Αρχικά, είναι σημαντικό να είσαι σαφής και σταθερός. Όταν λες «όχι», το παιδί πρέπει να κατανοεί τον λόγο πίσω από αυτή την απόφαση. Για παράδειγμα, αν το παιδί ζητήσει να φάει γλυκά πριν το βραδινό, μπορείς να πεις: «Όχι, δεν μπορείς να φας γλυκά τώρα γιατί είναι σημαντικό να φας πρώτα το βραδινό σου». Αυτό δίνει μια λογική εξήγηση και το βοηθά να κατανοήσει τις συνέπειες.
Δεύτερον, είναι καλό να προσφέρεις εναλλακτικές. Αν το παιδί θέλει να παίξει έξω, αλλά οι συνθήκες δεν το επιτρέπουν, μπορείς να προτείνεις: «Όχι, δεν μπορούμε να πάμε έξω τώρα, αλλά μπορούμε να παίξουμε ένα παιχνίδι μέσα». Έτσι, δείχνεις ότι κατανοείς την επιθυμία του και προτείνεις μια άλλη δραστηριότητα.
Τέλος, είναι σημαντικό να είσαι υποστηρικτικός και ευγενικός. Μπορείς να πεις «ξέρω ότι αυτό είναι απογοητευτικό για σένα, αλλά είναι για το καλό σου». Αυτό βοηθά το παιδί να νιώσει ότι κατανοείς τα συναισθήματά του, ενώ ταυτόχρονα διατηρείς την απόφασή σου.
Με αυτές τις προσεγγίσεις, το «όχι» μπορεί να γίνει ένα πολύτιμο εργαλείο για την ανατροφή του παιδιού.
