Υπάρχουν στιγμές που το να είσαι θετικός είναι πραγματικά δύσκολο. Στιγμές στις οποίες είστε εξοργισμένοι με τον εαυτό σας, με τον κόσμο και με τις απαντήσεις των άλλων. Αυτές είναι στιγμές που δεν βλέπουμε το φως και αυτό που τουλάχιστον δεν χρειαζόμαστε είναι άδειες λέξεις ή άχρηστες συμβουλές που ακούγονται πάντα το ίδιο, όπως οι τυπικές λέξεις παρηγοριάς που δεν πιστεύονται ή αυτός που τα λέει. Αλλά όταν δεν είμαστε σε εκείνες τις στιγμές είναι ίσως όταν πρέπει να κάνουμε τη δουλειά, τα καθήκοντα με τους εαυτούς μας και να μάθουμε να είμαστε πιο θετικοί, χωρίς να κατακλύζουμε τους εαυτούς μας, λίγο-λίγο.
Μια εσωτερική δουλειά που μας βοηθά όταν έρθει η ώρα που την χρειαζόμαστε πραγματικά, όπως ο τσαγκάρης που ενισχύει τα παπούτσια σας όταν σκοπεύετε να κάνετε έναν μακρύ περίπατο. Αυτή η εσωτερική δουλειά θα είναι εκεί, όταν έρθει η ώρα, θα μας βοηθήσει να μειώσουμε το χτύπημα, όπως τα παπούτσια που προετοιμάζουμε για το μακρύ δρόμο , τα οποία δεν είναι αλάνθαστα αλλά βοηθούν. Επομένως, αφού όλα εξαρτώνται από εμάς, ας αποφασίσουμε να είμαστε θετικοί. Υπάρχουν σκέψεις που μπορούν να μας βοηθήσουν να λάβουμε τα απαραίτητα μέτρα για να γίνουμε θετικοί.
Η ζωή είναι γεμάτη προβλήματα για όλους και αν σταματήσετε να κοιτάζετε τον εαυτό σας και περπατάτε γύρω σας, θα δείτε ότι η ζωή όλων είναι γεμάτη από καλά πράγματα και όχι τόσο καλά πράγματα. Δεν είστε ο μόνος που έχει κακές στιγμές. Ο καθένας μας έχει το δικό μας καταφύγιο γαλήνης, απλώς πρέπει να το αναζητήσουμε. Υπάρχουν εκείνοι που βρίσκουν βαθιά παρηγοριά εκφράζοντας τη θλίψη τους μέσω χορού, μουσικής ή γραφής, άλλοι προτιμούν μια απόδραση στον ύπαιθρο, όπως η εξοχή ή τα βουνά … το ερώτημα είναι να βρεις ένα μέρος όπου ηρεμία και γαλήνη είναι οι σύντροφοί σου.
