Ένα καλοκαιρινό διάλειμμα είναι στον ορίζοντα για πολλούς Ευρωπαίους. Ωστόσο, ένα σημαντικό κομμάτι πηγαίνουν στις διακοπές τους νιώθοντας ασυνήθιστα ανήσυχοι και εξαθλιωμένοι. Η πανδημία της COVID-19, ο πόλεμος στην Ουκρανία και τώρα η κρίση του κόστους ζωής χτυπούν το ηθικό των ευρωπαίων εργαζομένων με άνευ προηγουμένου τρόπο, σύμφωνα με νέα έρευνα της εταιρείας υπηρεσιών ευεξίας LifeWorks. Περισσότερα από 500 άτομα συμμετείχαν σε διαδικτυακή δημοσκόπηση τον Απρίλιο στη Γαλλία, τη Γερμανία, την Ιταλία, την Ισπανία, την Ολλανδία και την Πολωνία. Σχεδόν οι μισοί είπαν ότι ένιωθαν πιο ευαίσθητοι στο άγχος από ό,τι πριν από την πανδημία.
Και το ένα τρίτο είπε ότι η ψυχική τους υγεία επηρέαζε αρνητικά την παραγωγικότητά τους. Συνολικά, το 41% των ερωτηθέντων από τη LifeWorks θεωρήθηκε ότι διατρέχουν υψηλό κίνδυνο να έχουν τελικά κάποια διαταραχή ψυχικής υγείας, όπως διαγνωσμένο άγχος και κατάθλιψη. Αυτό είναι σχεδόν τριπλάσιο από το μερίδιο που βρέθηκε σε έρευνες που πραγματοποίησε το 2017-2019, πριν από την πανδημία. “Αυτή η χρονική περίοδος θα είναι αξιοσημείωτη στην ιστορία, νομίζω, για την αδυσώπητη αναταραχή που περνούν οι πληθυσμοί”, δήλωσε στο Euronews Next η παγκόσμια επικεφαλής έρευνας της LifeWorks, Paula Allen. “Όταν σκέφτεσαι τι πέρασαν οι Ευρωπαίοι το τελευταίο διάστημα, αντιλαμβάνεσαι πραγματικά γιατί συνέβη αυτό. Είχαμε αυτή την πανδημία, τον οικονομικό αντίκτυπο της πανδημίας, την αυξημένη απομόνωση, μια αίσθηση απώλειας ελέγχου”, είπε.
“Και μετά, όταν αρχίσαμε να βλέπουμε το τέλος του φωτός στο τέλος του τούνελ, ξέσπασε ο πόλεμος στην Ουκρανία”. Γιατί οι άνθρωποι στις σκανδιναβικές χώρες κατατάσσονται σταθερά ως οι πιο ευτυχισμένοι και τι μπορούμε να μάθουμε από αυτούς; Οι νέοι, οι γυναίκες, οι γονείς και όσοι έχουν χαμηλότερα εισοδήματα δυσκολεύονται περισσότερο, σύμφωνα με την έκθεση. Η συσχέτιση μεταξύ εισοδήματος και ψυχικής υγείας είναι πολύ ισχυρή, είπε ο Άλεν. Τώρα οι Ευρωπαίοι εργαζόμενοι αγχώνονται επίσης για τον υψηλό πληθωρισμό και τον φόβο ότι δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα, είπε. Περισσότερο από το ένα τρίτο των ερωτηθέντων δήλωσαν ότι δεν έχουν εξοικονομήσεις έκτακτης ανάγκης για να βασιστούν.
Με βάση την έρευνα, η οποία εξέτασε τα επίπεδα άγχους, κατάθλιψης και απομόνωσης μεταξύ άλλων παραγόντων, η χαμηλότερη βαθμολογία ψυχικής υγείας βρέθηκε στην Πολωνία (53,6), ακολουθούμενη από την Ισπανία (57,1), τη Γαλλία (57,4), την Ιταλία (58,4), Γερμανία (62,3), και Ολλανδία (67,9). Όλες αυτές οι χώρες είχαν “τεταμένη” βαθμολογία ψυχικής υγείας, πολύ λιγότερο από την κατηγορία “βέλτιστη” που έχει βαθμολογία 80 έως 100. Το ένα τρίτο των συμμετεχόντων στην έρευνα ανέφερε ότι συχνά αισθάνεται μόνος. Αυτό το αίσθημα απομόνωσης ήταν υψηλότερο στη Γαλλία, φτάνοντας το 40% των εργαζομένων, ακολουθούμενο από το 39% στην Πολωνία, το 37 τοις εκατό στην Ισπανία, το 35% στην Ιταλία και το 28% στη Γερμανία.
Αυτή η απομόνωση δεν είναι μόνο κακή για το μυαλό μας, αλλά είναι επίσης κακή για το σώμα μας. Η έρευνα δείχνει ότι θέτει τους ανθρώπους σε υψηλότερο κίνδυνο για καρδιαγγειακά προβλήματα και διαταραχές του ανοσοποιητικού συστήματος – και ύπουλα γίνεται το νέο φυσιολογικό, προειδοποίησε η Άλεν. “Έχουμε συνηθίσει να είναι μικρότεροι οι κόσμοι μας τα τελευταία δύο χρόνια και πολλοί άνθρωποι πραγματικά νιώθουν ότι είναι εντάξει”, είπε, τονίζοντας ότι αυτό δεν είναι καλό για την ψυχική μας υγεία. “Αν συνηθίσεις σε κάτι, γίνεται πιο άνετο, ακόμα κι αν δεν είναι καλό για σένα”, είπε, κάνοντας μια σύγκριση με το πώς τα αυτοκίνητα και οι μηχανές έχουν κάνει τη ζωή μας λιγότερο σωματικά δραστήρια. “Έχουμε τεχνολογία, έχουμε τη δυνατότητα να ζούμε μόνοι μας και να δουλεύουμε από το σπίτι και να μην συνδεόμαστε. Μπορεί να νιώθουμε άνετα αυτή τη στιγμή, αλλά δεν είναι καλό για το μυαλό μας να μην έχουμε αυτή την κοινωνική σχέση”, είπε η Άλεν.
Μια ξεχωριστή μελέτη από ερευνητές στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης και στο Πανεπιστήμιο του Canterbury διαπίστωσε ότι οι απομακρυσμένοι εργαζόμενοι που αναφέρουν τα περισσότερα αισθήματα μοναξιάς σκέφτονται να εγκαταλείψουν τη δουλειά τους πιο συχνά από τους “λιγότερο μόνους” εργαζόμενους. Περισσότεροι από 1.000 απομακρυσμένοι εργαζόμενοι ερωτήθηκαν για αυτήν τη μελέτη, η οποία ανατέθηκε από τη μάρκα φιλοξενίας Selina, η οποία στοχεύει σε ψηφιακούς νομάδες και το κίνημα υπεράσπισης #WorkAnywhere. Διαπιστώθηκε ότι οι πιο μοναχικοί υπάλληλοι ήταν εκείνοι που εργάζονταν από το σπίτι, ενώ εκείνοι που ένιωθαν πιο ικανοποιημένοι και συνδεδεμένοι με άλλους ανθρώπους ήταν εκείνοι που χρησιμοποιούσαν χώρους συνεργασίας.