Οι εφιάλτες είναι μια νυχτερινή αρρώστια. Γι αυτό το άτομο αισθάνεται τρομερή ανακούφιση όταν ξυπνάει και ξαναβρίσκεται στον πραγματικό καλό κόσμο. Γιατί όμως βλέπουμε εφιάλτες ;
Όταν τα συνηθισμένα όνειρα δεν μπορούν να εκφράσουν τα συναισθήματά μας, τότε εμφανίζονται οι εφιάλτες. Το άτομο που ονειρεύεται μετατοπίζει τον συμβολισμό σε ένα καινούργιο επίπεδο το ψυχωτικό, τονίζει ο ψυχολόγος, συγγραφέας και ψυχιατρικός κοινωνικός λειτουργός Δρ. Άρθουρ Τζάνοφ.
Το συναίσθημα μέσα στον εφιάλτη μας ξυπνάει έτσι ώστε το συναίσθημα αυτό να παραμείνει ασυνείδητο με τον ίδιο τρόπο που μερικοί νευρωτικοί διατηρούν ασυνείδητες τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους όλη την ημέρα και δεν τις φέρνουν στην επιφάνεια με τη βοήθεια των αμυντικών μηχανισμών, εκείνων που μας προστατεύουν. Αν ένα άτομο έχει συνεχείς εφιάλτες, τότε μιλάμε για μια αναβίωση κρυμμένων συναισθημάτων. Γι αυτό και πολλές φορές συνεχίζει να βιώνει τον τρόμο ακόμα και μετά το ξαφνικό ξύπνημά του. Η καρδιά του χτυπάει δυνατά. Οι μύες του είναι τεντωμένοι. Δυστυχώς δεν καταφέρνει να φτάσει στην αναβίωση των πραγματικών συναισθημάτων, στην σύνδεση με την αλήθεια που του προκαλεί τον «πόνο». Αν εκείνη τη στιγμή ήταν κάποιος θεραπευτής κοντά του το άτομο θα βυθιζόταν στις αναβιώσεις του και θα έπαιρνε τον πραγματικό δρόμο για την αναζήτηση των πραγματικών αιτίων της συναισθηματικής ταραχής, στην εύρεση του πραγματικού εαυτού.