Σε ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Brain, Behavior and Immunity, τρεις ερευνητές στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας του Σαν Ντιέγκο επισημαίνουν ότι μετά την νέα πανδημία κοροναϊού, μπορεί να εμφανιστούν ψυχιατρικά προβλήματα ή να εμφανιστούν σε όσους αναρρώνουν από μολύνσεις COVID-19.
«Οι προηγούμενες πανδημίες έχουν δείξει ότι ποικίλοι τύποι νευροψυχιατρικών συμπτωμάτων, όπως εγκεφαλοπάθεια, αλλαγές στη διάθεση, ψύχωση, νευρομυϊκή δυσλειτουργία ή απομυελινωτικές διεργασίες, μπορεί να συνοδεύουν οξεία ιογενή λοίμωξη ή μπορεί να ακολουθήσει μόλυνση έως εβδομάδες, μήνες ή περισσότερο σε ασθενείς που έχουν αναρρώσει», προειδοποιούν οι συγγραφείς.
“Το άρθρο μας επιδιώκει να φέρει την προσοχή της ιατρικής κοινότητας στην ανάγκη παρακολούθησης και ερευνών για τον μετριασμό αυτών των αποτελεσμάτων, και όχι να προκαλέσει πανικό μεταξύ ατόμων, των οποίων η ζωή έχει ήδη επηρεαστεί πολύ από αυτήν την πανδημία.”
Η εγκεφαλοπάθεια είναι ένας ευρύτερος όρος για οποιαδήποτε προσβολή που μεταβάλλει τη λειτουργία ή τη δομή του εγκεφάλου, και συνεπώς την ψυχική του κατάσταση. Η απομυελίνωση είναι η απώλεια της προστατευτικής επικάλυψης μυελίνης των νευρικών κυττάρων, με αποτέλεσμα νευρολογικά προβλήματα.
«Η νόσος COVID-19 είναι ένας σημαντικός ψυχολογικός στρεσογόνος παράγοντας, τόσο για τα άτομα όσο και για τις κοινότητες», δήλωσε ο ανώτερος συγγραφέας Suzi Hong, Ph.D., αναπληρωτής καθηγητής στα τμήματα Ψυχιατρικής και Οικογενειακής Ιατρικής και Δημόσιας Υγείας στην Ιατρική Σχολή UC San Diego. «Υπάρχουν φόβοι για ασθένεια, θάνατο και αβεβαιότητα για το μέλλον. Αυτή η πανδημία είναι μια πιθανή πηγή άμεσου και ανάλογου τραυματισμού για όλους».
Όμως λιγότερη προσοχή, έγραψε ο Χονγκ και οι συν-συγγραφείς Emily Troyer, MD, και Jordan Kohn, Ph.D., επικεντρώθηκε στον αντίκτυπο που μπορεί να έχει ο ίδιος ο ιός στο ανθρώπινο κεντρικό νευρικό σύστημα (CNS) και σε συναφή νευροψυχιατρικά αποτελέσματα. Οι συγγραφείς σημείωσαν ότι μελέτες προηγούμενων αναπνευστικών ιογενών πανδημιών, δείχνουν ότι μπορεί να προκύψουν διάφοροι τύποι νευροψυχιατρικών συμπτωμάτων, όπως αυξημένη συχνότητα αϋπνίας, άγχους, κατάθλιψης, μανίας, αυτοκτονίας και παραληρήματος, που ακολούθησαν πανδημίες γρίπης τον 18ο και 19ο αιώνα.
“Η εγκεφαλίτιδα lethargica είναι μια φλεγμονώδης διαταραχή του ΚΝΣ που χαρακτηρίζεται από υπερυπνηλία (ανώμαλη υπνηλία), ψύχωση, κατατονία και παρκινσονισμό. Τα περιστατικά αυξήθηκαν περίπου την εποχή της πανδημίας του 1918”, δήλωσαν οι συγγραφείς.
Κατά τη διάρκεια πιο πρόσφατων ιογενών εστιών, όπως οι SARS-CoV-1 το 2003, H1N1 το 2009 και MERS-CoV το 2012, υπήρξαν επακόλουθες αναφορές για υψηλότερα ποσοστά ναρκοληψίας, επιληπτικών κρίσεων, εγκεφαλίτιδας (εγκεφαλική φλεγμονή), συνδρόμου Guillain-Barre και άλλες νευρομυϊκές και απομυελινωτικές καταστάσεις.
Συμπτώματα που σχετίζονται με το ΚΝΣ σε άτομα που έχουν προσβληθεί από τη νόσο COVID-19″, δήλωσε ο Χονγκ, συμπεριλαμβανομένης της μεγαλύτερης συχνότητας εμφάνισης εγκεφαλικών επεισοδίων σε σοβαρά μολυσμένους ασθενείς στο Γουχάν της Κίνας, μαζί με παραλήρημα και απώλεια μυρωδιών και αισθήσεων γεύσης. (Μια έρευνα σε ασθενείς με UC San Diego Health που υποβλήθηκαν σε θεραπεία για τη νόσο COVID-19, που δημοσιεύθηκε στις 12 Απριλίου 2020, στο τεύχος του International Forum of Allergy & Rhinology, περιέγραψε τα πρώτα εμπειρικά ευρήματα που συσχετίζουν έντονα την αισθητηριακή απώλεια με τη νόσο COVID-19. Η απώλεια ήταν προσωρινή με τη γεύση και την όσφρηση να επιστρέφουν εντός δύο έως τεσσάρων εβδομάδων από τη μόλυνση.)