Από όλους τους καρκινοπαθείς, τα άτομα με καρκίνο του πνεύμονα διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να αυτοκτονήσουν, βρίσκει νέα έρευνας που παρουσιάστηκε στο διεθνές συνέδριο της Αμερικανικής Θωρακικής Εταιρείας του 2017. Σύμφωνα με την Αμερικανική Αντικαρκινική Εταιρεία , με εξαίρεση τον καρκίνο του δέρματος , ο καρκίνος του πνεύμονα είναι η δεύτερη πιο κοινή μορφή καρκίνου στις Ηνωμένες Πολιτείες και η κύρια αιτία του καρκίνου που σχετίζεται με θάνατο για άνδρες και γυναίκες.
Τα συμπτώματα του καρκίνου του πνεύμονα δεν παρατηρούνται συχνά παρά μέχρι να έχει εξαπλωθεί η νόσος σε όλους τους πνεύμονες ή σε άλλα μέρη του σώματος. Λόγω της έλλειψης συμπτωμάτων στα πρώιμα στάδια, οι προοπτικές για τον καρκίνο του πνεύμονα δεν είναι τόσο καλές όσο κάποια άλλα είδη καρκίνου. Τα ποσοστά επιβίωσης του καρκίνου του πνεύμονα ποικίλλουν ευρέως και εξαρτώνται από το πόσο νωρίς διαγνωστεί η νόσος, πόσο μακριά έχει εξαπλωθεί, και από τη γενική υγεία του ατόμου κατά τη στιγμή της διάγνωσης. Η έγκαιρη διάγνωση μπορεί να κάνει σημαντική διαφορά στα ποσοστά επιβίωσης.
Προηγούμενη έρευνα έχει δείξει ότι το κοινωνικό και ψυχολογικό άγος που συνδέεται με τη διάγνωση του καρκίνου μπορεί μερικές φορές να οδηγήσει σε αύξηση του αριθμού των αυτοκτονιών σε σύγκριση με το γενικό πληθυσμό. Στη νέα μελέτη , οι ερευνητές στόχευσαν να διερευνήσουν τα ποσοστά αυτοκτονίας που συγκεκριμένα σχετίζονται με τον καρκίνο του πνεύμονα σε σύγκριση με το γενικό πληθυσμό, καθώς και με τους τρεις πιο κοινούς τύπους μη-δερματικού καρκίνου: του μαστού, του προστάτη και του παχέος εντέρου. Ο Mohamed Rahouma, ερευνητής στο Weill Cornell Medical College της Νέας Υόρκης-Presbyterian Hospital, Νέα Υόρκη, ήταν επικεφαλής της έρευνας.
Ο Rahouma και οι συνάδελφοί του ερευνητές χρησιμοποίησαν τη μεγάλη εθνική βάση δεδομένων SEER του Εθνικού Ινστιτούτου για τον Καρκίνο. Αξιολογήθηκαν θάνατοι από αυτοκτονία μεταξύ των 3.640.229 ασθενών στη βάση δεδομένων SEER για όλους τους τύπους καρκίνου, και ξεχωριστά για καρκίνο του πνεύμονα, του μαστού, του προστάτη και του παχέος εντέρου. Κατά τη διάρκεια μιας περιόδου 40 ετών, υπήρχαν 6.661 διαγνώσεις αυτοκτονίας σχετιζόμενες με καρκίνο. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα ποσοστά αυτοκτονίας σε άτομα με κάθε καρκίνο ήταν 60% υψηλότερα από το γενικό πληθυσμό.
Επιπλέον, σε σύγκριση με τον γενικό πληθυσμό, οι καρκίνοι του μαστού και του καρκίνου του προστάτη είχαν ποσοστά αυτοκτονίας κατά 20% μεγαλύτερα – υπήρχε επίσης αυξημένος κίνδυνος 40% μεταξύ των ασθενών με ορθοκολικό καρκίνο. Τα πιο αυξημένα ποσοστά αυτοκτονιών παρατηρήθηκαν σε άτομα με καρκίνο του πνεύμονα – ήταν 420% υψηλότερα από το γενικό πληθυσμό. Ειδικότερα, οι Ασιάτες ασθενείς ταυτοποιήθηκαν ως έχοντες περισσότερο από 13-πλάσια αύξηση των αυτοκτονιών, ενώ οι άνδρες ασθενείς είχαν σχεδόν εννεαπλάσια αύξηση. «Αν και η συμβουλευτική μετά από διάγνωση καρκίνου πρέπει να είναι μια καθιερωμένη πρακτική, ειδικά αν ο ασθενής φαίνεται καταθλιπτικός, δεν γίνεται συνήθως παραπομπή για συνεχή ψυχολογική υποστήριξη και συμβουλευτική. Αυτό αποτελεί μια χαμένη ευκαιρία με ενδεχομένως καταστροφικές συνέπειες» καταλήγει ο Rahouma.
