Ψυχική Υγεία

Κοινωνική απομόνωση: Συνδέεται με μειωμένη ποιότητα των οστών στους άνδρες

Κοινωνική απομόνωση: Συνδέεται με μειωμένη ποιότητα των οστών στους άνδρες
Κοινωνική απομόνωση: Η κοινωνική απομόνωση είναι μια ισχυρή μορφή ψυχοκοινωνικού στρες και αποτελεί μια αυξανόμενη ανησυχία για τη δημόσια υγεία, ιδιαίτερα μεταξύ των ηλικιωμένων.

Your browser does not support the video tag. https://grx-obj.adman.gr/grx/creatives/sanofi/20876/better-understanding-insulin.mp4

Η κοινωνική απομόνωση μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την υγεία των οστών, προτείνει μια μελέτη που διεξήχθη σε ποντίκια που παρουσιάστηκε την Κυριακή στην ENDO 2023, την ετήσια συνάντηση της Ενδοκρινικής Εταιρείας στο Σικάγο. «Η κοινωνική απομόνωση είναι μια ισχυρή μορφή ψυχοκοινωνικού στρες και αποτελεί μια αυξανόμενη ανησυχία για τη δημόσια υγεία, ιδιαίτερα μεταξύ των ηλικιωμένων», δήλωσε η επικεφαλής ερευνήτρια Rebecca Mountain, Ph.D., του MaineHealth Institute for Research στο Scarborough του Maine. «Ακόμη και πριν από την έναρξη της πανδημίας COVID-19, η οποία έχει αυξήσει σημαντικά τον επιπολασμό της απομόνωσης και της μοναξιάς, οι ερευνητές ανησυχούν για μια αυξανόμενη «επιδημία μοναξιάς»».


Ο Mountain σημείωσε ότι η κοινωνική απομόνωση σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο για πολλές καταστάσεις υγείας στους ανθρώπους, συμπεριλαμβανομένων των διαταραχών ψυχικής υγείας, καθώς και με υψηλότερα συνολικά ποσοστά ασθένειας και θανάτου. «Προηγούμενη κλινική έρευνα έχει δείξει ότι οι ψυχοκοινωνικοί στρεσογόνοι παράγοντες και οι επακόλουθες διαταραχές ψυχικής υγείας είναι σημαντικοί παράγοντες κινδύνου για την οστεοπόρωση και το κάταγμα, που επηρεάζουν δυσανάλογα τους ηλικιωμένους», είπε ο Mountain. «Οι επιπτώσεις της κοινωνικής απομόνωσης στα οστά, ωστόσο, δεν έχουν διερευνηθεί διεξοδικά».

Στη νέα μελέτη, οι ερευνητές εξέθεσαν τα ενήλικα ποντίκια είτε σε κοινωνική απομόνωση είτε σε ομαδική στέγαση για τέσσερις εβδομάδες. Διαπίστωσαν ότι η κοινωνική απομόνωση προκάλεσε σημαντικές μειώσεις στην ποιότητα των οστών, συμπεριλαμβανομένης της μειωμένης οστικής πυκνότητας, σε αρσενικά, αλλά όχι θηλυκά ποντίκια. «Συνολικά, τα δεδομένα μας υποδηλώνουν ότι η κοινωνική απομόνωση έχει δραματική αρνητική επίδραση στα οστά σε αρσενικά ποντίκια, αλλά μπορεί να λειτουργεί μέσω διαφορετικών μηχανισμών ή σε διαφορετικό χρονικό πλαίσιο στα θηλυκά ποντίκια», είπε ο Mountain. «Χρειάζεται μελλοντική έρευνα για να κατανοηθεί πώς μεταφράζονται αυτά τα ευρήματα στους ανθρώπινους πληθυσμούς».

Εκτός από τη διερεύνηση των επιπτώσεων της κοινωνικής απομόνωσης σε ανθρώπινα σύνολα δεδομένων, η ερευνητική της ομάδα θα διερευνήσει επίσης τους μηχανισμούς για το πώς η κοινωνική απομόνωση συμβάλλει στην απώλεια οστού χρησιμοποιώντας μοντέλα ποντικιών. “Η εργασία μας παρέχει κρίσιμη εικόνα για τις επιπτώσεις της απομόνωσης στα οστά και έχει βασικές κλινικές επιπτώσεις καθώς αντιμετωπίζουμε τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στην υγεία από την αύξηση της κοινωνικής απομόνωσης που σχετίζεται με την πανδημία COVID-19”, δήλωσε ο Mountain.