Σύμφωνα με μια πρόσφατη μελέτη που διεξήχθη από το Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ, η ευτυχία μπορεί να μαθευτεί , αρκεί να εξασκήσετε τα επτά «hacks της ευτυχίας». Στη μελέτη συμμετείχαν 228 προπτυχιακοί φοιτητές που είχαν παρακολουθήσει ένα από τα μαθήματα θετικής ψυχολογίας του πανεπιστημίου ένα ή δύο χρόνια νωρίτερα. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι το 51% των ερωτηθέντων μαθητών, διατήρησαν με επιτυχία τη θετική τους στάση συνεχίζοντας να εξασκούν τις συνήθειες που είχαν μάθει ακόμη και χρόνια μετά την ολοκλήρωση του μαθήματος.
Οι επτά προσδιορισμένες συνήθειες, ή «hacks της ευτυχίας» από το πρόγραμμα περιλαμβάνουν:
- Εκτέλεση πράξεων καλοσύνης
- Αύξηση κοινωνικών συνδέσεων και έναρξη συνομιλιών με αγνώστους
- Απολαμβάνοντας εμπειρίες και να είστε πλήρως παρόντες στη στιγμή
- Εστιάζοντας σκόπιμα σε θετικά γεγονότα και πτυχές της κάθε μέρας
- Να ασκούν την ευγνωμοσύνη και να προσπαθούν να ευχαριστήσουν τους ανθρώπους που ποτέ δεν έχουν ευχαριστήσει επαρκώς όπως θα ήθελαν
- Συμμετοχή σε σωματική δραστηριότητα
- Διερεύνηση ενσυνειδητότητας και άλλων τεχνικών διαλογισμού.
Οι συμμετέχοντες στο πρόγραμμα «Science of Happiness» διαπίστωσαν ότι αυτές οι συνήθειες διευκόλυναν τη μετάβαση από την εγωκεντρική σκέψη σε μια ευρύτερη, αλληλένδετη προοπτική. Αυτή η μετατόπιση επέτρεψε στα άτομα να κατανοήσουν καλύτερα και να διαμορφώσουν τα προβλήματά τους, με αποτέλεσμα μειωμένα αισθήματα υπερέντασης και μεγαλύτερη απόλαυση υποστήριξης και σύνδεσης με τους άλλους.
Η ευτυχία ως διαδικασία
Ο νευροβιολόγος Δρ Tobias Esch, ο οποίος συμμετείχε στη μελέτη και έχει ερευνήσει τις νευρολογικές πτυχές της ευτυχίας, δήλωσε: «Η ευτυχία είναι μια βιολογική αναγκαιότητα. Είναι υλικό και λογισμικό και έχει διατηρηθεί στην εξέλιξη για εκατομμύρια χρόνια, όπως το έχουν ακόμη και απλοί οργανισμοί, δηλαδή διαθέτουν τη βιολογική αυτή αρχή». Ο Δρ Esch πρότεινε ότι αν εξυπηρετούσε μόνο το μεμονωμένο άτομο και όχι ολόκληρο το είδος, είναι απίθανο να είχε διατηρηθεί σε αιώνες εξέλιξης. «Πιστεύω ακράδαντα ότι η ευτυχία, γενικά, δεν είναι ούτε ιδιωτική ούτε εγωιστική, ούτε αποκλειστικά ηδονική». Η μελέτη του Πανεπιστημίου του Μπρίστολ υπογραμμίζει την ιδέα ότι η ευτυχία μπορεί πράγματι να μαθευτεί και να καλλιεργηθεί μέσω της επίμονης πρακτικής συγκεκριμένων συνηθειών. Η επόμενη σειρά μελετών του Δρ Χουντ στοχεύει να διερευνήσει γιατί ορισμένα άτομα αγωνίζονται να διατηρήσουν την αίσθηση της ευημερίας τους, ακόμη και αφού μάθουν και ασκούν αυτές τις συνήθειες.