Συναισθηματική και ψυχική εξάντληση: Οι γυναίκες που αντιμετωπίζουν αυτή τη διαταραχή συχνά νιώθουν συνεχώς εξαντλημένες και ανίκανες να ανταποκριθούν στις ανάγκες του μωρού τους. Ενώ ο τοκετός φέρνει μεγάλες αλλαγές στη ζωή, η μετά τον τοκετό κατάθλιψη κάνει το να απολαύσουν αυτές τις στιγμές σχεδόν αδύνατο. Η αίσθηση της αποτυχίας, η ντροπή και η ενοχή για τα συναισθήματα που νιώθουν, τους εμποδίζουν να αισθανθούν χαρά και πληρότητα από τον ρόλο της μητέρας.
Σωματική κούραση: Οι πολλές ώρες χωρίς ύπνο λόγω του μωρού, η σωματική εξάντληση από τη φροντίδα του, η αποκατάσταση μετά τη γέννα και οι ορμονικές αλλαγές που συμβαίνουν στον οργανισμό της γυναίκας, αυξάνουν την αίσθηση της κόπωσης και του άγους.
Απομόνωση και κοινωνική πίεση: Πολλές γυναίκες νιώθουν κοινωνική απομόνωση και μοναξιά λόγω του ότι δεν μπορούν να ικανοποιήσουν τις προσδοκίες που θέτουν οι άλλοι, όπως το να είναι “τέλειες” μητέρες ή να φαίνονται χαρούμενες. Αυτή η απομόνωση μπορεί να εντείνει τη δυσκολία της καθημερινότητας.
Δυσκολία στη σύνδεση με το παιδί: Η μετά τον τοκετό κατάθλιψη μπορεί να δυσχεράνει τη δημιουργία συναισθηματικής σύνδεσης με το μωρό. Η αίσθηση της απόρριψης ή η αποστασιοποίηση από το παιδί ενδέχεται να προκαλέσει περαιτέρω ενοχές και θλίψη.
Η αντιμετώπιση της μετά τον τοκετό κατάθλιψης απαιτεί συνδυασμένη ψυχολογική υποστήριξη, ιατρική παρακολούθηση και συχνά την ενίσχυση από την οικογένεια και φίλους. Η αναγνώριση και η θεραπεία είναι θεμελιώδεις για την ανάρρωση και την επιστροφή σε μια υγιή καθημερινότητα.