Το κυνήγι της άπιαστης τελειότητας… Ίσως ήρθε η ώρα να αναπροσαρμόσετε τις προσδοκίες σας. Τα παιδιά κάνουν αυτό που βλέπουν. Είναι οι μεγαλύτεροι μιμητές μας. Όταν οι γονείς θέτουν αυτές τις μη ρεαλιστικές προσδοκίες και κριτικές στον εαυτό τους, τα παιδιά το αντιλαμβάνονται. Μπορούν να μάθουν να διαμορφώνουν αυτή τη συμπεριφορά και να αναπτύξουν παρόμοιες τάσεις ελέγχου.
Σημάδια ότι μπορεί να περιμένετε από τον εαυτό σας να είναι ένας <<τέλειος γονέας>>:
- Συχνή αυτοκριτική.
- Κατηγορείτε τον εαυτό σας όταν το παιδί σας δεν πετυχαίνει.
- Συγκρίνετε τον εαυτό σας με άλλους γονείς.
- Κατηγορείτε τον εαυτό σας επειδή δεν μπορείτε να κάνετε περισσότερα για τα παιδιά σας, παρά το γεγονός ότι ήδη κάνετε πολλά για αυτά.
- Συνεχώς αμφισβητείτε τις γονεϊκές σας επιλογές.
- Χάνετε την ψυχραιμία σας επειδή οι προσδοκίες σας είναι πολύ υψηλές.
Κανείς δεν είναι ποτέ τέλειος. Το παιδί σας θα μεγαλώσει και θα δουλέψει με ατελείς συναδέλφους, θα έχει έναν ατελή συγκάτοικο ή θα συνεργαστεί με έναν ατελή άνθρωπο. Έτσι, ακόμα κι αν ήσασταν τέλειοι γονείς, δεν θα του κάνατε καμία χάρη. Η αποδέσμευση από την τελειότητα δεν είναι εύκολη υπόθεση. Αλλά αν επιτρέπατε στον εαυτό σας – και το παιδί σας – λίγη χαλαρότητα, θα μπορούσατε να βελτιώσετε την ψυχική υγεία της οικογένειας και τη σχέση σας με το παιδί σας, προετοιμάζοντας το για το μέλλον.
Οι επιπτώσεις της τελειότητας στα παιδιά
Η υπερβολική πίεση στα παιδιά να είναι τέλεια στέλνει λάθος μήνυμα. Ένα παιδί μπορεί για παράδειγμα να αντιγράψει για να πάρει καλούς βαθμούς, επειδή μπορεί να νομίζει ότι εκτιμάτε την επιτυχία πάνω από την εντιμότητα. Τα παιδιά όλων των ηλικιών πρέπει να έχουν χώρο να μπορούν να κάνουν λάθη χωρίς να φοβούνται σημαντικές συνέπειες προκειμένου να μάθουν. Τα παιδιά που πιστεύουν ότι πρέπει να είναι τέλεια διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο εμφάνισης προβλημάτων ψυχικής υγείας, όπως κατάθλιψη, άγχος και διατροφικές διαταραχές. Η προσδοκία της τελειότητας δεν βοηθάει τα παιδιά να τα πάνε καλύτερα. Στην πραγματικότητα, συχνά τα κάνει να αποδίδουν χειρότερα. Συνδέεται με αυτοκαταστροφική συμπεριφορά, όπως η αναβλητικότητα. Όταν βάζετε τον πήχη πολύ ψηλά, το παιδί σας είναι πιο πιθανό να τα παρατήσει από την προσπάθεια. Για παράδειγμα, αν ξέρει ότι δεν μπορεί να πάρει άριστα, μπορεί να σταματήσει να διαβάζει τα μαθήματά του.
Κάποιες από τις μακροχρόνιες συνέπειες στα παιδιά περιλαμβάνουν:
- Συναισθηματική καταπίεση.
- Ντροπή.
- Τελειομανία.
- Χρόνιο στρες και ένταση.
- Δυσκολία στην αποδοχή κριτικής.
- Δυσκολία με τις στενές σχέσεις.