Η σύνταξη μιας θυμωμένης επιστολής είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος να εκτονωθεί κάποιος χωρίς αντιδράσεις. Φυσικά αυτό συνεπάγεται ότι η επιστολή δεν φτάνει ποτέ στα χέρια του “παραλήπτη”. Οι ερευνητές του UC Riverside λένε ότι οι γραμμένες επιστολές που δεν στάλθηκαν ποτέ εκφράζοντας ευγνωμοσύνη έχουν επίσης ένα όφελος. Υπάρχει άλλωστε ένας ολόκληρος τομέας σπουδών στην ψυχολογία αφιερωμένος στην ευγνωμοσύνη, με τα πλεονεκτήματά της και τον τρόπου άσκησης της.
Η ευγνωμοσύνη, από την άποψη της ψυχολογικής έρευνας, είναι η αναγνώριση μιας καλοσύνης ή ενός οφέλους από ένα άλλο άτομο. Η έρευνα έχει προσδιορίσει την έκφραση ευγνωμοσύνης ως μία από τις πιο επιτυχημένες στρατηγικές ευτυχίας. Το ημερολόγιο ευγνωμοσύνης έγινε μια ευρέως διαδεδομένη πρακτική κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19. Σε δύο μελέτες που δημοσιεύθηκαν αυτό το φθινόπωρο, οι ερευνητές του UC Riverside εξέτασαν τα οφέλη τέτοιων περιοδικών και άλλες εκφράσεις ευγνωμοσύνης.
Λεπτομέρειες για την μελέτη
Στην πρώτη μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο The Journal of Positive Psychology, οι ερευνητές στο Εργαστήριο Θετικών Δραστηριοτήτων και Ευημερίας της Sonja Lyubomirsky ανακάλυψαν ότι η πιο ωφέλιμη τεχνική ήταν η συγγραφή μιας επιστολής ευγνωμοσύνης που δεν θα μοιραζόταν. Οι επιστολογράφοι άντλησαν περισσότερα οφέλη από τους συμμετέχοντες στη μελέτη που εξέφρασαν την ευγνωμοσύνη τους με άλλους τρόπους, μεταξύ άλλων με καθημερινά ημερολόγια ευγνωμοσύνης ή λίστες με άτομα και πράγματα για τα οποία κάποιος είναι ευγνώμων. Οι επιστολογράφοι ένιωθαν περισσότερη ευγνωμοσύνη, θετικά συναισθήματα, ανύψωση και ένιωθαν περισσότερο συνδεδεμένοι.
«Διαπιστώσαμε ότι όσοι έγραψαν επιστολές ευγνωμοσύνης ανέφεραν μεγαλύτερα θετικά συναισθήματα σε σχέση με τους ελέγχους, μαζί με το μοναδικό πλεονέκτημα του να νιώθουν πιο ανυψωμένοι ή να νιώθουν ανυψωμένοι από τις πράξεις ενός άλλου ατόμου», δήλωσε η επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Annie Regan, μεταπτυχιακή φοιτήτρια στο εργαστήριο του Λιουμπομίρσκι. “Αυτό υποδηλώνει ότι ο προβληματισμός για την ευγνωμοσύνη προς ένα άλλο άτομο χρησιμεύει για να ρυθμίσει προς τα πάνω ή να αυξήσει τα θετικά συναισθήματα.”
Τα αποτελέσματα της μελέτης
Η γραφή μεγαλύτερης μορφής (π.χ. επιστολές ευγνωμοσύνης) ήταν πιο ωφέλιμη από τη σύνταξη λιστών ευγνωμοσύνης (π.χ. μέτρηση ευλογιών), βρήκαν οι ερευνητές στη μελέτη 958 ενηλίκων. Η μελέτη διαπίστωσε επίσης ότι η σύνταξη μιας επιστολής ευγνωμοσύνης σε ένα συγκεκριμένο άτομο, και για οποιοδήποτε θέμα ήθελε, οδήγησε στη μεγαλύτερη ευημερία. «Αυτή η μελέτη δείχνει ότι όχι μόνο η ευγνωμοσύνη «εργάζεται» για να τονώσει την ευημερία σε σχέση με μια ενεργή ουδέτερη δραστηριότητα, αλλά ότι ορισμένες μορφές ευγνωμοσύνης μπορεί να είναι πιο αποτελεσματικές από άλλες», έγραψαν οι συγγραφείς στη μελέτη.
Η δεύτερη μελέτη εξέτασε τις επιστολές ευγνωμοσύνης -και πάλι, δεν αποστέλλονται- συγκρίνοντας τις επιστολές με ευχαριστήρια μηνύματα κειμένου ή αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που θα κοινοποιούνταν. Εννιακόσιοι δεκαέξι προπτυχιακοί φοιτητές συμμετείχαν στην πρόσφατα δημοσιευμένη μελέτη, η οποία εξέτασε εάν η μέθοδος έκφρασης ευγνωμοσύνης αποφέρει διαφορετικά αποτελέσματα. Ανεξάρτητα από τη μέθοδο που χρησιμοποίησαν, οι συμμετέχοντες στη μελέτη ανέφεραν μεγαλύτερα θετικά συναισθήματα, ικανοποίηση από τη ζωή, συνδεσιμότητα και λιγότερη μοναξιά.
Αλλά το μεγαλύτερο αποτέλεσμα προήλθε από τα γραπτά μηνύματα ένας προς έναν, που εκδηλώνεται σε αναφορές αυξημένης κοινωνικής σύνδεσης. «Η παρούσα μελέτη δείχνει ότι οι ψηφιακές παρεμβάσεις ευγνωμοσύνης βοήθησαν ουσιαστικά στη βελτίωση της ευημερίας των μαθητών – κάνοντας τους μαθητές να αισθάνονται πιο ευτυχισμένοι και πιο ικανοποιημένοι με τη ζωή τους, καθώς και πιο κοινωνικά συνδεδεμένοι και λιγότερο μόνοι», έγραψαν οι συγγραφείς της μελέτης.