Η προεκλαμψία είναι μια πάθηση υγείας που αφορά την εγκυμοσύνη και επηρεάζει περίπου το 5% των γυναικών. Χαρακτηρίζεται από υψηλή αρτηριακή πίεση και πρωτεΐνη στα ούρα. Αυτή η κατάσταση εγκυμονεί σημαντικούς κινδύνους τόσο για την έγκυο όσο και για το αναπτυσσόμενο έμβρυο. Εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία, η προεκλαμψία μπορεί να οδηγήσει σε επιπλοκές όπως εγκεφαλικό επεισόδιο, επιληπτικές κρίσεις και μια κατάσταση που ονομάζεται σύνδρομο HELLP, η οποία βλάπτει το ήπαρ και τα κύτταρα του αίματος.
Προεκλαμψία
Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, η προεκλαμψία είναι η κύρια αιτία πρόωρου τοκετού, που εμφανίζεται πριν από τις 37 εβδομάδες. Ενώ μπορεί να εκδηλωθεί σε οποιοδήποτε σημείο της εγκυμοσύνης, είναι σπάνιο πριν από την 20η εβδομάδα. Αναγνωρίζεται επίσης η επιλόχεια προεκλαμψία, μια μορφή που εμφανίζεται μεταξύ 48 ωρών και έξι εβδομάδων μετά τη γέννηση.
Τα συμπτώματα της προεκλαμψίας περιλαμβάνουν απότομη αύξηση της αρτηριακής πίεσης, ζάλη, πονοκέφαλο, πρωτεΐνη στα ούρα, κατακράτηση υγρών, κοιλιακό άλγος, ναυτία και έμετο. Εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία, μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές επιπλοκές, όπως προβλήματα με την πήξη του αίματος, ηπατική ή/και νεφρική ανεπάρκεια και σπασμούς, που ενδεχομένως να οδηγήσουν σε θάνατο.
Η επίδραση της προεκλαμψίας στο έμβρυο είναι σημαντική. Η πάθηση μπορεί να επιβραδύνει την ανάπτυξη του πλακούντα, επηρεάζοντας την παροχή οξυγόνου και θρεπτικών συστατικών στο αναπτυσσόμενο μωρό. Μπορεί επίσης να οδηγήσει σε αποκόλληση πλακούντα, όπου ο πλακούντας διαχωρίζεται από τη μήτρα, θέτοντας δυνητικά σε κίνδυνο την παροχή οξυγόνου και θρεπτικών συστατικών του μωρού. Σε σοβαρές περιπτώσεις, μπορεί να είναι απαραίτητος ο πρόωρος τοκετός.
Η ακριβής αιτία της προεκλαμψίας είναι άγνωστη, αλλά σχετίζεται με προβλήματα στα αιμοφόρα αγγεία που τροφοδοτούν τον πλακούντα. Οι παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνουν το να είσαι για πρώτη φορά μαμά, η μεγαλύτερη ηλικία, ο υψηλότερος δείκτης μάζας σώματος (ΔΜΣ), η γέννηση δίδυμων ή τριδύμων και υποκείμενες ιατρικές διαταραχές όπως ο διαβήτης ή η νεφρική νόσος. Υπάρχουν επίσης διαφορές στον κίνδυνο με βάση τη φυλή, το εισόδημα και το οικογενειακό ιστορικό.
Ο τοκετός θεωρείται η έναρξη της θεραπείας για την προεκλαμψία, αλλά ο στόχος είναι να φτάσετε τουλάχιστον στις 37 εβδομάδες για να αποφύγετε τον πρόωρο τοκετό. Η θεραπεία μπορεί να περιλαμβάνει φάρμακα όπως φάρμακα για την αρτηριακή πίεση και αντισπασμωδικά, καθώς και ενέσεις στεροειδών για να βοηθήσουν στην ανάπτυξη των πνευμόνων του εμβρύου. Οι στρατηγικές αυτοεξυπηρέτησης μπορεί να περιλαμβάνουν ξεκούραση στο κρεβάτι, διατροφικές αλλαγές και τακτική παρακολούθηση της αρτηριακής πίεσης και του καρδιακού ρυθμού του εμβρύου.
Αν και δεν υπάρχει αλάνθαστος τρόπος για την πρόληψη της προεκλαμψίας, η τήρηση των συστάσεων του γιατρού σας και η αντιμετώπιση των παραγόντων κινδύνου μπορεί να σας βοηθήσει. Για γυναίκες με ιστορικό προεκλαμψίας, μπορεί να συνιστάται χαμηλή δόση ασπιρίνης για την πρόληψη της υποτροπής. Η στενή συνεργασία με τους παρόχους υγειονομικής περίθαλψης είναι απαραίτητη για τη διαχείριση και τη μείωση των κινδύνων που σχετίζονται με την προεκλαμψία και τα άτομα ενθαρρύνονται να συζητήσουν τα σχέδιά τους για μελλοντικές εγκυμοσύνες με τους γιατρούς τους για να αναπτύξουν ένα ολοκληρωμένο σχέδιο φροντίδας.