Η «Δασοθεραπεία» αναδύεται ως μια νέα τάση που αναδεικνύει τη σημασία της φύσης στην ψυχική υγεία, κυρίως σε αστικές περιοχές όπου οι κάτοικοι αντιμετωπίζουν το άγχος και την πίεση της καθημερινής ζωής. Στον σημερινό κόσμο, πολλές πόλεις έχουν μετατραπεί σε ζούγκλες από σκυρόδεμα, ενώ οι κάτοικοι χάνουν τη σύνδεση με το φυσικό τους περιβάλλον. Αυτό έχει άμεσες συνέπειες στην ψυχική τους υγεία, με αύξηση περιστατικών άγχους, κατάθλιψης και άλλων ψυχικών διαταραχών.
Η δασοθεραπεία, ή αλλιώς «φυσιοθεραπεία» στη μεγαλύτερη της διάσταση, περιλαμβάνει τη σκόπιμη έκθεση των ανθρώπων σε φυσικά περιβάλλοντα, όπως δάση και κήπους, με σκοπό την ενίσχυση της ψυχικής και σωματικής ευεξίας. Έρευνες έχουν δείξει πως η επαφή με τη φύση μπορεί να μειώσει το άγχος, να βελτιώσει τη διάθεση και να ενισχύσει τη δημιουργικότητα. Η διαδικασία αυτή περιλαμβάνει δραστηριότητες, όπως περπάτημα σε φυσικά μονοπάτια, παρατήρηση της άγριας ζωής, και συμμετοχή σε ομαδικές δραστηριότητες στο ύπαιθρο.
Στις πόλεις, όπου οι άνθρωποι έχουν περιορισμένες δυνατότητες πρόσβασης σε φυσικούς χώρους, η δασοθεραπεία προσφέρει μια χρήσιμη διέξοδο. Πολλές οργανώσεις και προγράμματα προσφέρουν οργανωμένες εξορμήσεις σε δάση ή φυσικά πάρκα, όπου οι συμμετέχοντες έχουν την ευκαιρία να απομακρυνθούν από την καθημερινότητα και να επανασυνδεθούν με τη φύση. Αυτές οι εμπειρίες βοηθούν στη μείωση της φθοράς που προκαλεί η αστική ζωή, δημιουργώντας έναν χώρο για ανανέωση και αναστοχασμό.
Η δασοθεραπεία έχει επιπλέον εκπαιδευτική διάσταση. Μάθει στους ανθρώπους να εκτιμούν το φυσικό περιβάλλον και να αναγνωρίζουν τη σημασία της βιωσιμότητας. Ενθαρρύνει τη στήριξη της τοπικής βιοποικιλότητας και την προστασία των οικοσυστημάτων, κάτι που έχει θετικό αντίκτυπο όχι μόνο στην ψυχική υγεία, αλλά και στην κοινωνική υπευθυνότητα.
Εν κατακλείδι, η δασοθεραπεία αποτελεί μια πολλά υποσχόμενη προσέγγιση για την αντιμετώπιση των ψυχικών προκλήσεων που σχετίζονται με την αστική ζωή, προάγοντας την υγεία, την ευημερία και τη σύνδεση με τη φύση. Στις πόλεις του μέλλοντος, η δασοθεραπεία μπορεί να διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στη δημιουργία πιο υγιών και βιώσιμων κοινοτήτων.