Μια νέα μελέτη επιβεβαιώνει μια ακόμη συνέπεια της πανδημίας για τα παιδιά και τους εφήβους: Οι διατροφικές διαταραχές και οι νοσηλείες γι’ αυτούς αυξήθηκαν κατακόρυφα το 2020. Η μελέτη έξι νοσοκομείων σε όλο τον Καναδά διαπίστωσε ότι οι νέες διαγνώσεις ανορεξίας σχεδόν διπλασιάστηκαν κατά το πρώτο κύμα της πανδημίας COVID-19. Και το ποσοστό νοσηλείας μεταξύ αυτών των ασθενών ήταν σχεδόν τριπλάσιο, σε σύγκριση με τα χρόνια πριν από την πανδημία. Τα ευρήματα προστίθενται σε τρεις μικρότερες μελέτες από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Αυστραλία – όλες οι οποίες διαπίστωσαν αύξηση των νοσηλειών με διατροφικές διαταραχές κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Η τρέχουσα μελέτη, ωστόσο, επικεντρώθηκε μόνο σε παιδιά με νέα διάγνωση ανορεξίας, δήλωσε η επικεφαλής ερευνήτρια Δρ Χόλι Αγκοστίνο, η οποία διευθύνει το πρόγραμμα διατροφικών διαταραχών στο Νοσοκομείο Παίδων του Μόντρεαλ.
Αυτοί οι νέοι άνθρωποι, είπε, μπορεί να πάλευαν με την εικόνα του σώματος, το άγχος ή άλλες ανησυχίες για την ψυχική υγεία πριν από την πανδημία – και στη συνέχεια πέτυχαν το οριακό σημείο κατά τη διάρκεια της. «Νομίζω ότι πολλά από αυτά είχαν να κάνουν με το γεγονός ότι αφαιρέσαμε την καθημερινότητα των παιδιών», είπε η Agostino. Καθώς τα πάντα έχουν διαταραχθεί – συμπεριλαμβανομένων των γευμάτων, της άσκησης, των προτύπων ύπνου και των επαφών με φίλους – τα ευάλωτα παιδιά και οι έφηβοι μπορεί να έχουν στραφεί στον περιορισμό της διατροφής. Και δεδομένου ότι η κατάθλιψη και το άγχος συχνά «επικαλύπτονται» με τις διατροφικές διαταραχές, είπε η Agostino, οποιαδήποτε επιδείνωση σε αυτές τις καταστάσεις ψυχικής υγείας θα μπορούσε να έχει συμβάλει στην ανορεξία και σε ορισμένα παιδιά.
Στατιστικά διαταραχών βάρους
Ανά πάσα στιγμή, περίπου το 0,4% των νεαρών γυναικών και το 0,1% των νεαρών ανδρών υποφέρουν από ανορεξία, σύμφωνα με την Εθνική Ένωση Διατροφικών Διαταραχών που εδρεύει στη Νέα Υόρκη. Η διατροφική διαταραχή χαρακτηρίζεται από σοβαρό περιορισμό στις θερμίδες και στις τροφές που θα φάει ένα άτομο — καθώς και από έντονο φόβο για αύξηση βάρους. Τα νέα ευρήματα, που δημοσιεύτηκαν διαδικτυακά στις 7 Δεκεμβρίου στο JAMA Network Open, βασίζονται σε δεδομένα από έξι νοσοκομεία παίδων σε πέντε επαρχίες του Καναδά. Η ομάδα της Agostino εξέτασε νέες διαγνώσεις ανορεξίας σε νέους ηλικίας 9 έως 18 ετών μεταξύ Μαρτίου 2020 (όταν επιβλήθηκαν οι περιορισμοί της πανδημίας) έως τον Νοέμβριο του 2020. Συνέκριναν αυτά τα στοιχεία με τα έτη πριν από την πανδημία, από το 2015.
