Η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή (OCD) είναι μια σοβαρή ψυχική διαταραχή που συχνά παρεξηγείται. Υπάρχουν πολλές παρανοήσεις γύρω από την OCD, οι οποίες μπορεί να επηρεάσουν τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζονται τα άτομα που πάσχουν από αυτήν.
Μία από τις πιο συχνές παρανοήσεις είναι ότι η OCD αφορά απλώς την καθαριότητα ή την τάξη. Αν και η υπερβολική ανάγκη για καθαριότητα μπορεί να είναι ένα σύμπτωμα, η OCD περιλαμβάνει πολλές άλλες εκδηλώσεις. Οι ιδεοληψίες μπορεί να σχετίζονται με ποικίλους φόβους, όπως ο φόβος για ατυχήματα, ηθικά ζητήματα ή ακόμα και η αίσθηση ότι κάτι “δεν είναι σωστό”. Τα άτομα μπορεί να εκτελούν ψυχαναγκαστικές πράξεις, όπως έλεγχος, μέτρημα ή επαναλαμβανόμενες σκέψεις, για να μειώσουν την ένταση αυτών των ιδεοληψιών.
Ένας άλλος μύθος είναι ότι τα άτομα με OCD μπορούν απλώς να “σταματήσουν” να κάνουν τις ψυχαναγκαστικές πράξεις τους αν το θελήσουν. Στην πραγματικότητα, οι ψυχαναγκαστικές πράξεις είναι αποτέλεσμα έντονου άγχους και συνήθως γίνονται για να ανακουφιστούν από τις επίμονες ιδεοληψίες. Το άτομο δεν επιλέγει να εκτελεί αυτές τις πράξεις, και η προσπάθεια να τις σταματήσει χωρίς θεραπεία μπορεί να προκαλέσει ακόμα μεγαλύτερο άγχος.
Επίσης, συχνά υποτίθεται ότι η OCD είναι μια “ασήμαντη” διαταραχή, όταν στην πραγματικότητα μπορεί να έχει σοβαρές επιπτώσεις στη ζωή του ατόμου. Η OCD μπορεί να επηρεάσει την εργασία, τις σχέσεις και τη γενικότερη ποιότητα ζωής, καθώς οι ιδεοληψίες και οι ψυχαναγκασμοί μπορεί να καταναλώνουν μεγάλο μέρος του χρόνου και της ενέργειας.
Τέλος, η παρεξήγηση ότι η OCD είναι σπάνια δεν είναι ακριβής. Πρόκειται για μια αρκετά κοινή διαταραχή, με πολλούς ανθρώπους να μην αναζητούν βοήθεια λόγω του φόβου για στιγματισμό ή της παρανόησης ότι “υπερβάλλουν”.
Η κατανόηση της πραγματικής φύσης της OCD είναι σημαντική για την παροχή σωστής στήριξης και αντιμετώπισης.