Επιστήμονες στο Stanford Medicine διεξήγαγαν μια μελέτη που περιγράφει μια νέα κατηγορία κατάθλιψης – με την επισήμανση του γνωστικού βιότυπου – η οποία αντιπροσωπεύει το 27% των καταθλιπτικών ασθενών και δεν αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά με τα κοινά μέσα αντιμετώπισης. Οι γνωστικές εργασίες έδειξαν ότι αυτοί οι ασθενείς έχουν δυσκολία με την ικανότητα να προγραμματίσουν μπροστά, να επιδείξουν αυτοέλεγχο, να διατηρήσουν την εστίαση παρά τους περισπασμούς και να καταστείλουν την ακατάλληλη συμπεριφορά. Η απεικόνιση έδειξε μειωμένη δραστηριότητα σε δύο περιοχές του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνες για αυτές τις εργασίες.
Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στις 15 Ιουνίου στο JAMA Network Open, αποτελεί μέρος μιας ευρύτερης προσπάθειας νευροεπιστημόνων να βρουν θεραπείες που στοχεύουν σε βιοτύπους κατάθλιψης, σύμφωνα με την ανώτερη συγγραφέα της μελέτης, Leanne Williams, PhD, Vincent V.C. Woo Professor και καθηγητής ψυχιατρικής και συμπεριφορικών επιστημών. «Μία από τις μεγάλες προκλήσεις είναι να βρεθεί ένας νέος τρόπος αντιμετώπισης της διαδικασίας δοκιμής και λάθους, έτσι ώστε περισσότεροι άνθρωποι να μπορούν να βελτιωθούν νωρίτερα», είπε ο Williams.
Εύρεση του βιοτύπου
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το 27% των συμμετεχόντων είχε πιο εμφανή συμπτώματα γνωστικής επιβράδυνσης και αϋπνίας, μειωμένης γνωστικής λειτουργίας σε τεστ συμπεριφοράς, καθώς και μειωμένη δραστηριότητα σε ορισμένες μετωπιαίες περιοχές του εγκεφάλου – ένα προφίλ που ονόμασαν τον γνωστικό βιότυπο. «Αυτή η μελέτη είναι ζωτικής σημασίας επειδή οι ψυχίατροι έχουν λίγα εργαλεία μέτρησης για την κατάθλιψη για να βοηθήσουν στη λήψη αποφάσεων θεραπείας», δήλωσε η Laura Hack, MD, PhD, η κύρια συγγραφέας της μελέτης και επίκουρη καθηγήτρια ψυχιατρικής και συμπεριφορικών επιστημών.
«Κυρίως κάνει παρατηρήσεις και μέτρα αυτοαναφοράς. Η απεικόνιση κατά την εκτέλεση γνωστικών εργασιών είναι μάλλον νέα στις μελέτες θεραπείας της κατάθλιψης». Το fMRI πριν από τη θεραπεία έδειξε ότι όσοι είχαν τον γνωστικό βιότυπο είχαν σημαντικά μειωμένη δραστηριότητα στον ραχιαίο προμετωπιαίο φλοιό και στις ραχιαία πρόσθια περιφέρεια κατά τη διάρκεια της εργασίας GoNoGo σε σύγκριση με τα επίπεδα δραστηριότητας σε συμμετέχοντες που δεν είχαν τον γνωστικό βιότυπο.
Μαζί, οι δύο περιοχές σχηματίζουν το κύκλωμα γνωστικού ελέγχου, το οποίο είναι υπεύθυνο για τον περιορισμό των ανεπιθύμητων ή άσχετων σκέψεων και απαντήσεων και για τη βελτίωση της επιλογής στόχων, μεταξύ άλλων εργασιών. Μετά τη θεραπεία, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι για τα τρία αντικαταθλιπτικά που χορηγήθηκαν, τα συνολικά ποσοστά ύφεσης – η απουσία συνολικών συμπτωμάτων κατάθλιψης – ήταν 38,8% για τους συμμετέχοντες με τον πρόσφατα ανακαλυφθέν βιότυπο και 47,7% για εκείνους χωρίς αυτόν.
Αυτή η διαφορά ήταν πιο εμφανής για τη σερτραλίνη, για την οποία τα ποσοστά ύφεσης ήταν 35,9% και 50% για εκείνους με τον βιοτύπο και εκείνους χωρίς, αντίστοιχα. «Η κατάθλιψη εμφανίζεται με διαφορετικούς τρόπους σε διαφορετικούς ανθρώπους, αλλά η εύρεση κοινών σημείων – όπως παρόμοια προφίλ λειτουργίας του εγκεφάλου – βοηθά τους επαγγελματίες του ιατρικού τομέα να αντιμετωπίζουν αποτελεσματικά τους συμμετέχοντες εξατομικεύοντας τη φροντίδα», είπε ο Williams.