Εκρήξεις εκρήξεων, χτυπήματα, κλωτσιές, δαγκώματα, ξεσπάσματα με καυτή κεφαλή: Τα παιδιά εκδηλώνουν επιθετικότητα με πολλές μορφές. Ενώ η βίαιη συμπεριφορά είναι μια τυπική πτυχή της ανάπτυξης του παιδιού, μπορεί επίσης να είναι σημάδι ενός μεγαλύτερου ζητήματος και οι γονείς μπορεί να χρειαστεί να αναζητήσουν βοήθεια από ειδικούς. Η επιθετική συμπεριφορά των παιδιών μπορεί να βλάψει όχι μόνο τους εαυτούς τους, αλλά και την οικογένειά τους και την κοινωνία γενικότερα. Είτε τα νήπια χτυπούν ή δαγκώνουν από θυμό είτε για λόγους που δεν καταλαβαίνετε, η βίαιη συμπεριφορά είναι μια τυπική πτυχή της ανάπτυξης του παιδιού. Συνήθως, εάν το παιδί τιμωρείται συνεχώς για επιθετικότητα και μαθαίνει νέες δεξιότητες για να τροποποιήσει τη συμπεριφορά του, η εχθρότητα αρχίζει να μειώνεται κατά τη διάρκεια της προσχολικής ηλικίας.
Τα παιδιά μπορεί να γίνουν επιθετικά για διάφορους λόγους. Για να κάνουν γρήγορες, κατάλληλες κρίσεις, οι γονείς πρέπει να αναλύσουν το θέμα και να κατανοήσουν τι περνάει το παιδί τους μέσα του. Η επιθετικότητα μπορεί επίσης να συμβεί όταν ξεπεραστεί η ικανότητα ενός παιδιού να αντιμετωπίσει ένα περίπλοκο πρόβλημα, με αποτέλεσμα να εκνευριστεί και να φοβηθεί. Εάν αισθάνεστε πλήρως συγκλονισμένοι και ανίκανοι να κατανοήσετε πώς να δαμάσετε το θυμωμένο παιδί σας, το να φτάσετε στο βάθος του προβλήματος είναι πάντα ωφέλιμο. Ίσως μιλήσετε με τον σύντροφό σας για το πώς να χειριστείτε το πρόβλημα. Η ανατροφή των παιδιών είναι μια σημαντική ευθύνη και αντανακλάται στις ενέργειες των παιδιών μας και στις συναισθηματικές ικανότητες που αναπτύσσουν. Η ενδυνάμωση των παιδιών μας ξεκινά από το πώς αντιδρούμε στις συμπεριφορές τους.
- Να είστε συνεπείς στη συμπεριφορά σας
Η συνέπεια αναγνωρίζεται από τα μικρά παιδιά. Το να αγνοείτε την κακή συμπεριφορά τους τη μια μέρα και να απαντάτε την επόμενη με φωνές και τάιμ άουτ στέλνει μπερδεμένα μηνύματα. Εάν το παιδί σας σας χτυπά αδικαιολόγητα, κοιτάξτε το στα μάτια και εκφράστε τα συναισθήματά σας. Κάντε τον να συνειδητοποιήσει ότι η συμπεριφορά του είναι ανεπιθύμητη και προσπαθήστε να τον κάνετε να εξηγήσει γιατί. Αν τον χτυπήσετε πίσω ή αγνοώντας τον απλώς θα τον ενθαρρύνει να συνεχίσει.
- Αφήστε τα παιδιά να ηρεμήσουν
Όταν τα παιδιά θυμώνουν, συχνά δεν ακούν τους γύρω τους. Αντί να τα χαστουκίσετε σε αυτή την περίπτωση, να είστε ήρεμοι και να τα αφήσετε να κρυώσουν. Αυτό δίνει στους γονείς περισσότερο έλεγχο της κατάστασης και τους επιτρέπει να επικοινωνούν με τα παιδιά τους πιο αποτελεσματικά. Επικοινωνήστε απαλά με το παιδί σας μόλις ηρεμήσει από μια οργή. Ρωτήστε τι τον/την στεναχώρησε και γιατί. Τα παιδιά πρέπει να διδαχθούν πώς να ονομάζουν και να ελέγχουν συναισθήματα όπως η οργή.
- Διδάξτε τους να χρησιμοποιούν λέξεις για να εκφράσουν διαφωνίες
Μάθετε στο παιδί σας να λέει «όχι» με σταθερότητα, να γυρίζει την πλάτη του ή να βρίσκει υποχωρήσεις αντί να παλεύει με το σώμα του. Διδάσκετε στο παιδί σας, με το παράδειγμα, ότι τα λόγια είναι πιο αποτελεσματικά και πολιτισμένα από τη σωματική βία για την επίλυση διαφωνιών.
- Καλή δουλειά! Εκτιμήστε την καλή συμπεριφορά του παιδιού σας
Επαινέστε το παιδί σας για αποδεκτή συμπεριφορά και βοηθήστε το να καταλάβει πόσο «μεγάλωσε» είναι όταν χρησιμοποιεί αυτές τις στρατηγικές αντί να χτυπά, να κλωτσάει ή να δαγκώνει. Επίσης, ενισχύετε και εκτιμάτε συνεχώς την ευγενική και συμπονετική συμπεριφορά του παιδιού σας.
- Καθιερώστε ξεκάθαρα όρια
Λίγα όρια πρέπει να τεθούν ρητά για το παιδί σας. Πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι σε ορισμένες περιπτώσεις το Όχι σημαίνει Όχι. Ακόμα κι αν είναι επιθετικοί, πρέπει να καταλάβουν ότι οι γονείς μου δεν θα αλλάξουν γνώμη παρά την επιθετικότητά μου. Οι γονείς πρέπει επίσης να συμφωνήσουν για την ανάγκη καθορισμού σαφών ορίων. Οι γονείς πρέπει επίσης να μιλήσουν με τα μέλη της οικογένειάς τους για τα προκαθορισμένα όρια, ώστε όλοι να βρίσκονται στην ίδια σελίδα.
- Διαπραγματευτείτε μαζί τους
Μερικές φορές είναι σημαντικό να διαπραγματευτείτε με τα παιδιά σας. Όταν δεν λαμβάνουν αυτό που θέλουν, συχνά δραστηριοποιούνται. Εάν θέλετε οι άνθρωποι να σας ακούσουν, πρέπει πρώτα να καταλάβετε τι τους εμποδίζει να το κάνουν. Ξεκινήστε ρωτώντας μερικές απλές ερωτήσεις, όπως “Τι σας ενοχλεί;” «Υπάρχει κάτι που έχει σημασία;» ή “Θες τίποτα;” θα τους πείσει να μιλήσουν για αυτό. Αυτό δείχνει στα παιδιά ότι οι γονείς τους εκτιμούν τις επιθυμίες τους και είναι έτοιμοι να τις λάβουν υπόψη. Η διαπραγμάτευση δεν σημαίνει πάντα ότι πρέπει να αποδεχτείτε τα αιτήματά τους. Όλα καταλήγουν στο να είμαστε προσεκτικοί και ρεαλιστές. Για παράδειγμα, το παιδί σας μπορεί να είναι απρόθυμο να εκτελέσει σχολικές εργασίες για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα.