Πολλοί άνθρωποι κάποια στιγμή της ζωής τους συνειδητοποιούν την αξία και τη σημασία της σιωπής. Η σιωπή είναι παρηγορητική, ανακουφιστική, μας πλημμυρίζει θαλπωρή. Μας εμπνέει και γεμίζει ομορφιά το μυαλό, το σώμα και την ψυχή. Από την άλλη μεριά, η τρέλα που επικρατεί στον θορυβώδη κόσμο που μας περιτριγυρίζει πνίγει τη δημιουργικότητά μας, μας εμποδίζει να συνδεθούμε με τον εαυτό μας και μας στερεί την ενέργεια. Ωστόσο, σύμφωνα πλέον με την επιστήμη, η σιωπή ίσως είναι ακριβώς αυτό που χρειαζόμαστε για να αναζωογονήσουμε τον οργανισμό και τον εγκέφαλό μας.
Σύμφωνα με μελέτες ο θόρυβος επιδρά πολύ σοβαρά στον εγκέφαλο μας, αυξάνοντας τα επίπεδα των στρεσογόνων ορμονών. Ο ήχος ταξιδεύει στον εγκέφαλο ως ηχητικό κύμα μέσω του αυτιού, ενώ ακόμη και όταν κοιμόμαστε αυτά τα ηχητικά κύματα οδηγούν το σώμα να αντιδράσει και να ενεργοποιήσει την αμυγδαλή, το μέρος του εγκεφάλου που σχετίζεται με τη μνήμη και το συναίσθημα, οδηγώντας στην απελευθέρωση των ορμονών του στρες. Έτσι, η ζωή σε ένα θορυβώδες περιβάλλον αυξάνει εξαιρετικά τα επίπεδα αυτών των επιβλαβών ορμονών.
Είναι ενδιαφέρον να τονίσουμε ότι η λέξη θόρυβος προέρχεται από τη λατινική λέξη nausia (ναυτία), ή τη λατινική λέξη noxia, που σημαίνει βλάβη ή τραυματισμός. Ο θόρυβος συνδέεται με υψηλή αρτηριακή πίεση, καρδιακές παθήσεις, εμβοές και απώλεια ύπνου, ενώ όλοι έχουμε βιώσει τις επιζήμιες επιπτώσεις της ηχορύπανσης. Ο υπερβολικός θόρυβος μπορεί να αποτελέσει σημαντική ενόχληση των αισθήσεων και όλο και περισσότεροι άνθρωποι αναγνωρίζονται ως ιδιαίτερα ευαίσθητοι και αδύναμοι να λειτουργούν σε χαοτικά και θορυβώδη περιβάλλοντα. Κι όμως, τώρα πλέον η επιστήμη τεκμηριώνει ότι ο θόρυβος τραυματίζει, αλλά η σιωπή θεραπεύει.
Η θετική επίδραση της σιωπής.
Το 2011, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (Π.Ο.Υ.) εξέτασε και ποσοτικοποίησε την επιβάρυνσή του θορύβου για την υγεία στην Ευρώπη. Κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα 340 εκατομμύρια κάτοικοι της Δυτικής Ευρώπης χάνουν εκατομμύρια χρόνια από τη ζωή τους κάθε χρόνο λόγω του θορύβου. Ο Π.Ο.Υ. ανέφερε επίσης ότι η κύρια αιτία θανάτου λόγω 3.000 καρδιακών παθήσεων οφειλόταν στον υπερβολικό θόρυβο. Μια μελέτη του καθηγητή Gary W. Evans από το Πανεπιστήμιο Cornell, που δημοσιεύτηκε στο Psychological Science, χαρτογράφησε τις επιπτώσεις του θορύβου των αεροδρομίων σε μαθητές που φοιτούσαν σε σχολεία κοντά στο αεροδρόμιο του Μονάχου. Η μελέτη έδειξε ότι τα παιδιά που εκτέθηκαν σε θόρυβο ανέπτυξαν μια αντίδραση στρες, η οποία τους έκανε να αγνοήσουν τον θόρυβο. Δηλαδή, τα παιδιά αγνόησαν τόσο τον επιβλαβή θόρυβο του αεροδρομίου όσο και άλλους καθημερινούς θορύβους.
Η μελέτη αυτή συγκαταλέγεται στις πιο έγκυρες, ίσως συνιστά και την πιο σημαντική απόδειξη ότι ο θόρυβος, ακόμη και σε επίπεδα που δεν προκαλούν βλάβες στην ακοή, προκαλεί άγχος και είναι επιβλαβής για τον άνθρωπο.
Οι επιστήμονες δεν στόχευαν στη μελέτη των επιπτώσεων της σιωπής, αντιθέτως, ανακάλυψαν τα οφέλη της κατά λάθος. Η σιωπή αρχικά προέκυψε ως σημείο αναφοράς σε μια μελέτη σχετικά με τις επιπτώσεις του θορύβου ή της μουσικής. Ο γιατρός Luciano Bernardi, μελετώντας τις φυσιολογικές επιπτώσεις του θορύβου και της μουσικής, προέβη σε μια εκπληκτική ανακάλυψη.
Σύμφωνα με τα ευρήματα της μελέτης αναφορικά με τον θόρυβο και τη μουσική, οι παύσεις των δύο λεπτών ήταν πολύ πιο χαλαρωτικές για τον εγκέφαλο από την ήρεμη μουσική ή τη σιωπή πριν την έναρξη του πειράματος. Στην πραγματικότητα, οι «άσχετες» κενές παύσεις του Bernardi έγιναν η πιο σημαντική πτυχή της μελέτης. Ένα από τα βασικά ευρήματά του ήταν ότι η σιωπή γίνεται πιο έντονη μέσα από αντιθέσεις.