Kεταμίνη: Απλές ασκήσεις στον υπολογιστή με τη χρήση θετικών λέξεων και εικόνων που αποσκοπούν στην ενίσχυση της αυτοεκτίμησης μπορούν να παρατείνουν τις αντικαταθλιπτικές επιδράσεις της κεταμίνης σε άτομα με κατάθλιψη. Αυτό βρήκαμε εγώ και η ερευνητική μου ομάδα στη νέα μας μελέτη. Πάνω από δύο δεκαετίες πριν, οι ερευνητές ανακάλυψαν τυχαία ότι η ενδοφλέβια κεταμίνη, ένα ευρέως χρησιμοποιούμενο αναισθητικό φάρμακο που έχει αποδειχθεί ότι είναι ασφαλές όταν χορηγείται υπό ιατρική επίβλεψη, είχε ταχεία αντικαταθλιπτική δράση όταν χορηγείται σε χαμηλότερες δόσεις από αυτές που χρησιμοποιούνται για την αναισθησία.
Η μελέτη μας περιελάμβανε 154 ενήλικες ασθενείς με κατάθλιψη.
Το ένα τρίτο έλαβε μία εφάπαξ έγχυση κεταμίνης και επέστρεψε μία ημέρα αργότερα για να ξεκινήσει τέσσερις διαδοχικές ημέρες -περίπου 30 έως 40 λεπτά συνολικά κάθε ημέρα- τις νέες ψηφιακές ασκήσεις μας.
Δηλαδή, τους δείξαμε επαναλαμβανόμενα ζεύγη λέξεων και εικόνων που σχετίζονται με τον εαυτό τους -όπως το γράμμα “εγώ” και φωτογραφίες του ασθενούς- που συνδυάζονταν επανειλημμένα με θετικές ενδείξεις. Αυτά περιλαμβάνουν θετικές λέξεις όπως “καλός”, “γλυκός” και “αξιαγάπητος” καθώς και φωτογραφίες αγνώστων που χαμογελούν.
Στοχεύσαμε σε αυτό το χρονικό διάστημα εντός πέντε ημερών από τη χορήγηση κεταμίνης, επειδή αναμέναμε ότι η κεταμίνη θα βοηθούσε γρήγορα στην αποκατάσταση της υγιούς ικανότητας του εγκεφάλου να προσαρμόζεται και να μαθαίνει ως απάντηση στο περιβάλλον.
Οι συγκεκριμένες ασκήσεις που χρησιμοποιήσαμε σχεδιάστηκαν με βάση την προηγούμενη εργασία μας που έδειξε ότι, λίγο μετά την έγχυση κεταμίνης, τα μοτίβα σκέψης που σχετίζονται με τον εαυτό μας μπορεί να γίνουν λιγότερο “κολλημένα” και να είναι πιο εύπλαστα, δημιουργώντας ένα παράθυρο ευκαιρίας για τη βελτίωση της αίσθησης αυτοεκτίμησης ενός ατόμου.
Τα άλλα δύο τρίτα των ασθενών εντάχθηκαν σε μία από τις δύο ομάδες ελέγχου: σε εκείνους που έλαβαν κεταμίνη ακολουθούμενη από μια ουδέτερη ή εικονική εκδοχή της εκπαίδευσης στον υπολογιστή και σε εκείνους που έλαβαν έγχυση φυσιολογικού ορού ακολουθούμενη από τις πραγματικές ασκήσεις εκπαίδευσης.
Διαπιστώσαμε ότι μετά από μία μόνον ενδοφλέβια έγχυση κεταμίνης, οι ασθενείς βίωσαν ανακούφιση από τα συμπτώματα της κατάθλιψης για τουλάχιστον ένα μήνα, εφόσον ανήκαν στην ομάδα που ολοκλήρωσε τις ψηφιακές ασκήσεις εντός των πρώτων πέντε ημερών.
Σε σύγκριση με τους ασθενείς της ομάδας ελέγχου με φυσιολογικό ορό, και οι δύο ομάδες που έλαβαν έγχυση κεταμίνης παρουσίασαν σημαντική ανακούφιση από την κατάθλιψη από την πρώτη ημέρα, πριν από οποιαδήποτε εκπαίδευση στον υπολογιστή.
Ωστόσο, ενώ η ομάδα ελέγχου που συνέχισε να λαμβάνει την “εικονική” εκπαίδευση στον υπολογιστή άρχισε να βιώνει την επιστροφή των συμπτωμάτων κατάθλιψης κατά τις επόμενες περίπου 1,5 εβδομάδες, η ομάδα που έλαβε κεταμίνη ακολουθούμενη από έκθεση σε θετική κλιμάκωση συνέχισε να αναφέρει μειωμένη σοβαρότητα κατάθλιψης μέχρι την τελευταία συνέντευξη παρακολούθησης, ένα μήνα μετά την κεταμίνη.
