Το άγχος και η αγωνία των ανθρώπων για τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής υπονομεύουν την ψυχική τους υγεία και ευημερία, σύμφωνα με επιστήμονες. Επιπλέον, η έκθεση σε φυσικές καταστροφές που σχετίζονται με το κλίμα και τις καιρικές συνθήκες μπορεί να έχει συνέπειες στην ψυχική υγεία, όπως άγχος, κατάθλιψη και διαταραχή μετατραυματικού στρες. Ένα σημαντικό ποσοστό των ανθρώπων που επηρεάζονται από αυτά τα γεγονότα αναπτύσσουν χρόνια ψυχολογική δυσλειτουργία. Μερικοί άνθρωποι διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξουν παθήσεις ψυχικής υγείας που σχετίζονται με φυσικές καταστροφές από την κλιματική αλλαγή και τις καιρικές συνθήκες. Ανάμεσά τους, τα παιδιά, οι έγκυες και οι γυναίκες μετά τον τοκετό, τα άτομα με προϋπάρχουσα ψυχική ασθένεια, άτομα που βρίσκονται σε οικονομικά επισφαλή θέση και άτομα που είναι άστεγα.
Οι αναπαραστάσεις της κλιματικής αλλαγής στα μέσα ενημέρωσης και τη “λαϊκή κουλτούρα” μπορούν επίσης να επηρεάσουν την ψυχική ευεξία και την ανταπόκριση στο στρες. Η υπερβολική ζέστη – γνώριμο φαινόμενο της εποχής μας – αυξάνει τόσο τα σωματικά όσο και τα ψυχικά προβλήματα υγείας σε άτομα με ψυχικές ασθένειες, αυξάνοντας παράλληλα τον κίνδυνο ασθενειών και θανάτου. Ωστόσο, η σύνδεση μεταξύ της κλιματικής αλλαγής και της ψυχικής υγείας και ευεξίας δεν έχει ακόμη καλά εμπεδωθεί, τόσο στο κοινό όσο και τους ειδικούς στην κοινότητα της κλιματικής αλλαγής. Οι περισσότεροι από τους ανθρώπους που εργάζονται στον τομέα είναι βιοφυσικοί επιστήμονες ή ειδικοί στη δημόσια υγεία που δεν γνωρίζουν απαραίτητα την ψυχολογική έρευνα που έχει συγκεντρωθεί τις τελευταίες δεκαετίες, με αποτέλεσμα πολλοί ερευνητές να μιλούν για τις ανθρώπινες διαστάσεις της κλιματικής αλλαγής, αλλά η συζήτηση να μην είναι τόσο συχνά ψυχολογικά πλαισιωμένη ή/και τεκμηριωμένη.
Έχει σημασία να δούμε τι βιώνουν οι άνθρωποι τώρα. Η κλιματική αλλαγή δεν είναι μία διαφαινόμενη απειλή, αφού ήδη έχουμε διαβεί το κατώφλι της εδώ και δεκαετίες, με τις ψυχολογικές επιπτώσεις της να συμβαίνουν εδώ και τώρα. Μια πιο προσεκτική εστίαση στην ψυχολογική εκδοχή θα επέτρεπε το συντονισμό και τη λήψη πολιτικών αποφάσεων και παρεμβάσεων που θα βοηθούσαν τους ανθρώπους να προετοιμαστούν, να αντιμετωπίσουν και να ανακάμψουν από τις αναπόφευκτες αλλαγές που αντιμετωπίζουμε ήδη. Να μάθουν να αντιμετωπίζουν την αβεβαιότητα και το τραύμα. Δεδομένου του τι μας έρχεται, πρέπει να δοθεί μεγάλη έμφαση και προτεραιότητα στα εργαλεία πρόληψης που διαθέτουμε.
