Καθώς οι αξιωματούχοι υγείας των ΗΠΑ αποκαλούν την παιδική παχυσαρκία κρίση δημόσιας υγείας, οι συζητήσεις για το βάρος είναι σημαντικές. Αλλά αυτό που λέτε στα παιδιά σας μπορεί να είναι προκλητικό, ακόμη και αντιπαραγωγικό, σύμφωνα με μια νέα μελέτη.
Παιδική παχυσαρκία
«Το σωματικό βάρος είναι ένα ευαίσθητο θέμα και ο τρόπος με τον οποίο μιλάμε για αυτό έχει σημασία», δήλωσε η επικεφαλής συγγραφέας Rebecca Puhl, αναπληρώτρια διευθύντρια του Κέντρου Διατροφικής Πολιτικής και Υγείας του Πανεπιστημίου του Κονέκτικατ Ραντ. «Θέλουμε πραγματικά να προσδιορίσουμε τη γλώσσα που οι έφηβοι αισθάνονται πιο άνετα να χρησιμοποιούν σε αυτές τις συνομιλίες, ότι δεν αισθάνονται στιγματισμένοι, ότι δεν αισθάνονται την ευθύνη ή την ντροπή», σημείωσε ο Puhl.
Για να γίνει αυτό, οι ερευνητές εξέτασαν δεδομένα έρευνας του 2021 από περισσότερα από 2.000 παιδιά ηλικίας 10 έως 17 ετών, μαζί με περισσότερους από 1.900 γονείς. Οι συμμετέχοντες ρωτήθηκαν για 27 όρους και φράσεις που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να περιγράψουν το σωματικό βάρος. Οι έφηβοι ένιωσαν τα πιο αρνητικά συναισθήματα για όρους όπως «υπέρβαρος», «λίπος» και «εξαιρετικά παχύσαρκος», διαπίστωσε η μελέτη. Περισσότερο από το ένα τρίτο των νέων ανέφεραν ότι ένιωσαν αμηχανία, ντροπή και θλίψη όταν οι γονείς τους χρησιμοποίησαν αυτές τις λέξεις. Έχεις κόρη; Περάστε ελαφρά, συνέστησαν οι ερευνητές. Τα κορίτσια ανέφεραν ότι αισθάνονται περισσότερα αρνητικά συναισθήματα ως απάντηση στις λέξεις που χρησιμοποιούνται για το βάρος από ότι τα αγόρια.
Το αν το νεαρό άτομο είχε παχυσαρκία ή όχι δεν επηρέασε το πώς ένιωθαν για τις λέξεις. «Πιστεύω ότι πολλοί γονείς έχουν θετικές προθέσεις όταν μιλάνε για το βάρος του παιδιού τους. Θέλουν το παιδί τους να είναι υγιές. Θέλουν ο έφηβος να αισθάνεται καλά με το μέγεθος του σώματός τους, αλλά μερικές φορές μπορεί να συναντήσει ο τρόπος με τον οποίο επικοινωνούν. σαν να είναι επικριτικοί ή επικριτικοί ή να χρησιμοποιούν λέξεις που τους κάνουν πραγματικά να νιώθουν άσχημα για τον εαυτό τους», είπε ο Puhl.
Οι πιο προτιμώμενοι όροι ήταν «υγιές βάρος» και «κανονικό βάρος», διαπίστωσε η μελέτη. Ορισμένες από τις προτιμώμενες ορολογίες εξαρτιόνταν από τη φυλή και την ταυτότητα. Τα μαύρα και ισπανόφωνα παιδιά προτιμούσαν λέξεις όπως «χοντρό» και «καμπύλα». «Πολλοί έφηβοι αντιμετωπίζουν στίγμα βάρους», είπε ο Puhl. “Αντιμετωπίζουν πειράγματα, στερεότυπα, θυματοποίηση λόγω του σωματικού τους βάρους ή του μεγέθους τους. Και, στην πραγματικότητα, μέρος αυτού του στιγματισμού του βάρους συμβαίνει στο σπίτι από τους γονείς.”
Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε συναισθηματική δυσφορία, αυξημένα συμπτώματα κατάθλιψης και χαμηλότερη εκτίμηση του σώματος. Μπορεί ακόμη και να ενθαρρύνει ανθυγιεινές διατροφικές συμπεριφορές και μειωμένη σωματική δραστηριότητα, επειδή αυτές είναι οι ρυθμίσεις όπου κάποιος μπορεί να αισθάνεται στιγματισμένος, είπε ο Puhl. «Γνωρίζουμε ευρέως από τη βιβλιογραφία για το στίγμα ότι όταν ένα άτομο στιγματίζεται για το βάρος του, αυτό μπορεί πραγματικά να είναι πολύ επιβλαβές για την υγεία», είπε.