Κατά τη διάρκεια της πανδημίας, τα νοσοκομεία είχαν κατά μέσο όρο περίπου 41 νέα περιστατικά ανορεξίας ανά μήνα — από περίπου 25 σε περιόδους προ πανδημίας, σύμφωνα με τη μελέτη. Και περισσότερα παιδιά που είχαν διαγνωσθεί πρόσφατα κατέληγαν στο νοσοκομείο: Υπήρχαν 20 νοσηλείες το μήνα το 2020, έναντι περίπου οκτώ τα προηγούμενα χρόνια. Η Δρ Natalie Prohaska συμμετέχει στο πρόγραμμα Comprehensive Eating Disorders στο University of Michigan Health C.S. Mott Children’s Hospital, στο Ann Arbor. Σε μια μελέτη νωρίτερα αυτό το έτος, η ίδια και οι συνάδελφοί της ανέφεραν ότι στο νοσοκομείο τους σημειώθηκε αύξηση των νοσηλειών με διαταραχές πρόσληψης τροφής κατά τους πρώτους 12 μήνες της πανδημίας. Οι εισαγωγές για διατροφικές διαταραχές υπερδιπλασιάστηκαν, σε σύγκριση με το 2017 έως το 2019.
Σε όλες τις χώρες, οι έφηβοι παλεύουν με προβλήματα ψυχικής υγείας. Οι μεγάλες διαταραχές στην κανονική ρουτίνα των παιδιών πιθανότατα συνέβαλαν στην αύξηση των διατροφικών διαταραχών. Όσοι ασχολούνταν ήδη με θέματα εικόνας του σώματος ξαφνικά πιάστηκαν στο κενό, και αυτό μπορεί να επιδείνωσε την κατάσταση. Επιπλέον, τα παιδιά και οι ενήλικες άκουγαν τρομερά μηνύματα σχετικά με την πανδημική αύξηση βάρους. Οι μέχρι στιγμής μελέτες έχουν εξετάσει τις τάσεις της διατροφικής διαταραχής το 2020. Δεν είναι ξεκάθαρο πώς έχουν τα πράγματα τώρα, με τα παιδιά πίσω στο σχολείο. Ωστόσο, τόσο η Agostino όσο και η Prohaska δήλωσαν ότι τα προγράμματά τους για διατροφικές διαταραχές παραμένουν πιο απασχολημένα σε σχέση με τους χρόνους πριν από την πανδημία. “Οι χρόνοι της λίστας αναμονής έχουν αυξηθεί”, είπε η Agostino. Τα προγράμματα βλέπουν παιδιά που είχαν διαγνωστεί νωρίτερα στην πανδημία, καθώς και μια συνεχιζόμενη ροή νέων κρουσμάτων.
“Οι διατροφικές διαταραχές χρειάζονται χρόνο για να παρασκευαστούν”, σημείωσε η Prohaska. Έτσι, υπάρχουν παιδιά που μόλις ξεκινούν θεραπεία και λένε ότι η πανδημία ήταν ένα έναυσμα για αυτά, είπε. Η Agostino έκανε την ίδια επισήμανση, λέγοντας ότι οι διατροφικές διαταραχές «δεν πηγαίνουν από το 0 στο 100». Αυτό, είπε, σημαίνει επίσης ότι οι γονείς έχουν χρόνο να παρατηρήσουν πρώιμα προειδοποιητικά σημάδια, όπως ένα παιδί να γίνεται «άκαμπτο» με τις επιλογές τροφής ή την άσκηση ή να απασχολείται με το βάρος. Οι γονείς μπορούν να μιλήσουν στα παιδιά τους για αυτά τα ζητήματα – καθησυχάζοντάς τα ότι είναι καλό να παραλείπουν μια ρουτίνα άσκησης, για παράδειγμα – και να αναφέρουν τυχόν ανησυχίες στον παιδίατρό τους, σύμφωνα με την Agostino. Είπε ότι οι παιδίατροι θα πρέπει επίσης να έχουν στο ραντάρ τους τις διατροφικές διαταραχές και να τις ελέγχουν εάν ένα παιδί ή ένας έφηβος έχει χάσει βάρος γρήγορα.