Πανδημία: Οι κοινωνικά συνδεδεμένοι ηλικιωμένοι είχαν μεγαλύτερη πτώση στην ποιότητα ζωής τους και στην ικανοποίηση από τη ζωή τους και μεγαλύτερη αύξηση στη μοναξιά κατά τη διάρκεια της πανδημίας από τους πιο απομονωμένους ομολόγους τους, σύμφωνα με μια νέα μελέτη από ερευνητές του UCL (University College London).
Η μελέτη, που δημοσιεύτηκε στα Πρακτικά της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών (Proceedings of the National Academy of Sciences) (PNAS), εξέτασε απαντήσεις σε έρευνες από 4.636 άτομα στην Αγγλία (με μέσο όρο ηλικίας 67 ετών) μεταξύ του 2018 και του τέλους του 2020. Ο συν-συγγραφέας καθηγητής Andrew Steptoe, του Τμήματος Συμπεριφορικής Επιστήμης και Υγείας του UCL, δήλωσε: «Μπορεί να αναμένεται ότι οι ηλικιωμένοι που ήταν ήδη κοινωνικά απομονωμένοι θα είναι ιδιαίτερα ευάλωτοι στις διαταραχές και τους περιορισμούς της πανδημίας. «Στην πραγματικότητα, η μελέτη μας υποδηλώνει το αντίθετο – ότι οι απομονωμένοι ηλικιωμένοι προστατεύονταν κάπως από τις αρνητικές πτυχές του περιορισμού της πανδημίας, ίσως επειδή είχαν λιγότερα να χάσουν όσον αφορά τις κοινωνικές σχέσεις». Οι ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα από την Αγγλική Διαχρονική Μελέτη Γήρανσης, μια εθνικά αντιπροσωπευτική πληθυσμιακή μελέτη στην Αγγλία.
Οι συμμετέχοντες πήραν συνεντεύξεις το 2018-19 και δύο φορές το 2020—τον Ιούνιο/Ιούλιο και τον Νοέμβριο/Δεκέμβριο. Λίγο λιγότερο από το ένα τρίτο (29%) των ερωτηθέντων ταξινομήθηκαν ως κοινωνικά απομονωμένοι, ανάλογα με τη συχνότητα επαφής με τους φίλους και την οικογένειά τους, εάν ζούσαν με έναν σύντροφο και αν συμμετείχαν σε συλλόγους, οργανισμούς ή κοινωνίες. Πριν από την πανδημία, αυτοί οι κοινωνικά απομονωμένοι ηλικιωμένοι είχαν χειρότερη ποιότητα ζωής και ικανοποίηση από τη ζωή και μεγαλύτερη μοναξιά, αλλά το 2020 η πτώση τους σε αυτούς τους τομείς ήταν μικρότερη από τους πιο κοινωνικά συνδεδεμένους συνομηλίκους τους. Η ικανοποίηση από τη ζωή μειώθηκε περίπου στο μισό, με αποτέλεσμα οι απομονωμένοι ηλικιωμένοι να έχουν παρόμοια ικανοποίηση από τη ζωή κατά τη διάρκεια της πανδημίας με τους ενήλικες που ήταν πιο κοινωνικά συνδεδεμένοι. Η επικεφαλής συγγραφέας Claryn Kung, ανώτερη ερευνήτρια στο Τμήμα Συμπεριφορικής Επιστήμης και Υγείας του UCL, είπε: “Είναι πιθανό ότι οι κοινωνικά συνδεδεμένοι ηλικιωμένοι άνδρες και γυναίκες παρουσίασαν μεγαλύτερη διαταραχή στις συνήθεις ρουτίνες και τους ρυθμούς τους. Αντίθετα, τα πιο απομονωμένα άτομα μπορεί να παρουσίασαν σχετικά λιγότερες αλλαγές στην καθημερινή τους ζωή, με τις συνήθεις ρουτίνες και ρυθμίσεις τους να είναι πιθανώς λιγότερο επιρρεπείς σε διαταραχές από περιορισμούς κατά τη διάρκεια της πανδημίας.
«Τα ευρήματά μας υπογραμμίζουν την ανάγκη να φροντίζουμε απομονωμένους ηλικιωμένους, αλλά και να είμαστε προσεκτικοί σε περιόδους κρίσεων στον αντίκτυπο μεγάλων διαταραχών στην κοινωνική δραστηριότητα». Σε αντίθεση με αυτά τα αποτελέσματα, η μελέτη διαπίστωσε ότι οι απομονωμένοι ενήλικες παρουσίασαν μεγαλύτερη πτώση στα επίπεδα σωματικής τους δραστηριότητας, διευρύνοντας το χάσμα μεταξύ των δύο ομάδων και παρέμειναν πιο πιθανό να ανησυχούν για τα μελλοντικά τους οικονομικά. Δεν άλλαξαν κατά μέσον όρο την πιθανότητα χρήσης του διαδικτύου, ενώ περισσότεροι κοινωνικά συνδεδεμένοι συνομήλικοι χρησιμοποιούσαν περισσότερο το διαδίκτυο. Η μελέτη έλαβε υποστήριξη από το Εθνικό Ινστιτούτο Έρευνας Υγείας και Κοινωνικής Φροντίδας του Ηνωμένου Βασιλείου (NIHR) και το Συμβούλιο Οικονομικών και Κοινωνικών Ερευνών (ESRC) καθώς και από το Εθνικό Ινστιτούτο των ΗΠΑ για τη Γήρανση.
