Οι άνθρωποι αναζητούν την ευτυχία. Ξοδεύουν πολύ χρόνο και πόρους αναζητώντας τα μυστικά της. Αλλά για ορισμένους φιλοσόφους σε όλη την ιστορία, αυτή είναι μάλλον μια λάθος προσέγγιση. Η ευτυχία δεν είναι κάτι που πρέπει να βρεθεί. Είναι κάτι που μπορούμε να κατακτήσουμε. Ίσως ο πιο διάσημος εισηγητής της προσέγγισης αυτής απέναντι στην ευτυχία ήταν ο Έλληνας φιλόσοφος Αριστοτέλης. Όρισε την ευτυχία ως ευδαιμονία. Η ευδαιμονία είναι η πλήρης άνθηση της ανθρώπινης προσωπικότητας και η ολόπλευρη ενεργοποίηση των κυριότερων ανθρώπινων δυνατοτήτων. Ευδαιμονία είναι επίσης η ύπαρξη στη ζωή. Αυτό μπορεί να σημαίνει προσωπική ανάπτυξη και κατανόηση του εαυτού μας και των στόχων μας.
Ο Αριστοτέλης δίνει ιδιαίτερη βαρύτητα στην ευδαιμονία, γιατί σε τελική ανάλυση κανείς δεν θέλει να είναι δυστυχής. Οι δραστηριότητες που αποτελούν την ευδαιμονία απαιτούν ανθρώπινη νόηση που έχει ωριμάσει μέσα από την πρακτική. Οι ιδέες του Αριστοτέλη έχουν διαμορφώσει τη δυτική κοινωνία και οι διδασκαλίες του, χαίρουν τεράστιας αναγνώρισης. Όμως η θεωρία του δεν φτάνει εύκολα ως κάτι χρήσιμο και πρακτικό στα αυτιά των σύγχρονων ανθρώπων. Ποιες είναι, λοιπόν, οι αρετές που μπορούν να μας οδηγήσουν στην ευτυχία σύμφωνα με τον Αριστοτέλη;
Η ευτυχία της γενναιοδωρίας
H αρετή της γενναιοδωρίας, είναι η χρυσή τομή μεταξύ της τσιγκουνιάς και του να δίνεις περισσότερα από όσα αντέχεις οικονομικά. Η ασωτία και η φιλαργυρία αποτελούν αντίστοιχα υπερβολή και έλλειψη που αφορούν στον πλούτο.
Μεγαλοψυχία
Η μεγαλοψυχία φαίνεται ότι έχει σχέση με μεγάλα πράγματα και σε αυτό συνηγορεί και το όνομά της. Μεγαλόψυχος λοιπόν θεωρείται ο άνθρωπος που διεκδικεί μεγάλα πράγματα και είναι πραγματικά άξιος αυτών. Η αρετή που σχετίζεται με την μεγαλοψυχία, είναι η χρυσή τομή μεταξύ του να μην έχεις αυτοπεποίθηση και να έχεις αυταπάτες μεγαλείου. Είναι δεδομένο ότι πρέπει επίσης να ενεργείς με αυτήν την αίσθηση της αυτοεκτίμησης και να επιδιώκεις το μεγαλείο.
Η ευτυχία για τον Αριστοτέλη έχει να κάνει με τη δικαιοσύνη
Αυτή είναι η αρετή του να αντιμετωπίζεις δίκαια τους άλλους. Βρίσκεται ανάμεσα στον εγωισμό και την ανιδιοτέλεια. Αυτή η αρετή μπορεί επίσης να εφαρμοστεί σε διαφορετικές καταστάσεις και έχει ένα ολόκληρο κεφάλαιο στο έργο του, αφιερωμένο στις διάφορες μορφές που μπορεί να πάρει.
Επιείκεια
Στη σύγκρουση δικαιοσύνης και αδικίας, η επιείκεια, λειτουργεί ως εφεδρεία που εξασφαλίζει την επικράτηση της δικαιοσύνης. Η λειτουργία της επιείκειας, συνίσταται στο να διορθώνει κανείς το δίκαιο κάθε φορά που αποδεικνύεται ελαττωματικό.
Υπομονή
Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη, οι άνθρωποι για να είναι πραγματικά ευτυχισμένοι δεν πρέπει να θυμώνουν πολύ, αλλά μόνο εκεί που πρέπει. Η υπερβολική οργή θα μπορούσε να ονομασθεί οξυθυμία. Πικρόχολοι θεωρούνται όσοι είναι αδιάλλακτοι και κρατούν την οργή τους για μεγάλο χρονικό διάστημα, ενώ ονομάζουμε δύστροπους τους ανθρώπους εκείνους που στενοχωριούνται και οργίζονται για πράγματα που δεν πρέπει.