Ας υποθέσουμε ότι πρόκειται να συναντήσετε ένα άτομο για πρώτη φορά και θέλετε να προβλέψετε τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τις συμπεριφορές αυτού του ατόμου. Ποια μοναδική πληροφορία θα ήταν πιο χρήσιμη για εσάς κατά την πραγματοποίηση των προβλέψεών σας; Εάν θα μπορούσατε να γνωρίζετε μόνο ένα πράγμα εκ των προτέρων για το άτομο που πρόκειται να συναντήσετε, τι θα θέλατε να γνωρίζετε;
Για ‘μένα, η απάντηση είναι εύκολη. Θα ήθελα να μάθω αν το άτομο μεγάλωσε σε μια ατομικιστική κοινωνία ή σε μια κολεκτιβιστική κοινωνία, καθώς ένα πράγμα θα ήταν πιθανότατα πιο χρήσιμο από το να γνωρίζουμε το φύλο, την ηλικία, την εθνικότητα, τον σεξουαλικό προσανατολισμό, τη βαθμολογία IQ, τη θρησκευτική σχέση ή κάποιο συγκεκριμένο χαρακτηριστικό προσωπικότητας.
Οι κοινωνικοί επιστήμονες έχουν γεμίσει δεκάδες τόμους με όσα έχουν μάθει για τους ψυχολογικούς συσχετισμούς του ατομικισμού και του κολεκτιβισμού. Σύμφωνα με τον Μελετητή της Google, περισσότερες από 2.400 ακαδημαϊκές δημοσιεύσεις έχουν και τις δύο λέξεις στον τίτλο τους. Τα ευρήματα από αυτές τις μελέτες είναι διαφωτιστικά.
Αυτά που τείνουν να ισχύουν, κατά μέσο όρο, σε ανθρώπους που μεγαλώνουν σε έντονα ατομικιστικές κοινωνίες όπως η Αυστραλία, ο Καναδάς, η Νέα Ζηλανδία, το Ηνωμένο Βασίλειο και οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι τα εξής:
- Εκτιμούν την αυτονομία, την αυτάρκεια και είναι μοναδικοί.
- Βλέπουν τον εαυτό τους ως ψυχολογικά ξεχωριστό από τους άλλους.
- Βάζουν τους δικούς τους στόχους σε προτεραιότητα σε σχέση με τους στόχους της οικογένειας και της κοινότητας.
- Είναι πιο γενναιόδωροι με τους ξένους.
- Έχουν κίνητρα να ανταγωνίζονται, να κερδίζουν και να ξεχωρίζουν από τους άλλους.
- Βιώνουν την υπερηφάνεια πιο συχνά από ό, τι νιώθουν ντροπή.
- Διαθέτουν ένα εξαιρετικά υψηλό επίπεδο αυτοεκτίμησης.
- Σκέφτονται λογικά και αναλυτικά, εστιάζοντας σε τμήματα και σε μερικές διαδικασίες.
- Δεν είναι συνηθισμένοι στο να βλέπουν τον κόσμο μέσα από τα μάτια κάποιου άλλου.
- Συχνά εξηγούν τις ενέργειες των ανθρώπων όσον αφορά τους εσωτερικούς παράγοντες, όπως τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας.
- Πιστεύουν ότι η νοημοσύνη είναι μια έμφυτη ικανότητα που δεν μπορεί να αλλάξει πολύ με την πάροδο του χρόνου.
Τα άτομα που έχουν μεγαλώσει σε μια ατομικιστική κοινωνία είναι πιθανό να πουν πράγματα όπως:
«Κερδίζοντας αυτό το ακαδημαϊκό βραβείο με έκανε το πιο χαρούμενο άτομο στην πανεπιστημιούπολη.»
«Οι ηλικιωμένοι γονείς μου ζουν στην πόλη που ζω, αλλά δεν μπορώ να πετάξω αυτήν τη νέα ευκαιρία εργασίας στο Λος Άντζελες.»
«Ξέρω ότι η ανιψιά μου χρειάζεται χρήματα για δίδακτρα στο κολέγιο, αλλά αυτή και οι γονείς της πρέπει να το καταλάβουν. Δεν είναι δική μου ευθύνη.»
«Αυτός ο πολιτικός άλλαξε τη θέση του στο θέμα, επειδή είναι αδύναμος και ανέντιμος.»
«Δεν είχα καλή βαθμολογία στο χθεσινό τεστ μαθηματικών γιατί δεν είμαι καλός στα μαθηματικά.»
Σε έντονη αντίθεση, αυτά που τείνουν να ισχύουν περισσότερο για τους ανθρώπους που μεγαλώνουν σε εντυπωσιακά κολεκτιβιστικές κοινωνίες όπως η Κίνα, η Γουατεμάλα, η Ινδία, η Ινδονησία, η Ιαπωνία και η Βενεζουέλα είναι εν συντομία τα παρακάτω:
- Εκτιμούν την πίστη και την κοινωνική αρμονία.
- Βλέπουν τον εαυτό τους ως ψυχολογικά αλληλεξαρτώμενο με άλλους στην ομάδα τους.
- Βάζουν τους οικογενειακούς και κοινοτικούς στόχους μπροστά από τους δικούς τους στόχους.
- Εξετάζουν προσεκτικά τις επιπτώσεις για τους άλλους κατά τη λήψη αποφάσεων.
- Έχουν κίνητρο να συνεργαστούν.
- Βιώνουν ντροπή πιο συχνά από ό, τι βιώνουν υπερηφάνεια.