Μουσικοθεραπεία τεχνικές: Η μουσική γιατρεύει σώμα και ψυχή. Η μουσικοθεραπεία, επιδιώκει να προσδιορίσει τους τρόπους με τους οποίους ένας συγκεκριμένος αρμονικός ήχος μπορεί να μεταδώσει κάποιο είδος επίδρασης στον οργανισμό μας.
Η μουσική θεραπεία, που ονομάζεται επίσης Ηχητική Θεραπεία, είναι μια πειθαρχία που χρησιμοποιεί τις ιδιότητες του ήχου και των κραδασμών της για να ανακουφίσει ή να θεραπεύσει ορισμένες ψυχοφυσικές δυσλειτουργίες, όπως έκαναν οι πρόγονοί μας.
Ο Jordi Jauset, συγγραφέας του βιβλίου Μουσικοθεραπεία και Νευροεπιστήμη, εξηγεί τόσο τους μηχανισμούς σε επίπεδο εγκεφάλου που ενεργοποιούν τη μουσική όσο και τις βασικές εφαρμογές της μουσικής θεραπείας. Όχι μόνο στον τομέα της καθημερινής ζωής, αλλά και στον τομέα ορισμένων σωματικών και ψυχικών ασθενειών. Η Νευροεπιστήμη εξηγεί πώς αντιδρά ο εγκέφαλος σε μουσικά ερεθίσματα, από τα οποία ενεργοποιείται μια σειρά νευροδιαβιβαστών και ορμονών που παράγουν συγκεκριμένες αισθήσεις. Από αρχαιοτάτων χρόνων, η μουσική χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων ορισμένων ασθενειών ή παθήσεων. Σύμφωνα με τον Δρ. Jauset, υπάρχουν έγγραφα σχετικά με τις επιπτώσεις της μουσικής στο σώμα που χρονολογείται από το 1800 π.Χ. Το ανθρώπινο σώμα τείνει να συγχρονίζεται με το ρυθμό της μουσικής που ακούει. Για το λόγο αυτό, η μουσική θεραπεία έχει χρησιμοποιηθεί τόσο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης όσο και για την εργασία με μικρά παιδιά, για παράδειγμα.
Η μουσική, ως μέθοδος θεραπείας, έχει χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία της κατάθλιψης, της τοξικομανίας, του αλκοολισμού, των ιδεοψυχικών συμπεριφορών και των ελλείψεων στον θεραπευτικό-παιδαγωγικό τομέα, μεταξύ άλλων. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Γαλλία και την Ελβετία, για παράδειγμα, η μουσικοθεραπεία χρησιμοποιείται ως συμπληρωματική θεραπεία που ειδικεύεται σε διαταραχές όπως ο αυτισμός, η Αλτσχάιμερ, η ψύχωση, οι παρενοχλήσεις, οι διαταραχές της γλώσσας και της μάθησης, καθώς και οι ψυχοκινητικές και αισθητηριακές μεταβολές. Επιπλέον, έχει γίνει έρευνα για την επίδραση της μουσικής σε άλλους τομείς της ιατρικής, όπως η θετική επίδραση στο ανοσοποιητικό σύστημα, η υψηλή αρτηριακή πίεση, ο καρδιαγγειακός και αναπνευστικός παλμός και η αντίληψη του πόνου.