Ψυχική Υγεία

Όταν ο γάμος μετατρέπεται σε συμβιβασμό

Όταν ο γάμος μετατρέπεται σε συμβιβασμό
Πόσες φορές, άραγε αναρωτηθήκαμε αν πράξαμε σωστά; Αν υπολογίσαμε σωστά τις συνθήκες, αν τα δεδομένα είναι αυτά που ονειρευόμασταν; Είναι οη σύντροφός μας, το ταίρι της ζωής μας; Στην αρχή δεν υπάρχει το άγχος. Περιμένεις μονάχα εκείνη τη στιγμή. Που θα σταθείς δίπλα σε αυτόν που αγαπάς. Δεν υπολογίζεις συνέπειες και αφορμές. Μόνο προσδοκείς αυτό […]

Πόσες φορές, άραγε αναρωτηθήκαμε αν πράξαμε σωστά; Αν υπολογίσαμε σωστά τις συνθήκες, αν τα δεδομένα είναι αυτά που ονειρευόμασταν; Είναι οη σύντροφός μας, το ταίρι της ζωής μας;

Στην αρχή δεν υπάρχει το άγχος. Περιμένεις μονάχα εκείνη τη στιγμή. Που θα σταθείς δίπλα σε αυτόν που αγαπάς. Δεν υπολογίζεις συνέπειες και αφορμές. Μόνο προσδοκείς αυτό που ονειρεύεσαι να κρατήσει την αλήθειά του, στο πέρασμα του χρόνου.

Μήπως όμως, η σκέψη αυτή είναι μια αυταπάτη; Μήπως, τελικά οι ενδείξεις φαίνονται από την αρχή και απλά εμείς τις παραβλέπουμε; Πότε ο γάμος περνάει στα όρια του συμβιβασμού; Άραγε, εκεί που τελειώνει η Αγάπη και σβήνει ο Έρωτας;

Δύσκολη και επώδυνη επιλογή για να λέμε την αλήθεια, ακόμα κι αν πρεσβεύει το εκούσιο. Δεν μιλάμε μονάχα για μια απλή λειτουργία ή ένα πάρτι που επέλεξες να κάνεις για τους φίλους. Αλλά για το μέλλον σου. Τη ζωή που αποφάσισες να ζήσεις μαζί με τον άνθρωπο που ταίριαξε στα γνωρίσματά σου. Καθόλου εύκολο να τον αναγνωρίσεις. Πολύ υπομονή για να τον περιμένεις.

Και ειδικά σήμερα. Σε αυτό το τώρα που ονομάζουμε στιγμή. Σε αυτή την εποχή που οι σχέσεις έχουν κέρδος το σώμα και παιχνίδι την ψυχή. Μπορεί έτσι να χτιστεί ο γαμός; Με οδηγό μονάχα τον συμβιβασμό; Αυτήν την άλλη μορφή προξενιού που υποσχέθηκε χαρές και γέλια.

Και πες ναι, ωραία. Δεν βρήκα αυτό που έψαχνα και πήρα κάτι άλλο. Πες το δειλία ή φόβο για τη μοναξιά ή επιθυμία που πηγάζει από την ανάγκη για δημιουργία οικογένειας. Και το αποτέλεσμα; Σε δικαίωσε ή σε ταπείνωσε;

Ο Γάμος δεν πρέπει να υπάρχει για ωφελιμιστικούς λόγους. Θέλει να δώσει συναισθήματα και θέλει να δημιουργήσει δεσμούς. Δεν μιλάμε να βρούμε το τέλειο. Αυτό έτσι και αλλιώς δεν υπάρχει. Αλλά τουλάχιστον εκείνον τον άνθρωπο που με τη βοήθεια την δική του και την δική μας μπορούμε να ενωθούμε, αλληλοσυμπληρώνοντας χαμένα μας κομμάτια.

Και πραγματικά αξίζει να τον ψάξουμε. Για να μην φτάσει εκείνη η στιγμή που θα αναγκαστείς να πεις: ” Τι μοιράστηκα με τον σύζυγό μου; Αγάπη, Έρωτα ή απλά ένα κρεβάτι; Ένιωσα ή απλά βολεύτηκα; Και στα παιδιά μου, τι μηνύματα πέρασα; Ότι ο Έρωτας υπάρχει μόνο στα παραμύθια εκείνα που τους διάβαζα μικρά;

Γι’ αυτό λοιπόν, σου λέω μην περιμένεις να βρεις κάποιον επειδή έμεινες “μπακούρι” ή για να γεμίσεις το χρόνο σου. Κάνε το συνειδητά γιατί μόνο τότε αποδεικνύεις την αγάπη και τον σεβασμό που δείχνεις πρωτίστως σε εσένα. Και μην ξεχνάς: «Ζωή δεν είναι αυτό που δείχνεις στον κόσμο αλλά αυτό που ζεις όταν είσαι έξω από αυτόν».