Η μοναξιά και η απομόνωση συχνά συνδέονται μεταξύ τους γιατί και τα δύο προκαλούν ένα αίσθημα απόγνωσης και θλίψης. Οι άνθρωποι είναι κοινωνικά όντα και πρέπει να κάνουν κοινωνικές συνδέσεις για να ζήσουν μια ευτυχισμένη ζωή, αλλά εάν αποχωριστούν ή απομονωθούν από την κοινωνία, μπορεί να τους γίνει δύσκολο να επιβιώσουν. Εξάλλου, η απομόνωση με σκοπό τη μοναξιά είναι εντελώς διαφορετική, εδώ οι άνθρωποι δεν γίνονται μάρτυρες της μοναξιάς επειδή παραμένουν συνδεδεμένοι με κάποιους ανθρώπους.
Παρατηρείται ότι ένα απομονωμένο άτομο μπορεί να γίνει εύκολα επιρρεπές σε πολλά σοβαρά προβλήματα ψυχικής υγείας. Ως εκ τούτου, καθίσταται απαραίτητο να αντιμετωπίσουμε τη μοναξιά και την απομόνωση. Οι αναφορές δείχνουν ότι οι ηλικιωμένοι και οι κάτω των 18 ετών διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να αισθάνονται απομονωμένοι ή μοναχικοί. Αυτό συμβαίνει επειδή οι ηλικιωμένοι αντιμετωπίζουν προβλήματα όπως το να ζουν μόνοι. Είναι πιο πιθανό να αντιμετωπίσουν παράγοντες όπως η απώλεια ενός μέλους της οικογένειας ή της οικογένειας, χρόνιες ασθένειες και απώλεια ακοής. Το φαινόμενο της μοναξιάς, βαθιά ριζωμένο στην εξέλιξη, χρησιμεύει ως οδυνηρή υπενθύμιση του κινδύνου της απομόνωσης.
Μια έρευνα εξετάζει τις ψυχολογικές και σωματικές επιπτώσεις της μοναξιάς, ιδιαίτερα στον ηλικιωμένο πληθυσμό. Η μοναξιά επηρεάζει διάφορες ηλικιακές ομάδες, με το 80% των ατόμων κάτω των 18 και το 40% των άνω των 65 ετών να αναφέρουν περιστασιακή μοναξιά. Οι έφηβοι συχνά βιώνουν μεγαλύτερη μοναξιά και νιώθουν απομονωμένοι λόγω των προβλημάτων τους που επηρεάζονται από τον παραληρηματικό κόσμο. Ο σχηματισμός ταυτότητας είναι το κοινό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν. Η μοναξιά και η απομόνωση συνδέονται με διάφορες ψυχιατρικές καταστάσεις.
Κατάθλιψη
Η κατάθλιψη και η μοναξιά μοιράζονται συμπτώματα και χαρακτηριστικά, καθιστώντας δύσκολη τη διαφοροποίησή τους. Η μοναξιά μπορεί να επιδεινώσει τα συμπτώματα κατάθλιψης και να οδηγήσει σε αρνητικά συναισθήματα. Όταν ένα άτομο περιβάλλεται από μοναξιά, υπάρχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να αναπτύξει καταθλιπτικές σκέψεις, καθώς το μυαλό του εμπλέκεται περισσότερο στο να σκέφτεται αρνητικά.
Η ασθένεια Αλτσχάϊμερ
Ένα παράξενο γεγονός υποδηλώνει ότι η μοναξιά μπορεί επίσης να οδηγήσει σε νόσο του Αλτσχάιμερ, με τα μοναχικά άτομα να παρουσιάζουν υψηλότερο κίνδυνο γνωστικής έκπτωσης. Η μοναξιά μπορεί ακόμη και να λειτουργήσει ως αρχικό στάδιο της άνοιας.
Κατάχρηση ουσιών
Η κατάχρηση ουσιών, η κατάχρηση παιδιών, το πένθος, το άγχος, η απορρύθμιση του ανοσοποιητικού συστήματος και ο ιδεασμός αυτοκτονίας συνδέονται όλα με τη μοναξιά και την απομόνωση. Η μοναξιά μπορεί να επιδεινώσει τον αλκοολισμό, να επιδεινώσει τα αποτελέσματα της παιδικής κακοποίησης και να εντείνει τις επιπτώσεις του στρες στο ανοσοποιητικό σύστημα. Η μοναξιά συνδέεται στενά με τον ιδεασμό αυτοκτονίας, ιδιαίτερα τον χειμώνα και την άνοιξη.
Διαταραχές προσωπικότητας
Οι διαταραχές προσωπικότητας όπως οι οριακές και οι σχιζοειδείς διαταραχές προσωπικότητας παρουσιάζουν συσχετισμούς με τη μοναξιά και την απομόνωση.
Ποιότητα ύπνου
Η μοναξιά επηρεάζει την ποιότητα του ύπνου, με αρνητικό αντίκτυπο στη λειτουργία της ημέρας. Επιπλέον, η μοναξιά έχει επιπτώσεις στη σωματική υγεία. Η χρόνια μοναξιά συμβάλλει στη φλεγμονή χαμηλού βαθμού, αυξάνοντας τον κίνδυνο φλεγμονωδών ασθενειών, καρδιαγγειακών προβλημάτων, παχυσαρκίας και πολλά άλλα.
Πρόβλημα στην οικοδόμηση κοινωνικών δεξιοτήτων
Οι αποτελεσματικές παρεμβάσεις για τη μοναξιά και την απομόνωση περιλαμβάνουν την οικοδόμηση κοινωνικών δεξιοτήτων, την παροχή κοινωνικής υποστήριξης, τη δημιουργία ευκαιριών για κοινωνική αλληλεπίδραση και την αντιμετώπιση της δυσπροσαρμοστικής κοινωνικής γνώσης. Η παραμονή του αποκλεισμού για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα μπορεί να κάνει ένα άτομο να στερηθεί αυτές τις απαραίτητες δεξιότητες.
Δυσκολία στην εστίαση
Μπορεί να γίνει δύσκολο για τους ανθρώπους να επικεντρωθούν σε πολύπλοκες εργασίες λόγω της μοναξιάς ή της απομόνωσης. Αποδυναμώνει τη γνωστική τους υγεία εντελώς.
Αναγνωρίζοντας λοιπόν τις σοβαρές συνέπειες της ανεξέλεγκτης μοναξιάς, η έγκαιρη παρέμβαση είναι ζωτικής σημασίας για τη διατήρηση τόσο της ψυχικής όσο και της σωματικής υγείας.