Τουλάχιστον τα μισά από τα παιδιά που συμμετείχαν στην έρευνα δεν θέλουν οι γονείς τους να μιλούν για βάρος. Είναι πιο πρόθυμοι να μιλήσουν όταν το αναφέρουν πρώτα ή αν οι γονείς τους ζητήσουν την άδειά τους για να το συζητήσουν, είπε ο Puhl. Περίπου το 20% των παιδιών και των εφήβων στις ΗΠΑ είναι παχύσαρκοι, σύμφωνα με τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων των ΗΠΑ. Αυτό τους θέτει σε κίνδυνο σοβαρών προβλημάτων υγείας όπως ο διαβήτης και η υψηλή αρτηριακή πίεση. Ο Puhl συνιστά στους γονείς να στρέφουν τη συζήτηση στην υγεία και όχι στο σωματικό βάρος.
Ακόμα καλύτερα από το να μιλάμε είναι να διαμορφώνουμε υγιεινές συμπεριφορές και να παρέχουμε ευκαιρίες να τρώμε υγιεινά τρόφιμα στο σπίτι. Πηγαίνετε βόλτες και φτιάξτε δείπνο μαζί ως οικογένεια, είπε. «Μπορεί να υπάρχουν τόσοι πολλοί τρόποι για να συμμετάσχετε πραγματικά σε συμπεριφορές υγείας που βελτιώνουν πραγματικά την υγεία που σχετίζεται με το βάρος χωρίς να μιλάμε για βάρος», είπε ο Puhl. Ο Δρ Stephen Pont, ιδρυτικός πρόεδρος της Αμερικανικής Ακαδημίας Παιδιατρικής Τμήματος για την Παχυσαρκία, είπε ότι ενθαρρύνει τις οικογένειες να κάνουν τρία πράγματα για να είναι επιτυχημένες όταν κάνουν υγιείς αλλαγές.
Πρώτα, κάντε μικρές αλλαγές που θα παραμείνουν, οι οποίες μπορεί να περιλαμβάνουν αφήστε το παιδί να επιλέξει την αλλαγή. Στη συνέχεια, κάντε αλλαγές ως οικογένεια, οι οποίες είναι πιο πιθανό να διατηρηθούν. Η υγιεινή διατροφή και η σωματική δραστηριότητα είναι καλές για όλους στην οικογένεια, είπε ο Ποντ, ο οποίος δεν συμμετείχε σε αυτή τη μελέτη. Τέλος, είναι σημαντικό να το διατηρήσουμε θετικό.
“Η ενοχή και η ενοχή δεν τείνουν να παρακινούν μακροπρόθεσμες υγιεινές αλλαγές, αλλά απλώς κάνουν τους ανθρώπους να αισθάνονται άσχημα. Και όταν οι άνθρωποι αισθάνονται άσχημα είναι συχνά πιο πιθανό να είναι λιγότερο δραστήριοι και να τρώνε λιγότερο υγιεινό φαγητό”, δήλωσε ο Pont, ο οποίος είναι ιατρικός διευθυντής στο Κέντρο Υπηρεσιών Υγείας του Κρατικού Τμήματος του Τέξας για Πολιτική και Πράξη Δημόσιας Υγείας.
Η Eileen Chaves, παιδοψυχολόγος στο Nationwide Children’s Hospital στο Κολόμπους του Οχάιο, είπε ότι πιστεύει ότι η χρήση των λέξεων που χρησιμοποιούν οι ασθενείς για να ορίσουν τον εαυτό τους τους βοηθά να αισθάνονται ενδυναμωμένοι, να επενδύουν στη θεραπεία τους και να κατανοούν. «Όταν τα παιδιά αρχίζουν να αναγνωρίζουν ότι οι άνθρωποι πραγματικά τα ακούνε και τα ακούνε, νομίζω, ένα, τα κάνει πολύ πιο δεκτικά σε αυτό που λέτε», είπε ο Chaves, συν-συγγραφέας ενός άρθρου που δημοσιεύτηκε με τη μελέτη.
Η Chaves είπε ότι αυτή η μελέτη είναι ένα σπουδαίο πρώτο βήμα και θα ήθελε να την δει να επαναλαμβάνεται με νέους που έχουν διαφορετικό φύλο και τρανς. «Γνωρίζουμε ότι οι διεμφυλικοί και οι διαφορετικοί φύλο νέοι βιώνουν μεγάλη προκατάληψη βάρους, πολύ στίγμα. Υπάρχει ένας υψηλός επιπολασμός των διατροφικών διαταραχών σε διαφορετικούς φύλους και τρανς νέους», σημείωσε ο Chaves.