Η υποστήριξη κάποιου με διατροφική διαταραχή απαιτεί ευαισθησία και κατανόηση. Είναι σημαντικό να προσέχετε τι λέτε, καθώς ορισμένα σχόλια μπορεί ακούσια να επιδεινώσουν τους αγώνες τους. Εδώ είναι μερικά πράγματα που πρέπει να αποφύγετε να πείτε.
«Απλώς φάτε περισσότερο, δεν είναι τόσο δύσκολο».
Αυτό το σχόλιο υπεραπλουστεύει την πολυπλοκότητα των διατροφικών διαταραχών. Οι διατροφικές διαταραχές δεν αφορούν απλώς το να τρώμε περισσότερο. εμπεριέχουν βαθιά ψυχολογικά και συναισθηματικά ζητήματα.
«Είσαι τόσο αδύνατη που δεν χρειάζεται να χάσεις βάρος».
Αν και αυτό μπορεί να προορίζεται ως φιλοφρόνηση, μπορεί να ενισχύσει την ενασχόληση του ατόμου με την εικόνα του σώματός του και να επιδεινώσει το άγχος του για το βάρος.
«Γιατί δεν προσπαθείς να είσαι φυσιολογικός στο φαγητό;»
Αυτό σημαίνει ότι το άτομο επιλέγει να είναι διαταραγμένο και μπορεί να αυξήσει τα συναισθήματα ενοχής ή ντροπής.
«Μακάρι να είχα τη δύναμη της θέλησής σου».
Αυτή η δήλωση μπορεί να είναι επιζήμια καθώς πλαισιώνει τη διατροφική διαταραχή ως θέμα δύναμης της θέλησης και όχι ως σοβαρή κατάσταση ψυχικής υγείας που απαιτεί θεραπεία.
«Άλλοι τα έχουν χειρότερα, πρέπει να είσαι ευγνώμων».
Η σύγκριση των αγώνων τους με άλλους μπορεί να ακυρώσει τα συναισθήματά τους και να τους κάνει να αισθάνονται παρεξηγημένοι ή ότι δεν υποστηρίζονται.
«Δεν φαίνεσαι άρρωστος».
Οι διατροφικές διαταραχές δεν είναι πάντα εμφανείς και αυτό το σχόλιο μπορεί να κάνει το άτομο να νιώσει ότι η ταλαιπωρία του δεν λαμβάνεται σοβαρά υπόψη.
«Απλώς φάτε ό,τι θέλετε, δεν είναι μεγάλη υπόθεση».
Αυτό απορρίπτει την περίπλοκη σχέση που έχει το άτομο με το φαγητό και μπορεί να υπονομεύσει τον αγώνα του με το φαγητό.
«Δοκίμασες να φας περισσότερα φρούτα και λαχανικά;»
Αν και οι συμβουλές σχετικά με την υγιεινή διατροφή μπορεί να φαίνονται χρήσιμες, μπορεί να θεωρηθούν ευνοϊκές ή άσχετες εάν δεν είναι προσαρμοσμένες στις συγκεκριμένες ανάγκες τους.
«Απλώς αναζητάς την προσοχή».
Αυτό είναι επιβλαβές και ακυρώνει την πραγματική αγωνία και την ανάγκη για υποστήριξη.
«Δεν καταλαβαίνω γιατί δεν μπορείς να σταματήσεις».
Αυτό αντανακλά την έλλειψη ενσυναίσθησης και μπορεί να αποξενώσει το άτομο, κάνοντάς το να αισθάνεται ότι κρίνεται αντί να υποστηρίζεται.
Προσεγγίστε τις συνομιλίες με συμπόνια, ακούστε ενεργά και προσφέρετε υποστήριξη χωρίς κρίση. Ενθαρρύνοντάς τους να αναζητήσουν επαγγελματική βοήθεια και δείχνοντας ότι νοιάζεστε μπορεί να κάνει μια σημαντική διαφορά στο ταξίδι τους προς την ανάκαμψη.