Οι αθλητές που προσπαθούν για την τελειότητα και προσηλώνουν τα λάθη τους κινδυνεύουν να καούν, αποκάλυψε μια μελέτη του Πανεπιστημίου του Έσσεξ. Περισσότεροι από 250 αθλητές σε ατομικά και ομαδικά αθλήματα εξετάστηκαν και ανακαλύφθηκε ότι οι αγωνιζόμενοι που αντιδρούν αρνητικά ακόμη και σε μικρές αποτυχίες κινδυνεύουν από ψυχολογικές δυσκολίες. Ανακαλύφθηκε ότι οι τελειομανείς – μια εμμονή και η υπερβολική αντίδραση στην αντιληπτή αποτυχία, που σχετίζονταν έντονα με την εξουθένωση των αθλητών. Αυτή η προσήλωση στην αποτυχία μπορεί να τους δει κάθε επίτευγμα ως ανεπαρκή και επερχόμενους διαγωνισμούς, ως δυσανάλογα αγχωτικούς και να δημιουργήσει μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία απόδοσης.
Η μελέτη με επικεφαλής τον Luke Olsson, από τη Σχολή Επιστημών Αθλητισμού, Αποκατάστασης και Άσκησης του Πανεπιστημίου αναμένεται να βοηθήσει να ρίξει φως στην επαγγελματική εξουθένωση. Είπε ότι “οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν συναντήσει τον όρο επαγγελματική εξουθένωση, με πολλές έρευνες να επικεντρώνονται στον λόγο για τον οποίο αναπτύσσεται. Υπάρχουν πολλές μελέτες που έχουν δείξει ότι αν ένα άτομο επιδιώκει την τελειότητα, είτε στην εργασία, είτε στον αθλητισμό είτε στο σχολείο, μπορεί να οδηγήσει σε εξουθένωση. Ωστόσο, η μελέτη μας μπόρεσε να προσδιορίσει μια πιθανή εξήγηση για το γιατί συμβαίνει αυτό στον αθλητισμό, κάτι που υποδηλώνει ότι το άγχος της επιδίωξης της τελειότητας μπορεί να οδηγήσει αυτούς σε διανοητική απεμπλοκή με τις αθλητικές τους δραστηριότητες”.
Λεπτομέρειες για την μελέτη
Ο κ. Olsson συνεργάστηκε με ακαδημαϊκούς από το York St John University στη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Journal of Clinical Sport Psychology, η οποία εξέτασε όσους αγωνίζονταν ή προπονούνταν στο Ηνωμένο Βασίλειο. Όλοι οι άνδρες και οι γυναίκες στη μελέτη διαγωνίζονταν για περισσότερα από οκτώ χρόνια και ήταν κατά μέσο όρο 21 ετών, καλύπτοντας επίπεδα από πανεπιστήμιο έως διεθνή. Μετρήθηκαν για επίπεδα στρες, εξουθένωσης και τελειομανίας. Οι αθλητές αγωνίστηκαν σε διάφορα αθλήματα—συμπεριλαμβανομένου του στίβου, του γκολφ, της άρσης βαρών, του ποδοσφαίρου, του netball και του χόκεϊ. Η επαγγελματική εξουθένωση ορίζεται ως αθλητές που έχουν μειωμένη αίσθηση επιτευγμάτων, παρατεταμένη εξάντληση και ερωτεύονται το άθλημά τους.
Η γνωσιακή συμπεριφορική θεραπεία, η ενσυνειδητότητα και η ανάπτυξη μιας πιο ευγενικής νοοτροπίας πιστεύεται ότι μειώνουν τις τελειομανίες και δυνητικά αποτρέπουν την εξουθένωση. Ο κ. Olsson πρόσθεσε ότι “υπάρχει ανάγκη να αποτραπεί η εμπειρία των αθλητών από εξουθένωση. Στην περίπτωση της έρευνάς μας, οι ίδιοι οι αθλητές θα πρέπει να είναι προσεκτικοί ότι το να επιδιώκουν την τελειότητα και να κάνουν υπερβολική αυτοκριτική είναι πιθανό να κάνουν περισσότερο κακό παρά καλό. Πιστεύω ότι οι αθλητές μπορούν να εξυπηρετηθούν καλύτερα με το να κάνουν λιγότερο αυτοκριτική, κάτι που θα τους επιτρέψει να γιορτάσουν τις επιτυχίες στην απόδοση και να αγκαλιάσουν τις αποτυχίες ως ευκαιρία να προβληματιστούν και να βελτιωθούν αντί να νικήσουν τον εαυτό τους”.
