Κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας, ίσως , κριθεί απαραίτητο για ένα παιδί, να νοσηλευτεί ή ακόμα και να χειρουργηθεί. Πώς μπορούν λοιπόν οι γονείς να προετοιμάσουν το παιδί για μία χειρουργική ή νοσηλευτική διαδικασία και να διαχειριστούν τον επακόλουθο, πιθανώς, πόνο με τον καλύτερο δυνατό τρόπο;
- Ενημέρωση για τη διαδικασία-χειρουργείο. Το παιδί οφείλει να ενημερωθεί για το χειρουργείο που πρόκειται να γίνει, όχι μόνο για να μπορέσει να το επεξεργαστεί γνωσιακά, αλλά και για να μετριάσει τον φόβο του απέναντι στο άγνωστο. Είναι πιθανό να έχει συγκεκριμένες απορίες για τη διαδικασία που θα ακολουθηθεί και για αυτόν τον λόγο πρέπει να λύσει τις όποιες απορίες έχει πριν το χειρουργείο.
- Χρήση της καθοδηγούμενης νοερής απεικόνισης. Μία ακόμη τεχνική που συστήνεται είναι η καθοδηγούμενη νοερή απεικόνιση, η οποία αποτελεί μία τεχνική που γίνεται με επικέντρωση της προσοχής σε ένα ευχάριστο και ανώδυνο θέμα. Με την τεχνική αυτή μειώνεται η ενόχληση, καθώς δημιουργεί στη φαντασία του μία σκηνή ασύμβατη με την κατάσταση του πόνου (π.χ. μία γαλήνια παραλία, με καταγάλανα νερά και αμμουδιά), η οποία του φέρνει θετικά συναισθήματα.
- Χρήση της τεχνικής της αυτοενίσχυσης. Με τη βοήθεια της τεχνικής αυτής, ο έφηβος επαναλαμβάνει στον εαυτό του φράσεις με θετικό περιεχόμενο που τονώνουν την αυτοεκτίμησή του («όλα θα πάνε πολύ καλά», «μπορώ να τα καταφέρω», «μπορώ να ελέγξω τον πόνο»).
- Χρήση της προοδευτικής μυϊκής χαλάρωσης. Η τεχνική αυτή βοηθά σημαντικά στη μείωση του πόνου. Η πιο απλή μέθοδος είναι αυτή της συνειδητής επαναλαμβανόμενης σύσφιξης και χαλάρωσης ομάδων μυών (π.χ. των χεριών, των ποδιών, του προσώπου). Με τη βοήθεια της τεχνικής αυτής το άτομο αντιλαμβάνεται τη διαφορά μεταξύ έντασης και ηρεμίας. Απαιτεί ορισμένο χρονικό διάστημα για να γίνεται σωστά.
- Yoga και διαλογισμός. Όταν κάνεις συστηματικά yoga ή και διαλογισμό ενισχύεις την ικανότητα του οργανισμού σου για χαλάρωση και ηρεμία. Οι τεχνικές αυτές συνδυάζουν χαλάρωση, βαθιές αναπνοές και εστίαση της προσοχής σε κάποιο ερέθισμα. Το αποτέλεσμα είναι η σταδιακή μείωση της συναισθηματικής δυσφορίας και η αύξηση της λειτουργικότητας και της αυτοεκτίμησης του ατόμου.
Παραπάνω αναφέρθηκαν διάφορες γνωσιακές-συμπεριφοριστικές τεχνικές για τον αποτελεσματικό έλεγχο και τη διαχείριση του πόνου. Έρευνες έχουν δείξει ότι οι παραπάνω τεχνικές έχουν εξαιρετικά αποτελέσματα στη διαχείριση του πόνου. Οι συμπεριφοριστικές μέθοδοι στο να ενισχυθεί η ικανότητα του ατόμου να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τον πόνο και να μειωθεί η δυσφορία. Και όλα τα παραπάνω μπορούν να βοηθήσουν αποτελεσματικά, όχι, μόνο ένα παιδί ,αλλά, ακόμα κι έναν έφηβο που χρειάζεται διπλά τη συμπαράστασή μας.