της Γεωργίας Αθ. Σκιτζή
Οι περισσότεροι από εμάς αναγνωρίζουν τις συνδέσεις μεταξύ της κλιματικής αλλαγής και της σοβαρότητας των πλημμυρών, των τυφώνων, των πυρκαγιών και των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα. Ωστόσο, η προσοχή στρέφεται ελάχιστα στην επίδραση της αλλαγής του κλίματος στην ψυχική υγεία.
Οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, συμπεριλαμβανομένων των πυρκαγιών, της ξηρασίας, των πλημμυρών και των σοβαρών καιρικών φαινομένων, συμβαίνουν με αυξανόμενη συχνότητα και σοβαρότητα. Και για όσους είναι πιο ευάλωτοι, τα αποτελέσματα ξεπερνούν πολύ την παροχή βοήθειας σε καταστροφές, την ανοικοδόμηση και την επιστροφή σε μια φαινομενικά φυσιολογική ζωή.
Ένα άρθρο στο BC Medical Journal αναφέρει ότι αυτό εξελίσσεται σε ένα σοβαρό ζήτημα. Στο άρθρο «Οι αόρατοι αντίκτυποι της κλιματικής αλλαγής στην ψυχική υγεία», η συγγραφέας Δρ Elizabeth Wiley τονίζει ότι οι οικογενειακοί γιατροί πρέπει να ενισχυθούν για να βοηθήσουν τους ασθενείς που πάσχουν από τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στην ψυχική υγεία.
Σύμφωνα με την CBC, ο Δρ Wiley, ο οποίος εργάζεται στο Νησί του Βανκούβερ κατά τη διάρκεια καταστρεπτικών καταιγίδων, επισημαίνει ότι ο φόβος και το άγχος γίνονται “πιο επικρατούσες ανησυχίες” μεταξύ των ασθενών. “Για τους γιατρούς και άλλους παρόχους υγειονομικής περίθαλψης, οι επιπτώσεις της αλλαγής του κλίματος στην ψυχική υγεία αναμφίβολα θα συνεχίσουν να επηρεάζουν τους ασθενείς, τις πρακτικές μας και τις κοινότητές μας για τα επόμενα χρόνια”, γράφει ο Wiley, σημειώνοντας ότι αυτά τα προβλήματα ψυχικής υγείας παραμένουν απαρατήρητα.
Τα πράγματα που όλοι αντιμετωπίζουμε σε μια φυσική καταστροφή, όπως η επισιτιστική ανασφάλεια, η κακή ποιότητα του αέρα, ο εκτοπισμός και η ανασφάλεια στέγασης, εμπλουτίζονται από το άγχος και το φόβο και μπορεί να είναι πιο εμφανή στους «ενήλικες, τα παιδιά, τους προϋπάρχοντες όρους, τις συνωμοσίες , περιορισμένες, πολιτισμικά ασφαλείς ενισχύσεις ή / και χαμηλότερη κοινωνικοοικονομική κατάσταση » καταλήγει.
