Φιλικό Πείραγμα ή Τραυματικός Εκφοβισμός; Μια νέα μελέτη αποκαλύπτει την έκταση των ομοφοβικών χαρακτηρισμών μεταξύ των εφήβων και τις βλαβερές επιπτώσεις που έχουν στην ψυχική υγεία, ανεξάρτητα από το αν οι χαρακτηρισμοί προέρχονται από αντιπάλους, αγνώστους ή φίλους. Ο συν-συγγραφέας της μελέτης Dr. Kai Lin, κοινωνιολόγος και εγκληματολόγος από το Πανεπιστήμιο Τεχνολογίας του Σίδνεϊ (UTS), δήλωσε ότι υπήρχε η πεποίθηση ότι οι ομοφοβικές προσβολές με ονόματα, ιδίως τα “πειράγματα” μεταξύ φίλων, ήταν σχετικά ακίνδυνα, ωστόσο τα ευρήματα της μελέτης δείχνουν ότι αυτό δεν ισχύει.
“Όσοι βίωσαν ομοφοβικές προσβολές με ονόματα, ανεξάρτητα από την πρόθεση, ανέφεραν μια σειρά από αρνητικές ψυχολογικές και συμπεριφορικές επιπτώσεις”, δήλωσε ο Δρ Λιν. “Αυτά περιλάμβαναν καταθλιπτικά συμπτώματα και μειωμένη αίσθηση του ανήκειν στο σχολείο”. Περισσότερο από το 44% των εφήβων που συμμετείχαν στη μελέτη ανέφεραν ότι κατά τη διάρκεια του προηγούμενου μήνα τους αποκάλεσαν με ονόματα όπως “ομοφυλόφιλος” ή “γκέι”. Περίπου το 17% των ομοφοβικών χαρακτηρισμών προερχόταν από κάποιον φίλο, και ενώ αυτό δεν ήταν τόσο επιζήμιο όσο από κάποιον αντίπαλο ή άγνωστο, εξακολουθούσε να έχει αντίκτυπο στην ψυχική υγεία. Τα στοιχεία αντλήθηκαν από ένα μεγάλο δείγμα μαθητών σε 36 μεσοδυτικά γυμνάσια των Ηνωμένων Πολιτειών, με τα αποτελέσματα να δημοσιεύονται πρόσφατα στο περιοδικό Σχολικής Βίας (Journal of School Violence). “Διαπιστώσαμε ότι ο αντίκτυπος στην ψυχική υγεία των ομοφοβικών χαρακτηρισμών ήταν ισχυρότερος για τα κορίτσια από ό,τι για τα αγόρια. Αυτό υποδηλώνει ότι, ενώ οι ομοφοβικοί χαρακτηρισμοί μπορεί να είναι πιο συνηθισμένοι στα αγόρια, τα κορίτσια μπορεί να είναι πιο ευάλωτα σε αυτό το είδος θυματοποίησης”, δήλωσε ο Δρ Λιν. “Τα αγόρια που θεωρούνται “ανδροπρεπή”, ανεξάρτητα από τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό, ήταν συχνότερα στόχος ομοφοβικών χαρακτηρισμών. Διαπιστώσαμε επίσης ότι οι δυσμενείς επιπτώσεις στην ψυχική υγεία ήταν πιο έντονες μεταξύ των φυλετικών και εθνοτικών μειονοτήτων”, δήλωσε. Η έρευνα επιβεβαιώνει προηγούμενα ευρήματα σχετικά με τις ισχυρές και διαρκείς επιπτώσεις του ομοφοβικού εκφοβισμού στην ψυχική υγεία, συμπεριλαμβανομένου του αυξημένου κινδύνου άγχους, κατάθλιψης και αυτοκτονίας, και υπογραμμίζει τη λεπτή γραμμή μεταξύ εκφοβισμού και πειράγματος. Η μελέτη έχει σημαντικές επιπτώσεις στην πρακτική και τη χάραξη πολιτικής για την πρόληψη και την παρέμβαση του εκφοβισμού και προσφέρει τρεις βασικές συστάσεις πολιτικής και πρακτικής: “Πρώτον, σε επίπεδο σχολείου και σχολικής περιφέρειας, συνιστώνται ανεπιφύλακτα πολιτικές κατά του εκφοβισμού που παρέχουν σαφείς ορισμούς και παραδείγματα ομοφοβικού εκφοβισμού και διευκρινίζουν ότι αυτές οι συμπεριφορές δεν είναι αποδεκτές, μαζί με σαφείς διαδικασίες για την αντιμετώπιση τέτοιων συμπεριφορών”. “Δεύτερον, σε επίπεδο τάξης, οι εκπαιδευτικοί θα πρέπει να εκπαιδεύονται σχετικά με τις βλαβερές συνέπειες των ομοφοβικών χαρακτηρισμών και να εκπαιδεύονται ώστε να πραγματοποιούν έγκαιρες παρεμβάσεις (συμπεριλαμβανομένης της παραπομπής σε συμβουλευτική και της επικοινωνίας με τους γονείς) σύμφωνα με τις σχολικές πολιτικές”.
“Τέλος, όσον αφορά την αποκατάσταση, οι υποστηρικτικές παρεμβάσεις που περιλαμβάνουν επικοινωνία προτιμώνται από τα τιμωρητικά μέτρα, όπως η αποβολή. Η εκπαίδευση ανοχής και ένταξης, μαζί με τη συμβουλευτική ψυχικής υγείας, θα πρέπει να αποτελούν το κύριο μέλημα”. Ο δρ Λιν και ο αναπληρωτής καθηγητής Φίλιπ Μπιρτς, επίσης εγκληματολόγος στο UTS, εργάζονται επί του παρόντος με ποσοτικά δεδομένα από μια διαχρονική μελέτη που διαχειρίζεται το Αυστραλιανό Ινστιτούτο Οικογενειακών Σπουδών με την ονομασία ‘Φροντίστε τους άνδρες’ (Tend to Men) η οποία επικεντρώνεται στην ανάπτυξη των αγοριών και των ανδρών, συμπεριλαμβανομένων θεμάτων όπως η βία, η ανάπτυξη του σεξουαλικού προσανατολισμού και ο εκφοβισμός. Ο Δρ Λιν προειδοποιεί ότι το να αφήσουμε την κοινωνικοποίηση των νέων κυρίως στις πλατφόρμες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης θα μπορούσε να επιδεινώσει τον ομοφοβικό εκφοβισμό και την αντικοινωνική συμπεριφορά και τονίζει την ανάγκη οι εκπαιδευτικοί να αναπτύξουν στρατηγικές που ενθαρρύνουν τη φιλοκοινωνική συμπεριφορά. “Τα ευρήματα αυτά είναι σημαντικά για όλους τους εκπαιδευτικούς και τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής που εξετάζουν την πρόληψη και την παρέμβαση στον εκφοβισμό κατά την εφηβεία, η οποία είναι ένα κρίσιμο αναπτυξιακό στάδιο όπου λαμβάνει χώρα η κοινωνικοποίηση των φύλων και αναπτύσσονται οι διαπροσωπικές δεξιότητες”.
