Επιτρεπτικοί γονείς θεωρούνται εκείνοι που αποφεύγουν προβλήματα και συγκρούσεις με τα παιδιά τους. Αυτό το στυλ ανατροφής χαρακτηρίζεται από επιείκεια και συνήθως μη επιβολή κανόνων και ορίων. Πόσο καλό όμως κάνει στο παιδί αυτού του είδους η συμπεριφορά από την πλευρά των γονέων και τι αντίκτυπο μπορεί να έχει στη διαδικασία της ανατροφής τους , είναι κάτι που πρέπει να απασχολήσει εγκαίρως όσους εμπλέκονται σ’ αυτήν.
Τα χαρακτηριστικά ενός επιτρεπτικού γονέα
Εκτός από το ότι ο γονέας σε αυτήν την περίπτωση δεν επιθυμεί αντιπαραθέσεις με το παιδί και να θέσει κανόνες και όρια, υπάρχουν και άλλα κοινά χαρακτηριστικά που καθορίζουν τη συμπεριφορά του:
- Δεν αναλαμβάνει την ευθύνη που του αναλογεί όσον αφορά τη συμπεριφορά του παιδιού και αποδέχεται σχεδόν πάντοτε αυτό που εκείνο λέει.
- Εκπληρώνει όλες τις επιθυμίες του παιδιού και ανταποκρίνεται θετικά στις… ιδιοτροπίες του.
- Δεν ξέρει να λέει όχι.
- Δεν επιβάλλει περιορισμούς.
- Δεν απαιτεί από το παιδί να φέρει εις πέρας βασικές υποχρεώσεις, όπως να διαβασει ή να συμμαζέψει το δωμάτιό του.
- Δεν καθιερώνει εύκολα ρουτίνες στο σπίτι.
Τι συμβαίνει εάν εφαρμόζετε αυτό το στυλ ανατροφής
Αν και οι γονείς επιδιώκουν να έρθουν συναισθηματικά κοντά με τα παιδιά τους, αν συμβαίνουν όλα τα παραπάνω, τα παιδιά απομακρύνονται συναισθηματικά διότι δεν νιώθουν ασφαλή.
Επιπλέον:
- Τα παιδιά τείνουν να έχουν παρορμητικές, ακόμα και επιθετικές συμπεριφορές επειδή δεν έχουν εξασκηθεί στον αυτοέλεγχο και δεν έχουν μάθει να ανέχονται την απογοήτευση.
- Πιστεύουν ότι οι άλλοι πρέπει να τους τα έχουν όλα έτοιμα.
- Τείνουν να είναι ιδιότροπα και ανυπόμονα παιδιά.
- Νιώθουν μεγάλη ανασφάλεια λόγω της έλλειψης ορίων.
- Μπορούν να γίνουν απαιτητικά και να εκδηλώσουν υπέρμετρο εγωισμό, γεγονός που τα δυσκολεύει να αναπτύξουν υγιείς διαπροσωπικές σχέσεις.
- Δεν ξέρουν τι σημαίνει επιμονή και προσπάθεια, επομένως απογοητεύονται και τα παρατούν με την πρώτη δυσκολία.
Επιτρεπτικότητα: Ένας λανθασμένος τρόπος για να δείξετε την αγάπη σας
Κάποιοι γονείς ενδεχομένως πιστεύουν ότι με αυτό το στυλ ανατροφής, θα μπορέσουν να μεγαλώσουν τα παιδιά τους σε ένα στοργικό περιβάλλον. Ωστόσο, φαίνεται πως αυτή η επιλογή ενέχει κινδύνους παρά οφέλη για τα παιδιά μα και για τους ίδιους.
Αυτό δεν σημαίνει πως πρέπει κανείς να φτάσει στο άλλο άκρο, αυτό της αυταρχικής ανατροφής. Ένα ευέλικτο περιβάλλον είναι μάλλον η ιδανική λύση. Να υπάρχουν δηλαδή όρια και ρουτίνες μα ταυτόχρονα να υπάρχει και κάποια ευελιξία ανάλογα με την περίσταση.
Η ευέλικτη ανατροφή των παιδιών κατά την οποία τα ενδιαφέροντα και οι σκέψεις του παιδιού γίνονται σεβαστά και ταυτόχρονα γνωρίζει τις υποχρεώσεις του και τι αναμένουμε από εκείνο, μπορεί να προσφέρει ασφάλεια και να βάλει τα θεμέλια για μια πιο υγιή και ισορροπημένη ενηλικίωση.
