Η 17η Ιανουαρίου είναι κοινώς γνωστή ως Blue Monday, η πιο καταθλιπτική μέρα του χρόνου. Νέα έρευνα από την Mental Health Research Canada, που ανατέθηκε από το Workplace Strategies for Mental Health, ωστόσο, απέδειξε πως η μελαγχολία δεν περιορίζεται σε μία ημέρα. Συγκεκριμένα, μελέτησε πώς αισθάνονται οι εργαζόμενοι στο χώρο εργασίας τους, χρησιμοποιώντας παράγοντες όπως η δέσμευση, η αναγνώριση και η ασφάλεια για να καθορίσουν την ευημερία τους.
Η μελέτη, που διεξήχθη τον περασμένο μήνα, διαπίστωσε ότι πέντε κλάδοι είχαν ποσοστά εξουθένωσης πάνω από τον εθνικό μέσο όρο του 35%:
- Υγεία και περίθαλψη ασθενών (53%)
- Μεταφορές (40%)
- Οικονομικά, νομικά και ασφαλιστικά (39%)
- Εκπαίδευση και παιδική μέριμνα (38%)
- Πρώτοι ανταποκριθέντες (36%)
- Επίσης, στον κλάδο της υγείας και της περίθαλψης ασθενών, η μελέτη αποκάλυψε ότι το 66% των νοσηλευτών έχουν υποστεί burnout.
Η σημασία των ευρημάτων
Η Mary Ann Baynton, διευθύντρια συνεργασίας και στρατηγικής στο Workplace Strategies for Mental Health, δήλωσε ότι τα ευρήματα της μελέτης είναι ανησυχητικά. “Δεν αποτελεί έκπληξη όμως – λαμβάνοντας υπόψη ότι βρισκόμαστε για άλλη μια φορά αντιμέτωποι με εξαιρετική αβεβαιότητα καθώς το πανδημικό τρενάκι συνεχίζεται. Για πολλούς από εμάς, το άγχος και η εξάντληση είναι στο υψηλότερο σημείο όλων των εποχών.”
Τα σημάδια της επαγγελματικής εξουθένωσης μπορεί να διαφέρουν από κάθε άτομο, αλλά ορισμένα κοινά χαρακτηριστικά περιλαμβάνουν συναισθηματική εξάντληση, κυνισμό καθώς και μειωμένη αποτελεσματικότητα στην εργασία. Η Baynton σημείωσε επίσης ότι η επαγγελματική εξουθένωση είναι πιο διαδεδομένη σε άτομα που έχουν υψηλές προσδοκίες για τον εαυτό τους ή αισθάνονται ότι δεν εκτιμώνται για τη συνεισφορά τους στην εργασία.
“Είμαστε προβληματισμένοι για τους πολλούς ερωτηθέντες που ξεχώρισαν την έλλειψη ψυχολογικής υποστήριξης στην εργασία”, δήλωσε ο Michael Cooper, αντιπρόεδρος της Mental Health Research Canada. “Με την πανδημία, είναι πιο σημαντικό από ποτέ για τους εργοδότες να εξετάσουν νέες προσεγγίσεις ηγεσίας για να βοηθήσουν εκείνους τους υπαλλήλους που διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο εξουθένωσης. Οι συνέπειες αν δεν το κάνουν είναι σημαντικές.”
