Παρά τη μείωση των ποσοστών αυτοκτονιών μεταξύ των γιατρών με την πάροδο του χρόνου, οι γυναίκες ιατροί εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν σημαντικά υψηλότερο κίνδυνο σε σύγκριση με τον γενικό πληθυσμό, σύμφωνα με ανάλυση που δημοσιεύθηκε στο BMJ. Η έρευνα, η οποία βασίζεται σε δεδομένα από 20 χώρες, υπογραμμίζει την ανάγκη για συνεχιζόμενη έρευνα και πρόληψη, ιδιαίτερα για τις γυναίκες ιατρούς. Παρά τις διακυμάνσεις του κινδύνου αυτοκτονίας ανάμεσα σε διάφορες χώρες και περιοχές, εκτιμάται ότι ένας γιατρός αυτοκτονεί κάθε μέρα στις ΗΠΑ και περίπου ένας κάθε 10 ημέρες στο Ηνωμένο Βασίλειο. Ωστόσο, τα στοιχεία για τα ποσοστά αυτοκτονίας των γιατρών παραμένουν ασαφή διεθνώς.
Για να αντιμετωπίσουν αυτή την αβεβαιότητα, οι ερευνητές ανέλυσαν αποτελέσματα παρατηρησιακών μελετών που δημοσιεύθηκαν μεταξύ 1960 και Μαρτίου 2024, συγκρίνοντας τα ποσοστά αυτοκτονίας των γιατρών με αυτά του γενικού πληθυσμού. Η ανάλυση περιέλαβε 39 μελέτες από 20 χώρες, αναφέροντας συνολικά 3.303 ανδρικές και 587 γυναικείες αυτοκτονίες. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι δεν υπήρξε γενική αύξηση του κινδύνου αυτοκτονίας για τους άνδρες γιατρούς σε σύγκριση με τον γενικό πληθυσμό. Ωστόσο, για τις γυναίκες ιατρούς, ο κίνδυνος αυτοκτονίας ήταν σημαντικά υψηλότερος (76%) από ό,τι στον γενικό πληθυσμό. Παρά τη μείωση των ποσοστών αυτοκτονίας στους γιατρούς με την πάροδο του χρόνου, οι γυναίκες ιατροί εξακολουθούν να διατρέχουν 24% υψηλότερο κίνδυνο αυτοκτονίας από τον γενικό πληθυσμό. Οι αιτίες αυτής της μείωσης παραμένουν άγνωστες, αλλά οι συγγραφείς υποθέτουν ότι η αυξημένη ευαισθητοποίηση για την ψυχική υγεία και η καλύτερη υποστήριξη στο εργασιακό περιβάλλον μπορεί να έχουν συμβάλει.
Οι ερευνητές τονίζουν ότι ο κίνδυνος αυτοκτονίας δεν είναι ομοιογενής μεταξύ των ιατρών και εξαρτάται από τις συνθήκες εκπαίδευσης και εργασίας, καθώς και από τις στάσεις απέναντι στην ψυχική υγεία και την αυτοκτονία. Επιπλέον, η ανάλυση αποκάλυψε ότι οι άνδρες ιατροί έχουν 81% υψηλότερο κίνδυνο αυτοκτονίας σε σύγκριση με άλλες επαγγελματικές ομάδες. Παρά τους περιορισμούς της μελέτης, όπως η έλλειψη δεδομένων από χώρες εκτός Ευρώπης, ΗΠΑ και Αυστραλασίας, η έρευνα καλεί για συνεχή προσπάθεια στην έρευνα και πρόληψη των αυτοκτονιών στους γιατρούς, με ιδιαίτερη έμφαση στις γυναίκες ιατρούς, και προτείνει την ανάγκη να εξεταστούν οι επιπτώσεις της πανδημίας COVID-19 στα ποσοστά αυτοκτονίας μεταξύ των ιατρών. Οι συγγραφείς ενός σχετικού άρθρου σχολιασμού υποστηρίζουν ότι η αντιμετώπιση του κινδύνου αυτοκτονίας στους γιατρούς απαιτεί την αντιμετώπιση των μακροχρόνιων συστημικών ζητημάτων που προκαλούν στρες, όπως η κακή εργασιακή κουλτούρα και η ανάγκη για ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής. Επιπλέον, όλοι οι γιατροί πρέπει να έχουν πρόσβαση σε έγκαιρες και εμπιστευτικές υπηρεσίες ψυχικής υγείας.
