Εγωκεντρισμός: Κι όμως δεν είσαι το κέντρο του κόσμου. Όλοι γνωρίζουμε αυτά τα είδη ανθρώπων που πιστεύουν ότι είναι το επίκεντρο.
Αυτοί οι άνθρωποι, ό, τι κι αν συμβεί, είναι πάντα χειρότερα από εσάς, πάντα υπέφεραν περισσότερο και η ζωή τους ήταν πολύ πιο δύσκολη. Αυτοί οι άνθρωποι στους οποίους θέλουμε να πούμε ότι αν κοιτάξουν από τον ομφαλό τους θα δουν ότι δεν είναι το κέντρο του σύμπαντος. Δεν έχουν συναισθηματική ισορροπία και ζουν ως παράσιτα δίπλα σε άλλους, χρησιμοποιώντας τη θλίψη ως όπλο αποπλάνησης. Δεν έχουν ούτε ένα πρόσωπο, αλλά μεταμφιέζονται ως αυτό που τους ταιριάζει καλύτερα για να είναι ο ομφαλός του κόσμου τους.
Είναι παιδιά που προσπαθούν να προσελκύσουν την προσοχή και γι ‘αυτό δεν διστάζουν να χρησιμοποιήσουν τα συναισθήματα των άλλων. Χρησιμοποιούν τα άκρα των συναισθημάτων άλλων ανθρώπων για να αντικαταστήσουν τον πόνο τους, με βάση κόλπα που μεταμφιέζονται σε ιστορίες της δικής τους εφεύρεσης. Αυτές οι ιστορίες που, είναι συνήθως υπερβολές κάποιας ιστορίας που μπορεί να γνωρίζουν, τους παρασύρει και ισχυρίζονται -αν υπάρχει ομοιότητα με την αρχική ιστορία- ότι είναι καθαρή σύμπτωση. Έτσι, με αυτές τις ιστορίες προσπαθούν να σας κατακτήσουν προσελκύοντας τον πόνο που μπορεί να σας προκαλέσουν. Αυτοί οι άνθρωποι παραπονούνται ότι δεν τους ακούνε, ότι κανείς δεν τους καταλαβαίνει, αλλά είναι οι πρώτοι που σταμάτησαν να ακούνε για να σας πουν για τις θλίψεις τους . Πολλές φορές αυτή η συμπεριφορά είναι ασυνείδητη, γιατί είναι ο μόνος τρόπος να μην αισθάνεσαι μόνος.
Σε αυτές τις περιπτώσεις, είναι άτομα με χαμηλή αυτοεκτίμηση που δεν ξέρουν πώς να επικοινωνούν σωστά τα συναισθήματά τους. Επιπλέον, τείνουν να στερούνται κοινωνικών δεξιοτήτων που τους επιτρέπουν να επικοινωνούν καλύτερα και, πάνω απ ‘όλα, να κατανοούν το άλλο και να τοποθετούνται στη θέση τους.
