Κορωνοϊός μοναξιά απομόνωση: Μια νέα μελέτη από ερευνητές από το Νευρολογικό Ινστιτούτο του Μόντρεαλ του Καναδά, τα αποτελέσματα της οποίας εμφανίζονται τώρα στο περιοδικό Nature Communications , υποδηλώνει ότι οι εγκέφαλοι των ανθρώπων που βιώνουν μοναξιά εμφανίζουν συγκεκριμένα μοτίβα σε ένα δίκτυο περιοχών που ονομάζεται προεπιλεγμένο δίκτυο. Αυτό το δίκτυο συνδέεται με διαδικασίες σκέψης, συμπεριλαμβανομένων των ικανοτήτων να θυμάστε, να φαντάζεστε και να σχεδιάζετε διαφορετικές στιγμές στο χρόνο.
Οι συμμετέχοντες σε αυτήν τη μελέτη ήταν περίπου 40.000 άτομα από την κοόρτη γενετικής απεικόνισης Biobank του Ηνωμένου Βασιλείου, η οποία είναι μια βιοϊατρική βάση δεδομένων ανοιχτής πρόσβασης. Οι ερευνητές συνέλεξαν αρχικά δεδομένα για τη μελέτη τους μέσω ερωτηματολογίου αυτοαξιολόγησης για τη μοναξιά, μαζί με γενετικούς και τρόπους ζωής. Το έγγραφο της μελέτης σημειώνει ότι το μέτρο της μοναξιάς δεν εξαρτάται απαραίτητα από το μέγεθος της κοινωνικής επαφής που είχε κάθε άτομο. Αντ ‘αυτού, η ομάδα επικεντρώθηκε στην αυτο-αντιληπτή μοναξιά.
Εκτός από την αυτοαξιολόγηση, οι ερευνητές απέκτησαν επίσης μαγνητικές τομογραφίες μαγνητικής τομογραφίας από το UK Biobank για να εξετάσουν τα εγκεφαλικά χαρακτηριστικά της γκρίζας ύλης, της λευκής ύλης και της λειτουργικής συνδεσιμότητας. Η γκρίζα ύλη αναφέρεται σε περιοχές του εγκεφάλου που αποτελούνται από νευρωνικά κυτταρικά σώματα που εμπλέκονται στην επεξεργασία πληροφοριών, ενώ η λευκή ύλη αποτελείται από άξονες και εμπλέκεται στη μετάδοση σημάτων. Η λειτουργική συνδεσιμότητα σημαίνει την επικοινωνία σημάτων σε περιοχές του εγκεφάλου.
Διακριτικά χαρακτηριστικά ενός «μοναχικού εγκεφάλου»
Για τα τρία εξεταζόμενα χαρακτηριστικά, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ο εγκέφαλος των ατόμων που αισθάνθηκαν κοινωνικά απομονωμένοι εμφάνισε διακριτά πρότυπα που δεν υπήρχαν σε μη απομονωμένα άτομα. Επιπλέον, αυτά τα μοτίβα ήταν κεντρικά στην περιοχή του προεπιλεγμένου δικτύου. Σε μοναχικούς ανθρώπους, αυτό το δίκτυο περιείχε πιο γκρίζα ύλη. Εμφανίστηκε επίσης μεγαλύτερη σταθερότητα του fornix, που είναι μια δέσμη λευκής ύλης στον ιππόκαμπο που στέλνει σήματα στο προεπιλεγμένο δίκτυο.
Επίσης, το δίκτυο είχε ισχυρότερες συνδέσεις σε περιοχές του εγκεφάλου. Αυτά τα μοτίβα δείχνουν ότι ο εγκέφαλος είναι σε θέση να εκφράσει μια μοναδική υπογραφή με χαρακτηριστικά που μπορούν να διακρίνουν έναν «μοναχικό εγκέφαλο» από έναν μη μοναχικό. Η προβολή των προτύπων στο προεπιλεγμένο δίκτυο είναι ένα σημαντικό εύρημα για την κατανόηση των σχέσεων μεταξύ εγκεφάλου και συμπεριφοράς. Οι άνθρωποι ενεργοποιούν αυτήν την περιοχή του εγκεφάλου όταν θυμούνται παρελθούσες αλληλεπιδράσεις ή ονειροπόληση για μελλοντικά σενάρια, κάτι που εξηγεί πώς οι άνθρωποι μπορούν να αναζητήσουν ικανοποίηση όταν αντιμετωπίζουν μοναξιά.
Ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Nathan Spreng εικάζει ότι η μοναξιά οδηγεί σε αυξημένη συνειδητοποίηση των εσωτερικών σκέψεων κάποιου, το οποίο με τη σειρά του διεγείρει τις ψυχικές διεργασίες. «Ελλείψει επιθυμητών κοινωνικών εμπειριών, τα μοναχικά άτομα μπορεί να προκαλούν προκατάληψη προς τις εσωτερικά κατευθυνόμενες σκέψεις, όπως η ανάμνηση ή η φαντασία κοινωνικών εμπειριών. Γνωρίζουμε ότι αυτές οι γνωστικές ικανότητες διαμεσολαβούνται από τις προεπιλεγμένες περιοχές του εγκεφάλου του δικτύου. “