Τα άτομα που έλαβαν ψηφιακή εκπαίδευση χωρίς κεταμίνη είχαν πολύ μικρή ανακούφιση από την κατάθλιψή τους.
Περισσότεροι από 20 εκατομμύρια ενήλικες στις ΗΠΑ και 4 εκατομμύρια έφηβοι έχουν περάσει τουλάχιστον ένα μείζον καταθλιπτικό επεισόδιο, σύμφωνα με το Εθνικό Ινστιτούτο Ψυχικής Υγείας.
Η κατάθλιψη είναι μια ιδιαίτερα διαδεδομένη και αναπηρική πάθηση που απαιτεί ένα συγκλονιστικό βάρος για τους ασθενείς, τις οικογένειες και τις κοινότητες.
Σε παγκόσμιο επίπεδο, εκτιμάται ότι 280 εκατομμύρια άνθρωποι πάσχουν από κατάθλιψη. Υπάρχουν πολυάριθμες αποτελεσματικές θεραπείες για την κατάθλιψη, συμπεριλαμβανομένων των αντικαταθλιπτικών φαρμάκων και της ψυχοθεραπείας.
Ωστόσο, δυστυχώς, δεν βοηθούνται όλοι οι ασθενείς από αυτές τις θεραπείες. Και η πρόσβαση σε αυτές αρχικά, καθώς και η διατήρησή τους σε βάθος χρόνου μπορεί να είναι πρόκληση για πολλούς ασθενείς.
Η ανακάλυψη των ταχείας δράσης αντικαταθλιπτικών επιδράσεων της κεταμίνης άνοιξε μια ολοκαίνουργια δυνατότητα στην ψυχιατρική να αρχίσει η ανακούφιση των συμπτωμάτων μέσα σε μια ημέρα.
Οι συμβατικές θεραπείες χρειάζονται συνήθως έξι έως οκτώ εβδομάδες για να επιτευχθεί θεραπευτικό αποτέλεσμα.
Ωστόσο, ένα βασικό ερώτημα είναι πώς μπορεί να συνεχιστεί αυτή η ανακούφιση χωρίς να βασίζεται αποκλειστικά σε επαναλαμβανόμενες εγχύσεις κεταμίνης. Αυτές μπορεί να είναι επαχθείς και δαπανηρές για τους ασθενείς και τα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης και είναι σημαντικό να εξετάζονται οι πιθανοί κίνδυνοι, όπως η πιθανότητα κατάχρησης φαρμάκων.
Η μελέτη μας είναι η πρώτη που καταδεικνύει ότι οι ταχείες επιδράσεις της κεταμίνης μπορούν να γίνουν πιο διαρκείς με απλές, φορητές και αυτοματοποιημένες τεχνικές που θα ήταν σχετικά εύκολο να παρέχονται σε ασθενείς σε ένα ευρύ φάσμα ρυθμίσεων.
Τα αρχικά μας ευρήματα υποδεικνύουν ότι οι ασκήσεις θετικής προετοιμασίας τριπλασίασαν -τουλάχιστον- τη διάρκεια των επιδράσεων της κεταμίνης.
Αλλά δεν γνωρίζουμε ακόμη πόσο περισσότερο μπορεί να συνεχίστηκε η ανακούφιση από τα καταθλιπτικά συμπτώματα.
Οι ασθενείς στη δοκιμή μας θα συνεχίσουν να συμπληρώνουν ερωτηματολόγια σχετικά με τα συμπτώματα κατάθλιψης για ένα ολόκληρο έτος μετά την έγχυση, επιτρέποντάς μας να αποκτήσουμε μια αρχική κατανόηση του πόσο ακριβώς μπορεί να διαρκέσει αυτό το όφελος.
Η τρέχουσα έρευνα διερευνά κατά πόσον παρόμοιες τεχνικές θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην ανακούφιση της αυτοκτονικότητας, με την ελπίδα ότι η ανακούφιση εν μέσω μιας κρίσης αυτοκτονίας θα είναι τόσο άμεση όσο και διαρκής. Άλλες μελλοντικές έρευνες μπορεί να επεκτείνουν αυτές τις τεχνικές σε πρόσθετες κοινές μορφές ψυχολογικής ταλαιπωρίας, όπως το άγχος, η διαταραγμένη διατροφή και άλλα.