Είναι κοινή πεποίθηση ότι το άγχος μπορεί να επιφέρει πρόωρη γήρανση. Ωστόσο, αυτό δεν ήταν ποσοτικοποιήσιμο μέχρι σχετικά πρόσφατα. Για πολύ καιρό, η ιατρική κοινότητα κατανοούσε ότι το πυρηνικό DNA γερνάει με κάθε κυτταρική διαίρεση και διάφοροι γενετικοί δείκτες θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για τον προσδιορισμό της ηλικίας ενός οργανισμού. Αυτά περιλαμβάνουν το μήκος των τελομερών και την ποσότητα μεθυλίωσης του DNA σε συγκεκριμένα σημεία. Η μεθυλίωση συμβαίνει όταν μια ομάδα μεθυλίου προστίθεται στο DNA, συχνά κατά τη διάρκεια της επιδιόρθωσης του DNA. Τα τελευταία δύο χρόνια, οι επιστήμονες έχουν αναπτύξει μοντέλα που ονομάζονται επιγενετικά ρολόγια για να δουν αν μπορούν να μετρήσουν τη βιολογική γήρανση εξετάζοντας την ποσότητα μεθυλίωσης σε ορισμένες θέσεις στο DNA.
Το Grim Age είναι ένα από τα πιο επιτυχημένα επιγενετικά ρολόγια, το οποίο αναλύθηκε για πρώτη φορά το 2019. Μπορεί να προβλέψει με ακρίβεια τη βιολογική παρακμή, για παράδειγμα, εάν ένα άτομο έχει συγκεκριμένες παθήσεις που σχετίζονται με την ηλικία. Ενώ ορισμένες μελέτες δείχνουν ότι το μοντέλο Grim Age μπορεί να προβλέψει τον αντίκτυπο του στρες σε άτομα με ψυχικές παθήσεις, καμία δεν είχε εξετάσει εάν θα μπορούσε να προβλέψει τον αντίκτυπο του στρες στον γενικό πληθυσμό. Τώρα μια ομάδα ερευνητών στο Yale School of Medicine, New Haven, C.T. έχει δημοσιεύσει λεπτομέρειες μιας δοκιμής στο περιοδικό Translational Psychiatry Trusted Source που εξετάζει εάν το Grim Age θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για τη μέτρηση της επίδρασης του στρες στην επιταχυνόμενη βιολογική γήρανση σε υγιείς ηλικίες 18-50 ετών.
Λεπτομέρειες για την μελέτη
Ο κύριος συγγραφέας Δρ. Zachary Harvanek, ψυχιατρικός κάτοχος στο Τμήμα Ψυχιατρικής του Yale, εξήγησε το σκεπτικό τους: “Η επιγενετική γήρανση είναι ένας από τους καλύτερους δείκτες που έχουμε για τη γήρανση σε σχετικά νέους, σχετικά υγιείς ανθρώπους. Δεν έχουμε καλούς τρόπους να ξεχωρίσουμε τη βιολογική ηλικία από τη χρονολογική ηλικία στη μέση ηλικία μεταξύ 30 και 40 ετών. Όταν οι άνθρωποι γερνούν, μπορούμε να δούμε την υγεία τους να αρχίζει να μειώνεται, και αρχίζουν να έχουν αλλαγές όσον αφορά την κινητικότητά τους και τελικά, μερικοί άνθρωποι πεθαίνουν νωρίτερα από άλλους”. Μεταξύ 2008-2012, 444 άτομα ηλικίας 18-50 ετών στρατολογήθηκαν στη μελέτη από το New Haven, C.T. Οι συμμετέχοντες αποκλείστηκαν εάν είχαν προηγούμενο ιστορικό κατάχρησης ουσιών, τραυματισμό στο κεφάλι ή χρόνια ιατρική κατάσταση. Οι έγκυες αποκλείστηκαν και λήφθηκαν αλκοτέστ ούρων από όλους τους συμμετέχοντες σε κάθε ραντεβού για έλεγχο για λήψη φαρμάκων.
Οι συμμετέχοντες υποβλήθηκαν σε ανασκόπηση σωματικής υγείας και ξεχωριστή πρωινή βιοχημική αξιολόγηση μετά από ολονύκτια νηστεία. Συλλέχθηκαν δεδομένα για τη συνολική υγεία των ατόμων, τα επίπεδα γλυκόζης νηστείας, ινσουλίνης και κορτιζόλης. Καταγράφηκαν επίσης βασικές πληροφορίες σχετικά με τις συνήθειες κατανάλωσης οινοπνεύματος και καπνίσματος, τη φυλετική ταυτότητα, την κατάσταση της σχέσης, το εισόδημα και το μορφωτικό επίπεδο των συμμετεχόντων. Πραγματοποιήθηκαν επίσης μια κλινική συνέντευξη για τη διάγνωση ψυχιατρικής νόσου καθώς και μια αθροιστική συνέντευξη στρες και αυτοαναφερόμενες αξιολογήσεις. Αυτά συνέλεξαν δεδομένα σχετικά με το σωρευτικό στρες, την ψυχολογική ανθεκτικότητα, τον αυτοέλεγχο και τη συναισθηματική ρύθμιση. Οι συμμετέχοντες έδωσαν επίσης δείγμα αίματος στους ερευνητές για τη συλλογή επιγενετικών δεδομένων.
Τα ευρήματα της μελέτης
Μεταξύ των ευρημάτων, οι ερευνητές προσδιόρισαν ότι το αυξημένο σωρευτικό στρες συσχετίστηκε με επιταχυνόμενη γήρανση σε σύγκριση με τη χρονολογική γήρανση χρησιμοποιώντας το Grim Age και αυξημένους βιολογικούς δείκτες όπως η αντίσταση στην ινσουλίνη. Βρήκαν επίσης, ωστόσο, ότι η συναισθηματική ρύθμιση μείωσε την επίδραση του στρες στην επιταχυνόμενη γήρανση και ο αυτοέλεγχος βρέθηκε επίσης να μετριάζει τη σχέση μεταξύ του στρες και της αντίστασης στην ινσουλίνη. Ορισμένα χαρακτηριστικά βρέθηκαν επίσης να προκαλούν μεγαλύτερη επιτάχυνση της γήρανσης. “Πιστεύουμε ότι θα ήταν καλό να κάνουμε περισσότερη ανάλυση υποομάδας με βάση το φύλο ή τη φυλή, για να δούμε αν τα ίδια ευρήματα σχετικά με τη ρύθμιση των συναισθημάτων και τον αυτοέλεγχο ισχύουν και σε αυτές τις ομάδες”, είπε ο Δρ. Harvanek. Αν και αυτό το έγγραφο δεν υποδεικνύει πώς να αποτρέψετε την επίδραση του στρες στην επιτάχυνση της γήρανσης, θα μπορούσε να υποδείξει πιθανούς στόχους για συμπεριφορικές παρεμβάσεις, λένε οι συγγραφείς.