Νέες έρευνες δείχνουν ότι η διατήρηση της κοινωνικής δραστηριότητας στην τρίτη ηλικία είναι ευεργετική για τη συνολική ευημερία και την επιτυχή γήρανση. Η μελέτη, που διεξήχθη από ερευνητές του Πανεπιστημίου του Τορόντο, υπογραμμίζει τη σημασία του εθελοντισμού και της συμμετοχής σε ψυχαγωγικές δραστηριότητες για τους ηλικιωμένους.
Tips για βέλτιστη γήρανση
Οι ερευνητές ανέλυσαν στοιχεία από περισσότερους από 7.000 Καναδούς ηλικίας 60 ετών και άνω, οι οποίοι είχαν άριστη υγεία κατά την έναρξη της μελέτης. Οι συμμετέχοντες παρακολουθήθηκαν για τρία χρόνια και η μελέτη επικεντρώθηκε στη συμμετοχή τους σε εθελοντική εργασία και ψυχαγωγικές δραστηριότητες.
Τα ευρήματα αποκάλυψαν ότι όσοι ασχολούνταν με τον εθελοντισμό και τις ψυχαγωγικές δραστηριότητες είχαν περισσότερες πιθανότητες να διατηρήσουν άριστη υγεία και λιγότερες πιθανότητες να αναπτύξουν σωματικά, γνωστικά, νοητικά ή συναισθηματικά προβλήματα. Η επιτυχής γήρανση, όπως ορίστηκε στη μελέτη, περιλάμβανε την απαλλαγή από σοβαρές παθήσεις υγείας που εμποδίζουν τις καθημερινές δραστηριότητες, υψηλά επίπεδα αυτοαναφερόμενης ευτυχίας και καλή σωματική και ψυχική υγεία.
Ο συν-συγγραφέας της μελέτης τόνισε τη σημασία της κοινωνικής δραστηριότητας σε κάθε ηλικία, καθώς μπορεί να τονώσει τη διάθεση, να μειώσει τη μοναξιά και την απομόνωση και να βελτιώσει τη συνολική ψυχική και σωματική υγεία. Αν και ο παρατηρησιακός χαρακτήρας της μελέτης εμποδίζει τον προσδιορισμό της αιτιότητας, η συσχέτιση μεταξύ της κοινωνικής δραστηριότητας και της επιτυχημένης γήρανσης ευθυγραμμίζεται με την κοινή διαίσθηση.
Οι ερευνητές υιοθέτησαν μια ολοκληρωμένη προσέγγιση για τον ορισμό της επιτυχημένης γήρανσης, συμπεριλαμβανομένης της υποκειμενικής αντίληψης των ίδιων των συμμετεχόντων. Αυτό σημαίνει ότι ακόμη και άτομα με χρόνιες ασθένειες θα μπορούσαν να θεωρηθούν ότι γερνούν με επιτυχία, εάν ήταν απαλλαγμένα από τον αναπηρικό χρόνιο πόνο και μπορούσαν να συμμετέχουν σε καθημερινές δραστηριότητες.
Η μελέτη διαπίστωσε ότι το 72% των ερωτηθέντων που συμμετείχαν σε εθελοντικές ή ψυχαγωγικές δραστηριότητες στην αρχή της μελέτης εξακολουθούσαν να γερνούν με επιτυχία τρία χρόνια αργότερα, σε σύγκριση με τα δύο τρίτα εκείνων που δεν συμμετείχαν σε τέτοιες δραστηριότητες. Αφού εξέτασαν διάφορα κοινωνικοδημογραφικά χαρακτηριστικά, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η συμμετοχή σε ψυχαγωγικές δραστηριότητες και η εθελοντική ή φιλανθρωπική εργασία αύξησε την πιθανότητα διατήρησης άριστης υγείας κατά 15% και 17%, αντίστοιχα, μέχρι το τέλος της μελέτης.
Οι συγγραφείς προτείνουν ότι οι γιατροί θα μπορούσαν να “συνταγογραφούν” κοινωνικές δραστηριότητες στους ασθενείς τους για να ενθαρρύνουν την εμπλοκή τους σε τέτοιες δραστηριότητες. Η προσέγγιση αυτή αναγνωρίζει τη σημασία των κοινωνικών δεσμών και της συμμετοχής στη διατήρηση της συνολικής ευημερίας και της επιτυχούς γήρανσης των ηλικιωμένων.
Συμπερασματικά, η διατήρηση της κοινωνικής δραστηριότητας μέσω του εθελοντισμού και των ψυχαγωγικών δραστηριοτήτων έχει σημαντικά οφέλη για τους ηλικιωμένους ενήλικες. Προωθεί την αίσθηση της σύνδεσης, μειώνει τη μοναξιά και βελτιώνει την ψυχική και σωματική υγεία, συμβάλλοντας στην επιτυχή γήρανση. Η ενθάρρυνση της κοινωνικής δέσμευσης των ηλικιωμένων μπορεί να έχει θετικό αντίκτυπο στη συνολική τους ευημερία.