Υπολογίζεται ότι 13,4 εκατομμύρια μωρά γεννήθηκαν νωρίς (πριν από τις 37 πλήρεις εβδομάδες εγκυμοσύνης) το 2020 – δηλαδή περίπου 1 στις 10 όλων των ζωντανών γεννήσεων – σύμφωνα με μια λεπτομερή μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Lancet σήμερα από συγγραφείς του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ), το Ταμείο των Ηνωμένων Εθνών για τα Παιδιά (UNICEF) και το London School of Hygiene and Tropical Medicine.
Δεδομένου ότι η προωρότητα είναι η κύρια αιτία θανάτου στα πρώτα χρόνια των παιδιών, υπάρχει επείγουσα ανάγκη ενίσχυσης τόσο της φροντίδας για τα πρόωρα μωρά όσο και των προσπαθειών πρόληψης –ιδιαίτερα της μητρικής υγείας και διατροφής– ώστε να βελτιωθεί η παιδική επιβίωση. Για όσους ζουν, ο πρόωρος τοκετός αυξάνει επίσης σημαντικά την πιθανότητα να υποστούν σοβαρές ασθένειες, αναπηρία και αναπτυξιακές καθυστερήσεις, ακόμη και χρόνιες ασθένειες ως ενήλικες, όπως ο διαβήτης και οι καρδιακές παθήσεις.
Όπως και με άλλες σημαντικές τάσεις που σχετίζονται με τη μητρική υγεία, καμία περιοχή του κόσμου δεν έχει μειώσει σημαντικά τα ποσοστά πρόωρων τοκετών την τελευταία δεκαετία. Ο παγκόσμιος ετήσιος ρυθμός μείωσης των πρόωρων γεννήσεων μεταξύ 2010 και 2020 ήταν μόλις 0,14%. «Τα πρόωρα μωρά είναι ιδιαίτερα ευάλωτα σε απειλητικές για τη ζωή επιπλοκές υγείας και χρειάζονται ιδιαίτερη φροντίδα και προσοχή», δήλωσε ο Δρ Anshu Banerjee, Διευθυντής Υγείας και Γήρανσης Μητέρων, Νεογνών, Παιδιών και Εφήβων στον ΠΟΥ:
«Αυτοί οι αριθμοί δείχνουν επείγουσα ανάγκη για σοβαρές επένδυση σε υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για την υποστήριξη αυτών και των οικογενειών τους, καθώς και μεγαλύτερη εστίαση στην πρόληψη – ιδίως, διασφαλίζοντας την πρόσβαση σε ποιοτική υγειονομική περίθαλψη πριν και κατά τη διάρκεια κάθε εγκυμοσύνης». Το έγγραφο, Εθνικές, περιφερειακές και παγκόσμιες εκτιμήσεις πρόωρων τοκετών το 2020, με τάσεις από το 2010: μια συστηματική ανάλυση, παρέχει παγκόσμιες, περιφερειακές και εθνικές εκτιμήσεις και τάσεις για πρόωρους τοκετούς μεταξύ 2010 και 2020, αποκαλύπτοντας μεγάλες διαφορές μεταξύ περιοχών και χωρών.
Περίπου το 65% των πρόωρων τοκετών το 2020 σημειώθηκαν στην υποσαχάρια Αφρική και τη νότια Ασία, όπου πάνω από το 13% των μωρών γεννήθηκαν πρόωρα. Τα ποσοστά στις χώρες που έχουν πληγεί περισσότερο:
- Μπαγκλαντές (16,2%),
- Μαλάουι (14,5%),
- και Πακιστάν (14,3%)
Είναι τρεις ή τέσσερις φορές υψηλότερα από εκείνα στις λιγότερο πληγείσες χώρες – Σερβία (3,8%), Μολδαβία (4%) ) και Καζακστάν (4,7%). Ωστόσο, ο πρόωρος τοκετός δεν αποτελεί πρόβλημα μόνο σε χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος, και τα δεδομένα δείχνουν ξεκάθαρα ότι επηρεάζει οικογένειες σε όλα τα μέρη του κόσμου. Ποσοστά 10% και άνω εμφανίζονται σε ορισμένες χώρες υψηλού εισοδήματος όπως η Ελλάδα (11,6%) και οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής (10%).
Οι κίνδυνοι για την υγεία της μητέρας, όπως η εφηβική εγκυμοσύνη, οι λοιμώξεις, η κακή διατροφή και η προεκλαμψία, συνδέονται στενά με τους πρόωρους τοκετούς. Η ποιοτική προγεννητική φροντίδα είναι κρίσιμης σημασίας για τον εντοπισμό και τη διαχείριση των επιπλοκών, για τη διασφάλιση της ακριβούς χρονολόγησης της εγκυμοσύνης μέσω πρώιμων υπερηχογραφημάτων και, εάν χρειάζεται, για την καθυστέρηση του τοκετού μέσω εγκεκριμένων θεραπειών.