Αυτοκτονικότητα: Τα παιδιά που βιώνουν διακρίσεις λόγω βάρους, φυλής ή σεξουαλικού προσανατολισμού έχουν σημαντικά μεγαλύτερες πιθανότητες να έχουν αυτοκτονικές τάσεις ένα χρόνο αργότερα, σύμφωνα με μια νέα μελέτη στο επιστημονικό έντυπο Journal of Pediatrics με επικεφαλής ερευνητές του Πανεπιστημίου Uniformed Services.
Υπάρχουν εκτεταμένες έρευνες που αποδεικνύουν ότι οι εμπειρίες στιγματισμού και διακρίσεων στους ενήλικες είναι επιβλαβείς για την υγεία του ατόμου – συγκεκριμένα, οι διακρίσεις μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο για αυτοκτονικές σκέψεις και συμπεριφορές. Ωστόσο, λίγες έρευνες έχουν μελετήσει τις επιπτώσεις των διακρίσεων στην αυτοκτονικότητα στα παιδιά, ιδίως με την πάροδο του χρόνου. Ως εκ τούτου, οι ερευνητές αποφάσισαν να ξεκινήσουν αυτή τη μελέτη με τίτλο “Διαχρονικές συσχετίσεις μεταξύ αντιλαμβανόμενων διακρίσεων και αυτοκτονικότητας σε νέους”. Οι ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα από τη μελέτη Μελέτη για τη γνωστική ανάπτυξη του εγκεφάλου των εφήβων (ABCD) (Adolescent Brain Cognitive Development (ABCD) Study), μια πολυετή, 10ετή διαχρονική μελέτη με περισσότερα από 11.000 παιδιά που εγγράφηκαν μεταξύ των ηλικιών 9-10 ετών και τα οποία θα αξιολογούνται ετησίως έως ότου γίνουν 19-20 ετών. Σε ένα δείγμα περισσότερων από 10.000 παιδιών ηλικίας 12 ετών, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι διακρίσεις με βάση το βάρος, τη φυλή/εθνοτική καταγωγή/χρώμα και τον αντιληπτό σεξουαλικό προσανατολισμό συνδέονταν με σημαντικά μεγαλύτερες πιθανότητες αυτοκτονικότητας ένα χρόνο αργότερα. Διαπίστωσαν επίσης ότι, σε σύγκριση με τους νέους που δεν ανέφεραν καμία διάκριση, εκείνοι που βίωσαν τουλάχιστον δύο μορφές διακρίσεων είχαν σχεδόν πενταπλάσιες πιθανότητες να αναφέρουν αυτοκτονικότητα ένα χρόνο αργότερα, γεγονός που υποδηλώνει μια σωρευτική επίδραση των διακρίσεων και υπογραμμίζει τον πιθανό αντίκτυπο των διασταυρούμενων μειονοτικών ταυτοτήτων στην ψυχική υγεία.
Η Dr. Natasha Schvey, επικεφαλής συγγραφέας και αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο USU στο Τμήμα Ιατρικής και Κλινικής Ψυχολογίας, εξήγησε ότι τα ευρήματα αυτά έχουν επίσης σημαντικές επιπτώσεις για τον στρατό, δεδομένου ότι από τα περισσότερα από 1,6 εκατομμύρια στρατιωτικά παιδιά, πάνω από τα δύο τρίτα είναι 11 ετών ή μικρότερα. Επίσης, δεδομένων άλλων μοναδικών στρεσογόνων παραγόντων που αντιμετωπίζει η στρατιωτική οικογένεια, όπως οι συχνές μετακινήσεις, τα εξαρτώμενα μέλη του στρατού μπορεί να έχουν αυξημένο κίνδυνο. Ως εκ τούτου, η αξιολόγηση των εμπειριών διακρίσεων και η εξασφάλιση συνεπούς υποστήριξης της ψυχικής υγείας είναι ζωτικής σημασίας για τη διασφάλιση μιας ισχυρής και υγιούς στρατιωτικής οικογένειας. Η Arielle Pearlman, πρώτη συγγραφέας και υποψήφια διδάκτωρ στο Τμήμα Ιατρικής και Κλινικής Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο USU πρόσθεσε ότι “τα ευρήματα δείχνουν ότι τα παιδιά που βιώνουν διακρίσεις βάσει πολλαπλών χαρακτηριστικών έχουν αυξημένες πιθανότητες τόσο για αυτοκτονικές σκέψεις όσο και για αυτοκτονικές συμπεριφορές.