Τα παιδιά που εκφοβίζουν άλλους στην ηλικία των 8–9 ετών έχουν υψηλότερο κίνδυνο να διαπράξουν βίαια αδικήματα μέχρι την ηλικία των 31 ετών. Αυτό φάνηκε σε μια Φινλανδική Πανελλαδική Μελέτη Γέννησης Κοόρτης που διεξήχθη στο Ερευνητικό Κέντρο για την Παιδοψυχιατρική στο Πανεπιστήμιο του Τούρκου, Φινλανδία.
Εκφοβισμός σε μικρές ηλικίες
Τα αγόρια και τα κορίτσια που ήταν συχνά εκφοβιστές είχαν αυξημένο κίνδυνο για βίαια αδικήματα σε αντίθεση με τα παιδιά που δεν εκφοβίζονταν ποτέ τους άλλους. Τα αγόρια που εκφοβίζονταν συχνά είχαν επίσης υψηλότερες πιθανότητες για βίαιες παραβάσεις σε σύγκριση με εκείνα που εκφοβίζονταν μερικές φορές. Ο σχετικός κίνδυνος για τα αγόρια που ήταν συχνά εκφοβιστές να διαπράξουν ένα σοβαρό βίαιο αδίκημα, όπως ανθρωποκτονία ή επιβαρυντική επίθεση κατά την περίοδο παρακολούθησης ήταν σχεδόν τρεις φορές μεγαλύτερος από ό,τι για τα αγόρια που δεν εκφοβίστηκαν ποτέ. Το να είσαι θύμα εκφοβισμού δεν συσχετίστηκε με αυξημένο κίνδυνο διάπραξης βίαιων αδικημάτων.
Η μελέτη εξέτασε τους βασικούς παράγοντες της κοινωνικοοικονομικής κατάστασης και την πιθανή ψυχοπαθολογία της παιδικής ηλικίας. Η συσχέτιση μεταξύ του εκφοβισμού και των βίαιων αδικημάτων παρέμεινε ακόμη και όταν τα δεδομένα ελέγχονταν για το επίπεδο εκπαίδευσης των γονέων, τη δομή της οικογένειας και την πιθανή παιδική ψυχοπαθολογία. Τα αποτελέσματα επίσης δεν επηρεάστηκαν από πιθανές άλλες εμπειρίες εκφοβισμού του εκφοβισμού, όπως το να είναι θύμα εκφοβισμού. «Η μελέτη μας έδειξε μια συσχέτιση μεταξύ του εκφοβισμού και των βίαιων παραβάσεων τόσο σε άνδρες όσο και σε γυναίκες. Αυτά τα ευρήματα επιβεβαιώνουν περαιτέρω τις προηγούμενες αντιλήψεις ότι η πρόληψη του εκφοβισμού θα μπορούσε ενδεχομένως να μειώσει τα βίαια αδικήματα», λέει η ερευνήτρια Elina Tiiri από το Ερευνητικό Κέντρο Παιδοψυχιατρικής του Πανεπιστημίου του Turku.
Η γνώση που βασίζεται στην έρευνα βοηθά στην πρόληψη προβλημάτων
Η μελέτη αποτελεί μέρος ενός ευρύτερου ερευνητικού προγράμματος που στοχεύει να ανακαλύψει τις συνδέσεις μεταξύ των ψυχοκοινωνικών προβλημάτων της παιδικής ηλικίας και των διαταραχών ψυχικής υγείας, των θεμάτων κατάχρησης ουσιών, της θνησιμότητας, του αυτοτραυματισμού, της εγκληματικότητας, της διαχείρισης της ζωής και της περιθωριοποίησης στην ενήλικη ζωή. «Το ερευνητικό έργο παράγει γνώση που μας βοηθά να αναπτύξουμε υπηρεσίες, έγκαιρες παρεμβάσεις και πρόληψη», λέει ο καθηγητής Παιδοψυχιατρικής Andre Sourander από το Πανεπιστήμιο του Τούρκου.
Η έρευνα βασίστηκε σε εκτενή, πανεθνικά επιδημιολογικά δεδομένα που συλλέχθηκαν το 1989 στη Φινλανδία. Κατά τη συλλογή των δεδομένων, οι συμμετέχοντες ήταν ηλικίας 8-9 ετών. Όταν οι συμμετέχοντες ήταν 30-31 ετών, οι ερευνητές άντλησαν πληροφορίες σχετικά με τις υποψίες τους για βίαιη παράβαση από το Φινλανδικό Εθνικό Αστυνομικό Μητρώο. Η μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο European Child & Adolescent Psychiatry, περιελάμβανε 5.400 άτομα.