Ψυχική Υγεία

Πόλεμος στην Ουκρανία: Πώς να διαχειριστείτε το άγχος των ειδήσεων

Πόλεμος στην Ουκρανία: Πώς να διαχειριστείτε το άγχος των ειδήσεων
Πόλεμος στην Ουκρανία: Βλέποντας προσωπικές ιστορίες που κοινοποιούνται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, νιώθουμε πιο συνδεδεμένοι με τους ανθρώπους. Μπορείτε να αναλογιστείτε τη διαφορά, αν συγκρίνετε το συναίσθημα που κινητοποιείται όταν ακούμε μόνο στατιστικά στοιχεία για θύματα. Η μαρτυρία του πόνου και των δεινών του άλλου  - που έχει σάρκα και οστά  - αυξάνει περαιτέρω την ενσυναίσθησή μας.

Your browser does not support the video tag. https://grx-obj.adman.gr/grx/creatives/sanofi/20876/better-understanding-insulin.mp4

Ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει πυροδοτήσει το άγχος για πολλούς ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Μετά από 2 χρόνια ζωής με μια παγκόσμια πανδημία, που έχει ριζικές επιπτώσεις στην ψυχική μας υγεία, οι ειδήσεις για τον πόλεμο έχουν επιδεινώσει τα συναισθήματα φόβου και αβεβαιότητας που είναι γνωστό ότι αυξάνουν το άγχος. Ακόμη κι αν ζείτε μακριά από τις ζώνες του πολέμου, η ψυχική υγεία επισφαλοποιείται ως αποτέλεσμα των ειδήσεων και των εικόνων που προβάλλονται καθημερινά.


Εν μέρει, αυτό μπορεί να εξηγηθεί από το γεγονός ότι ο εγκέφαλός μας είναι σχεδιασμένος να σαρώνει πληροφορίες για τυχόν απειλές προκειμένου να μας προστατεύσει από πιθανούς κινδύνους. Γεγονός που μπορεί να εξηγήσει γιατί – σε ορισμένες περιπτώσεις – μπορεί να οδηγούμαστε σε μία σχεδόν ασταμάτητη και συνεχή αναζήτηση ειδήσεων. Πρόκειτια για ένα φαινόμενο που πολλοί μπορεί να γνωρίζουν ως «doomscrolling».

Η έρευνα δείχνει ότι ακόμη και η σύντομη έκθεση σε “άσχημα” νέα μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένα επίπεδα ανησυχίας και άγχους που μπορεί να είναι μακροχρόνια. Μπορεί επίσης να διαιωνίσει την αρνητική σκέψη, η οποία με τη σειρά της μπορεί να σας οδηγήσει στο να αισθάνεστε παγιδευμένοι σε ένα αίσθημα αγωνίας και ανασφάλειας.

Ένας άλλος λόγος που η παρακολούθηση ειδήσεων από την Ουκρανία μπορεί να επηρεάσει την ψυχική μας υγεία είναι επειδή η θέαση του πόνου και των δεινών των άλλων μπορεί να μας κάνει να αισθανθούμε πραγματικά πόνο. Βλέποντας προσωπικές ιστορίες που κοινοποιούνται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, νιώθουμε πιο συνδεδεμένοι με τους ανθρώπους. Μπορείτε να αναλογιστείτε τη διαφορά, αν συγκρίνετε το συναίσθημα που κινητοποιείται όταν ακούμε μόνο στατιστικά στοιχεία για θύματα. Η μαρτυρία του πόνου και των δεινών του άλλου  – που έχει σάρκα και οστά  – αυξάνει περαιτέρω την ενσυναίσθησή μας.

Σε γενικές γραμμές, αν αισθάνεστε ότι οι ειδήσεις από τον πόλεμο αποτελούν πρόκληση για την ψυχική και συνασθηματική σας υγεία, συνίσταται να τις αποφεύγετε ή να εκτίθεστε σε αυτές με μέτρο. Αυτό ωστόσο είναι ομολογουμένως δύσκολο να εφαρμοστεί, δεδομένης της συνεχούς ροής αφιλτράριστης πληροφορίας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και της επιθυμίας να παραμείνουμε ενημερωμένοι για ό,τι συμβαίνει.

Ακολουθούν εναλλακτικοί τρόποι με τους οποίους μπορείτε να σας φροντίσετε, που δεν απαιτούν στην ουσία απενεργοποίηση από μέρους σας:

Αναγνωρίστε τα συναισθήματά σας: Πολλοί άνθρωποι προσπαθούν να απορρίψουν τα συναισθήματά τους λέγοντας πράγματα όπως, “Είμαι ανόητος – υπάρχουν άνθρωποι που πραγματικά υποφέρουν στον κόσμο”. Αν και αναμφίβολα υπάρχουν άλλοι που υποφέρουν, αυτό δεν ακυρώνει τα συναισθήματα που έχετε εσείς. Μπορεί να αισθάνεστε ανήσυχοι και αναστατωμένοι για τον εαυτό σας και για τους άλλους την ίδια στιγμή, ή ακόμα και να βιώνετε ανάμεικτα συναισθήματα: ευγνωμοσύνης (που είστε ασφαλείς) και λύπης (που οι άλλοι δεν είναι). Το να προσπαθείτε να εκλογικεύσετε ή να απορρίψετε τα συναισθήματα σας ποτέ δεν τα κάνει να εξαφανιστούν. Η αναγνώριση και η αποδοχή των συναισθημάτων μας χωρίς κρίση μπορεί να μετριάσει το άγχος και να μειώσει το βάρος που προκύπτει λόγω της άρνησης των άβολων συναισθημάτων και σκέψεων.

Ακούστε την προσωπική σας ιστορία: Οι ιστορίες που εμφανίζονται μπορεί να πυροδοτήσουν τις δικές μας προσωπικές εμπειρίες, συναισθήματα απώλειας, αναμνήσεις αποχωρισμού από αγαπημένα πρόσωπα ή τόπους, αισθήματα αβεβαιότητας. Αν και οι λόγοι που καθένας από μας βιώνει καθένα από αυτά τα συναισθήματα είναι διαφορετικοί, είναι σημαντικό να εντοπίσετε και να αποδεχτείτε τον δικό σας λόγο και την προσωπική ιστορία που ενδεχόμενα ανακινεί ο πόνος του άλλου.

Τέλος, το να κρατάτε ένα ημερολόγιο μπορεί να σας βοηθήσει να επεξεργαστείτε τα συναισθήματά σας. Εναλλακτικά μπορείτε να μιλήσετε με έναν φίλο. Το να μιλάμε για τις σιωπηλές σκέψεις, με τις οποίες μπορεί να παλεύουμε, έχει αποδειχθεί ότι διαταράσσει τον κύκλο του άγχους και έχει μακροπρόθεσμα οφέλη για την υγεία, καθώς μας βοηθά να διαχειριζόμαστε καλύτερα το άγχος και να νιώθουμε πιο προσγειωμένοι όταν το βιώνουμε.