν περαιτέρω τα άτομα από το να αναζητήσουν βοήθεια και υποστήριξη. Με την ευαισθητοποίηση, καθίσταται δυνατό να μειωθεί το στίγμα, να αυξηθεί η πρόσβαση σε πόρους ψυχικής υγείας και να προωθηθεί η έγκαιρη παρέμβαση και θεραπεία.

Τα κοινά προβλήματα ψυχικής υγείας που επικρατούν στον πληθυσμό με χαμηλό εισόδημα περιλαμβάνουν:

  • Κατάθλιψη: Επίμονα συναισθήματα θλίψης, απελπισίας και απώλειας ενδιαφέροντος για δραστηριότητες.
  • Αγχώδεις διαταραχές : Υπερβολική ανησυχία, φόβος και κρίσεις πανικού.
  • Κατάχρηση ουσιών: Τα άτομα μπορεί να στραφούν στην κατάχρηση ουσιών ως μηχανισμό αντιμετώπισης των δύσκολων περιστάσεων.
  • Διαταραχή μετατραυματικού στρες (PTSD): Εμφανίζεται συχνά από άτομα που έχουν υποστεί τραυματικά γεγονότα, όπως βία, κακοποίηση ή εκτόπιση.
  • Ψυχοκοινωνικοί στρεσογόνοι παράγοντες: Η οικονομική πίεση, η ανεργία, η έλλειψη στέγης και η έλλειψη πρόσβασης σε ποιοτική υγειονομική περίθαλψη μπορούν να συμβάλουν σε χρόνιο στρες και προβλήματα ψυχικής υγείας.