Οι προέφηβοι που περνούν μεγάλο μέρος του ελεύθερου χρόνου τους βλέποντας βίντεο στο διαδίκτυο ή παίζοντας βιντεοπαιχνίδια μπορεί να έχουν αυξημένο κίνδυνο να αναπτύξουν ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή (OCD), σύμφωνα με μια νέα μελέτη. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι μεταξύ 9.200 παιδιών 9 και 10 ετών που αξιολόγησαν, οι πιθανότητες εμφάνισης ΙΨΔ αυξάνονταν με κάθε καθημερινή ώρα που τα παιδιά αφιερώνουν σε βίντεο στο διαδίκτυο (όπως στο YouTube) ή σε βιντεοπαιχνίδια.
Αυτό δεν σημαίνει ότι τα παιδιά είναι τέλεια μέχρι να αρχίσουν να περιηγούνται στον ιστότοπο με τα βίντεο. Οι ειδικοί είπαν ότι είναι πιθανό όσοι βρίσκονται σε τροχιά προς την ΙΨΔ να αρχίσουν να παρακολουθούν καταναγκαστικά βίντεο ή να «εθιστούν» στο gaming. «Είναι δύσκολο να ξεχωρίσεις το ζήτημα της κότας και του αυγού», είπε ο επικεφαλής ερευνητής Δρ Τζέισον Ναγκάτα, επίκουρος καθηγητής παιδιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Σαν Φρανσίσκο. Στην πραγματικότητα, πρόσθεσε, είναι πιθανό να υπάρχει μια «αμφίδρομη σχέση».
Δηλαδή, τα ψυχαναγκαστικά παιδιά μπορεί να παρασυρθούν να παίξουν βιντεοπαιχνίδια ξανά και ξανά ή να παρακολουθήσουν βίντεο στο διαδίκτυο, όπου αλγόριθμοι που τα τροφοδοτούν με συνεχή παροχή πρόσθετων βίντεο μπορούν να τα τραβήξουν σε μια τρύπα. Όλα αυτά, με τη σειρά τους, μπορεί να επιδεινώσουν τον ψυχαναγκασμό τους. Η ουσία, είπε ο Nagata, είναι ότι οι γονείς θα ήταν φρόνιμο για διάφορους λόγους να παρακολουθούν τον χρόνο που έχουν τα παιδιά τους στην οθόνη. Η ΙΨΔ είναι μια χρόνια διαταραχή κατά την οποία οι άνθρωποι έχουν ανεξέλεγκτες, επαναλαμβανόμενες σκέψεις που υποκινούν συμπεριφορές που πρέπει να επαναλαμβάνουν ξανά και ξανά.
Εξαρτώνται από ορισμένες τελετουργίες — είτε είναι το καταναγκαστικό πλύσιμο των χεριών τους, η διασφάλιση της τοποθέτησης των οικιακών ειδών με συγκεκριμένο τρόπο ή ο έλεγχος ότι οι συσκευές είναι απενεργοποιημένες. Υπάρχουν δύο σημεία στη ζωή που εμφανίζεται συχνότερα η ΙΨΔ και το ένα είναι τα προεφηβικά χρόνια, είπε ο Nagata. Το άλλο είναι η πρώιμη ενηλικίωση. Καθώς ο «χρόνος στην οθόνη» καταλαμβάνει τόσο μεγάλο μέρος της σύγχρονης ζωής, ο Nagata και οι συνεργάτες του ήθελαν να δουν εάν υπήρχε σχέση μεταξύ της χρήσης της τεχνολογίας των παιδιών και των πιθανοτήτων τους να αναπτύξουν συμπτώματα ΙΨΔ.
Στράφηκαν σε δεδομένα από μια συνεχιζόμενη μελέτη που χρηματοδοτείται από την κυβέρνηση που παρακολουθεί την υγεία και την ανάπτυξη του εγκεφάλου σε σχεδόν 12.000 παιδιά σε εθνικό επίπεδο. Οι ερευνητές εστίασαν σε λίγο περισσότερους από 9.200 που ήταν 9 ή 10 ετών όταν μπήκαν στη μελέτη. Σε εκείνο το σημείο, τα παιδιά είχαν κατά μέσο όρο τέσσερις ώρες προβολής την ημέρα. Τα επόμενα δύο χρόνια, το 4,4% των συμμετεχόντων στη μελέτη ανέπτυξαν ΙΨΔ, με βάση ένα τυπικό ερωτηματολόγιο που συμπλήρωσαν οι γονείς. Οι πιθανότητες γι’ αυτό αυξάνονταν για κάθε επιπλέον ώρα την ημέρα που περνούσε ένα παιδί παίζοντας βιντεοπαιχνίδια (κατά 15%) ή παρακολουθώντας βίντεο όπως στο YouTube (κατά 11%).
Άλλοι τύποι χρόνου οθόνης — συμπεριλαμβανομένης της τηλεόρασης, των γραπτών μηνυμάτων και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης — δεν συνδέονταν με τον κίνδυνο ΙΨΔ. Δεν είναι ξεκάθαρο γιατί, αλλά ο Nagata είπε ότι είναι πιθανό τα gaming και τα διαδικτυακά βίντεο να διαφέρουν ως προς την εστίαση ορισμένων παιδιών. Τα βιντεοπαιχνίδια θα μπορούσαν, για παράδειγμα, να τροφοδοτήσουν την τελειομανία, όπου τα παιδιά αγωνίζονται ξανά και ξανά για αυτή την υψηλή βαθμολογία. Και μετά υπάρχει η τρύπα του κουνελιού στο YouTube.