Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης στοχεύουν στη χειραγώγηση των αντιλήψεων των χρηστών, οδηγώντας σε συνεχείς συγκρίσεις και συναισθήματα θλίψης που δύσκολα αποτινάσσονται. Την 1η Ιανουαρίου, πολλοί άνθρωποι σε όλο τον κόσμο δίστασαν να ανοίξουν το Instagram. Φοβήθηκαν ότι θα βομβαρδίζονταν από εικόνες τέλειων πρωτοχρονιάτικων πάρτι με πλούσιους προϋπολογισμούς και ελκυστικούς, διασκεδαστικούς φίλους. Όσοι μπορούν να ταυτιστούν με αυτή την ιστορία μπορεί να βιώνουν το σύνδρομο της «Τέλειας Στιγμής». Είναι μια δημοφιλής έννοια στις μέρες μας που προσπαθεί να συλλάβει το αίσθημα της απογοήτευσης όταν οι εμπειρίες της ζωής μας , γεγονότα, πάρτι, διακοπές , δεν ανταποκρίνονται στις υψηλές προσδοκίες μας.
Οι άλλοι περνούν καλύτερα
Όσοι πάσχουν από αυτό το σύνδρομο τείνουν να εστιάζουν σε αρνητικές λεπτομέρειες . Ως αποτέλεσμα, συχνά αισθάνονται δυσαρεστημένοι και δυσκολεύονται να απολαύσουν τη στιγμή.
«Πιστεύω ότι το σύνδρομο της «τέλειας στιγμής» σχετίζεται με διάφορους παράγοντες, αλλά ο κυριότερος είναι τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που μας βομβαρδίζουν με εικόνες από όμορφα μέρη, αξιοζήλευτες στιγμές και συναισθηματικά έντονες εμπειρίες», δήλωσε η Bárbara Tovar, ψυχολόγος με ειδίκευση στο άγχος και το στρες.
«Αυτές οι αναρτήσεις που βλέπουμε ξανά και ξανά μας δείχνουν μια πραγματικότητα (ή μια υποτιθέμενη πραγματικότητα) που είναι πολύ διαφορετική από τη δική μας. Αυτό μας κάνει να θέλουμε να ζήσουμε τις ζωές που βλέπουμε σε αυτές τις εικόνες». Σε περιόδους όπως αυτή, η σύγκριση αναφέρεται συχνά ως σημαντική απειλή για την ψυχική ευεξία. Είναι σχεδόν αδύνατο να μείνει κανείς ανεπηρέαστος από τις φαινομενικά <<τέλειες>> ζωές που απεικονίζονται στο Instagram και το TikTok. Σε σύγκριση, η δική μας ζωή μπορεί να φαίνεται βαρετή και κενή.
Οι επιπτώσεις του συνδρόμου της «τέλειας στιγμής»
Η Esquinas λέει ότι η επίμονη απογοήτευση επηρεάζει την ψυχική υγεία όσων αισθάνονται έτσι. «Συχνά, κατηγορούν τον εαυτό τους επειδή δεν έχουν την τέλεια ζωή που επιθυμούν. Όταν συμβαίνει αυτό, το κυνήγι της τέλειας στιγμής γεννά αισθήματα κατωτερότητας που μπορεί να οδηγήσουν σε αυτοτραυματισμό».
«Μπορούν επίσης να εμφανιστούν προβλήματα χρόνιου στρες», δήλωσε η Tovar. «Σας κάνει να αισθάνεστε κουρασμένοι και ανισόρροποι ή ότι πρέπει να συνδεθείτε με ανθρώπους για περισσότερη κοινωνική αλληλεπίδραση». Ο Tovar λέει ότι αυτό το σύνδρομο είναι ένα είδος «εργοστασίου απαισιοδοξίας», αφού δημιουργεί έναν φαύλο κύκλο στον οποίο το μυαλό μας συνηθίζει στην αρνητικότητα επειδή δεν βιώνουμε ποτέ την ανέφικτη τέλεια στιγμή.
Πώς να το αντιμετωπίσετε
«Για να ξεπεράσετε αυτό το συναίσθημα, ξεκινήστε μειώνοντας τη χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Η συνεχής έκθεση σε τέλειες καταστάσεις ενισχύει την αίσθηση του κενού», δήλωσε η Tovar. «Θα ενθάρρυνα τους ανθρώπους να αναπτύξουν καθημερινές συνήθειες που ικανοποιούν την ανάγκη τους για ξεκούραση, αναψυχή, γέλιο και παιχνίδι. Επιπλέον, στρατηγικές ψυχικής υγείας όπως η γιόγκα, ο διαλογισμός και ο αθλητισμός μπορούν να βοηθήσουν στη διατήρηση μιας θετικής διάθεσης ανεξάρτητα από εξωτερικούς παράγοντες».